Ρήξη αχίλλειου τένοντα: Εξίσου αποτελεσματική με το χειρουργείο η φυσική αποκατάσταση

Ο αχίλλειος είναι ο μεγαλύτερος τένοντας στο σώμα, που συνδέει τους μύες της γάμπας με το οστό της φτέρνας. Όταν σπάει, συχνά κατά τη διάρκεια άθλησης ή άσκησης υψηλής πρόσκρουσης, οι ίνες στον τένοντα σκίζονται και διαχωρίζονται. Μελέτες έχουν δείξει ότι κατά μέσο όρο, άτομα με ρήξεις αχίλλειου τένοντα έχουν παρόμοια αποτελέσματα είτε κάνουν χειρουργική επέμβαση για να συρραφεί ξανά ο τένοντας είτε ακολουθούν θεραπεία αποκατάστασης. Αλλά αυτές οι μελέτες ήταν μικρές, είπε ο Δρ. Stale Myhrvold, ο επικεφαλής ερευνητής στη νέα δοκιμή. Αυτό καθιστά πιο δύσκολο τον εντοπισμό διαφορών σε μακροπρόθεσμα ζητήματα, όπως οι πιθανότητες επαναλαμβανόμενης ρήξης στον τένοντα, σύμφωνα με τον Myhrvold, που είναι ορθοπεδικός χειρουργός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Akershus στη Νορβηγία.

Η μελέτη της ομάδας του, με περισσότερους από 500 Νορβηγούς ασθενείς, διαπίστωσε ότι χωρίς χειρουργική επέμβαση, ο κίνδυνος εκ νέου ρήξης ήταν πράγματι υψηλότερος. Ωστόσο, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση μερικές φορές υπέστησαν τραυματισμούς νεύρων που σχετίζονται με τη διαδικασία — κάτι που σχεδόν όλοι οι μη χειρουργιμένοι ασθενείς μπορούσαν να αποφύγουν. Και σε διάστημα ενός έτους, οι ασθενείς ανέφεραν παρόμοιες βελτιώσεις στην καθημερινή τους λειτουργία είτε έκαναν μόνο χειρουργική επέμβαση είτε αποκατάσταση. Τα αποτελέσματα, είπε ο Myhrvold, υποδηλώνουν ότι «οι περισσότερες οξείες ρήξεις αχίλλειου τένοντα σε ενήλικες μπορούν να αντιμετωπιστούν μη εγχειρητικά, με αποτελέσματα παρόμοια με τη χειρουργική θεραπεία».

Ωστόσο, ο Αμερικανός ορθοπεδικός χειρουργός Δρ Andrew Elliot προειδοποίησε ότι τα αποτελέσματα μιας προσεκτικά ελεγχόμενης δοκιμής δεν μεταφράζονται πάντα καθαρά στον πραγματικό κόσμο. Σύμφωνα με τον Elliot, που είναι χειρουργός ποδιών και αστραγάλων στο Hospital for Special Surgery στη Νέα Υόρκη, υπάρχει μια σημαντική λεπτομέρεια: Οι ασθενείς στη μελέτη εφοδιάστηκαν με ειδικό γύψο για να ακινητοποιήσουν το πόδι και τον αστράγαλο εντός 72 ωρών από τον τραυματισμό τους. Αυτό είναι πολύ πιο γρήγορο από αυτό που είναι τυπικό στην καθημερινή πρακτική, σύμφωνα με τον Elliott, ο οποίος είπε ότι ασθενείς μπορεί να περάσουν μια εβδομάδα ή 10 ημέρες μετά τον τραυματισμό πριν δουν τον γιατρό και φορέσουν γύψο.

Πέρα από αυτό, πρόσθεσε ο Elliott, το εάν θα υπάρξει χειρουργική επέμβαση ή όχι εξαρτάται «πρώτον και κύριον» από τον μεμονωμένο ασθενή. Για έναν αθλητή ή ένα πολύ δραστήριο άτομο, για παράδειγμα, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή. Χωρίς αυτό, είπε ο Elliott, ο τένοντας θα επουλωθεί, αλλά όχι απαραίτητα με τον ιδανικό τρόπο. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να το διορθώσει με μεγαλύτερη ακρίβεια, στο σωστό μήκος και ένταση. Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τον ίδιο, η μη χειρουργική προσέγγιση μπορεί να είναι καλύτερη για τους ηλικιωμένους ασθενείς, τους καπνιστές και εκείνους με προβλήματα υγείας που μπορούν να κάνουν τη χειρουργική επέμβαση πιο επικίνδυνη.