Ο μητρικός χωρισμός κατά τη βρεφική ηλικία χρησιμοποιείται συχνά ως ερευνητικό μοντέλο για το στρες στην πρώιμη ζωή και τα επακόλουθά του.
Οι σοβαρές περιπτώσεις στρες που βιώνονται νωρίς στη ζωή (ELS) αποτελούν παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη νευροψυχιατρικών παθήσεων, όπως το άγχος, αργότερα στη ζωή. Η έρευνα έχει επικεντρωθεί στους μοριακούς και βασισμένους σε κύκλωμα μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από αυτό το φαινόμενο. Αλλά λίγα είναι γνωστά για το πώς ακόμη και η απλή μαρτυρία ενός άλλου ατόμου που βιώνει ELS, που μπορεί να συμβεί σε σπίτια με αδέρφια ή κατά τη διάρκεια φιλιών στη νεολαία, επηρεάζει τα άτομα σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο.
Πώς επηρεάζει ο μητρικός χωρισμός κατά τη βρεφική ηλικία;
Ο μητρικός χωρισμός κατά τη βρεφική ηλικία χρησιμοποιείται συχνά ως ερευνητικό μοντέλο για το ELS και τα επακόλουθά του. Αλλά τα αποτελέσματα μιας άλλης εμπειρίας πρώιμου άγχους είναι ανεξερεύνητα. Ο Jiang και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν ποντίκια για να διερευνήσουν εάν οι μάρτυρες ότι οι συγγενείς εμφάνισαν άγχος αλλάζουν τη συναπτική δύναμη και τη συμπεριφορά σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο (εφηβεία). Η μελέτη τους δημοσιεύεται στο Journal of Neuroscience.
Αρχικά, οι ερευνητές βρήκαν σημαντικές αλλαγές στη συναπτική ισχύ σε έναν πληθυσμό νευρώνων στον πρόσθιο περιφερικό φλοιό. Αυτός ο φλοιός κωδικοποιεί τον σωματικό και κοινωνικό πόνο, καθώς και μια μεταφορά συμπεριφοράς που μοιάζει με άγχος. Αυτά τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η συναισθηματική μετάδοση μπορεί να επηρεάσει τον εγκέφαλο με μακροχρόνιο τρόπο. Η έρευνα έχει επίσης εντοπίσει κυκλώματα που μπορεί να στοχεύουν ως μια νέα στρατηγική θεραπείας για το μεταδιδόμενο άγχος.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
