Ο βαθμός κινδύνου που συνοδεύει τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είναι υψηλός, καθώς μπορεί να οδηγήσουν σε επιπλοκές που καθυστερούν την ανάρρωση του ασθενούς. Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την παραμονή σε μονάδες εντατικής θεραπείας, τη χρήση σωλήνων διασωλήνωσης, κεντρικών φλεβικών καθετήρων και άλλων ιατρικών συσκευών, καθώς και την ύπαρξη χρόνιων παθήσεων.
Η έλξη των νοσοκομειακών λοιμώξεων οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι τα νοσοκομειακά περιβάλλοντα συχνά φιλοξενούν ανθεκτικούς μικροοργανισμούς, οι οποίοι δεν είναι συχνά παρόντες στην κοινότητα. Αυτοί οι ανθεκτικοί μικροοργανισμοί, όπως οι ανθεκτικοί στη μεθικιλλίνη Staphylococcus aureus (MRSA) και οι ανθεκτικοί στην βητα-λακτάμη Enterococcus (VRE), αυξάνουν την πιθανότητα να συμβούν λοιμώξεις που είναι δύσκολες στη θεραπεία.
Η πρόληψη των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων περιλαμβάνει στρατηγικές όπως η υγιεινή χεριών, η σωστή απολύμανση του νοσοκομειακού εξοπλισμού και η εφαρμογή των κανονισμών προσδιορισμού της χρήσης και της διαχείρισης ιατρικών συσκευών. Επιπλέον, η εκπαίδευση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού είναι ζωτικής σημασίας για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων .Συνολικά, οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις παραμένουν ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας που απαιτεί συνεχή παρακολούθηση και προσοχή από τους φορείς υγειονομικής περίθαλψης για την προστασία των ασθενών και τη μείωση των επιπλοκών.