"Όσο μεγαλύτερο ήταν το βιωμένο ρήγμα μεταξύ προπανδημικών και πανδημικών χρόνων, τόσο πιο αποπροσανατολισμένοι ένιωθαν οι άνθρωποι. Οι προσωπικοί λογαριασμοί που συλλέγονται στη μελέτη μας βοηθούν στην κατανόηση των πιθανών επιπτώσεων των συναισθημάτων μοναξιάς και απομόνωσης μέσω των εξαιρετικών εμπειριών της πανδημίας."
Χαμένοι στο Lockdown: Τα αισθήματα μοναξιάς και κοινωνικής απομόνωσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας άφησαν πολλούς ανθρώπους σε σύγχυση σχετικά με τη σειρά των γεγονότων και αγωνίζονται να θυμηθούν ποια μέρα της εβδομάδας ήταν, αποκαλύπτει μια νέα μελέτη. Η έρευνα, από το Πανεπιστήμιο του Γιορκ, εξέτασε τον ψυχολογικό αντίκτυπο της πανδημίας, η οποία εξαπλώθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Μάρτιο του 2020, μέσα από τον φακό του αποπροσανατολισμού.
Η εργασία δημοσιεύεται στο Βρετανικό περιοδικό Ψυχολογίας (British Journal of Psychology). Οι ερευνητές έθεσαν σε περισσότερους από 3.300 Γάλλους συμμετέχοντες σχεδόν 60 ερωτήσεις αναλύοντας τις ψυχολογικές επιπτώσεις του lockdown. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια μιας οξείας φάσης περιορισμών όταν υπήρχε lockdown ακολουθούμενο από αυστηρή απαγόρευση κυκλοφορίας. Τα ευρήματα αποκαλύπτουν τόσο τον κοινωνικό όσο και τον χρονικό αποπροσανατολισμό – μια αίσθηση αταξίας στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και την αίσθηση του χρόνου – ήταν κοινή. Πολλοί συμμετέχοντες στη μελέτη περιέγραψαν ότι αισθάνονται εκτός τόπου και δεν είναι σίγουροι πώς να συμπεριφερθούν σε κοινωνικές καταστάσεις. Ανέφεραν επίσης ότι αντιμετώπισαν θάμπωμα του χρόνου και αισθάνθηκαν παρασυρμένοι καθώς προσπαθούσαν να παρακολουθήσουν τα γεγονότα πριν από την πανδημία καθώς και ποια ημέρα της εβδομάδας ήταν. Η δυσκολία επεκτάθηκε και στο πέρασμα του χρόνου. Οι συμμετέχοντες δυσκολεύονταν να φανταστούν τι τους περιμένει και ένιωθαν περισσότερο άγχος και λιγότερο έλεγχο του μέλλοντός τους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που αισθάνονταν αποκομμένοι κοινωνικά ήταν πολύ πιθανό να εμφανίσουν επίσης προσωρινό αποπροσανατολισμό. Η ανάλυσή τους στα δεδομένα της μελέτης πρότεινε μια αιτιώδη σχέση μεταξύ των δύο, με την κοινωνική απομόνωση να οδηγεί σε διαταραχές στην εμπειρία του χρόνου. Ο Δρ Pablo Fernandez Velasco, μεταδιδακτορικός συνεργάτης της Βρετανικής Ακαδημίας στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ, και ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, είπε: «Βρήκαμε ότι ο κοινωνικός αποπροσανατολισμός ήταν ένας ισχυρός προγνωστικός παράγοντας χρονικού αποπροσανατολισμού και φαίνεται πιθανό ότι υπήρχε μια αιτιώδης σχέση ανάμεσα στα δύο.
Το να νιώθουμε μοναξιά και απομόνωση από τους άλλους φαίνεται να παραμορφώνουν την αντίληψή μας για τον χρόνο, με μια αίσθηση χαμένου και μπερδεμένου που εκτείνεται στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. “Πολλοί άνθρωποι στην κοινωνία μας, σε όλες τις ομάδες και τις δημογραφικές ομάδες, υποφέρουν από μοναξιά. Τα ευρήματα της μελέτης μας ενισχύουν τη σημασία για τις δημόσιες αρχές να αντιμετωπίσουν το σύνθετο αποτέλεσμα του αισθήματος απομόνωσης τόσο κατά τη διάρκεια κρίσεων όσο και στην καθημερινή ζωή.” Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι νέοι κάτω των 25 ετών ήταν η ηλικιακή ομάδα που πλήττονταν περισσότερο από τα συναισθήματα αποπροσανατολισμού. Οι ερευνητές προτείνουν τα ευρήματά τους να παραπέμπουν σε ένα νέο φαινόμενο το οποίο αποκαλούν «χρονική ρήξη», το οποίο είναι σαν μια γραμμή ρήγματος στο μυαλό μας που χωρίζει το «πριν» και το «μετά» της πανδημίας. Ο Δρ Fernandez Velasco πρόσθεσε: «Η μελέτη μας δείχνει ότι η αίσθηση ενός ρήγματος που χωρίζει τον χρόνο πριν και τον χρόνο μετά την πανδημία ήταν μια κοινή εμπειρία κατά τη διάρκεια της κρίσης COVID-19. “Όσο μεγαλύτερο ήταν το βιωμένο ρήγμα μεταξύ προπανδημικών και πανδημικών χρόνων, τόσο πιο αποπροσανατολισμένοι ένιωθαν οι άνθρωποι. Οι προσωπικοί λογαριασμοί που συλλέγονται στη μελέτη μας βοηθούν στην κατανόηση των πιθανών επιπτώσεων των συναισθημάτων μοναξιάς και απομόνωσης μέσω των εξαιρετικών εμπειριών της πανδημίας.”
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
