Υψηλή ή «χαμηλή» πίεση: Ποια, τελικά, αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού 

Η υψηλή αρτηριακή πίεση συχνά αποκαλείται «σιωπηλός δολοφόνος» επειδή συνήθως δεν παρουσιάζει συμπτώματα μέχρι να εμφανιστούν σοβαρές επιπλοκές, όπως ένα εγκεφαλικό. Όταν η αρτηριακή πίεση είναι σταθερά αυξημένη – γενικά ορίζεται ως τιμές 130/80 mmHg ή υψηλότερες – οι αρτηρίες μπορεί να υποστούν βλάβη με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η βλάβη μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό θρόμβων αίματος ή στη διάρρηξη εξασθενημένων αιμοφόρων αγγείων στον εγκέφαλο, τα οποία και τα δύο μπορεί να οδηγήσουν σε εγκεφαλικό. Η έρευνα δείχνει ότι για κάθε αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης κατά 20 mmHg ή αύξηση της διαστολικής πίεσης κατά 10 mmHg, ο κίνδυνος εγκεφαλικού μπορεί σχεδόν να διπλασιαστεί.

Αντίθετα, η χαμηλή αρτηριακή πίεση, ενώ λιγότερο συχνά σχετίζεται με τον κίνδυνο εγκεφαλικού, μπορεί να περιπλέξει το σενάριο. Τα άτομα με υπόταση μπορεί να παρουσιάσουν ανεπαρκή ροή αίματος σε ζωτικά όργανα, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παροδικά ισχαιμικά επεισόδια (TIA) ή εγκεφαλικά επεισόδια, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους πληθυσμούς ή σε άτομα με ορισμένες ιατρικές παθήσεις. Ωστόσο, ο κίνδυνος που ενέχει η χαμηλή αρτηριακή πίεση δεν είναι τόσο ξεκάθαρος όσο αυτός που παρουσιάζει η υψηλή αρτηριακή πίεση.

Συνοψίζοντας, ενώ τόσο η υψηλή όσο και η χαμηλή αρτηριακή πίεση μπορούν να συμβάλουν στον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι η πιο σημαντική ανησυχία. Τα προληπτικά μέτρα, όπως η διατήρηση υγιούς βάρους, η τακτική σωματική δραστηριότητα, η μείωση της πρόσληψης αλατιού και η τακτική παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης, είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση του κινδύνου εγκεφαλικού που σχετίζεται με την υπέρταση. Για όσους έχουν χαμηλή αρτηριακή πίεση, είναι απαραίτητο να συνεργάζονται στενά με τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης για να διασφαλιστεί ότι τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης βρίσκονται εντός ασφαλούς εύρους για την αποφυγή επιπλοκών που σχετίζονται με ανεπαρκή εγκεφαλική αιμάτωση. Οι τακτικοί έλεγχοι και οι προσαρμογές του τρόπου ζωής μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τα αποτελέσματα και να μειώσουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού.