Σχιζοφρένεια: 2 πρώιμα σημάδια που πρέπει να μας ανησυχήσουν 

Το πρώτο πρώιμο σημάδι είναι οι κοινωνικές απομονώσεις. Άτομα που είναι επιρρεπή στη σχιζοφρένεια συχνά αρχίζουν να απομακρύνονται από τους φίλους και την οικογένειά τους. Αυτή η απομόνωση μπορεί να εκδηλωθεί με την αποφυγή κοινωνικών εκδηλώσεων, τη μείωση των επικοινωνιών και την απροθυμία να συμμετέχουν σε δραστηριότητες που προηγουμένως απολάμβαναν. Η απομόνωση μπορεί να είναι μια απάντηση στην αυξανόμενη δυσκολία να κατανοήσουν ή να διαχειριστούν τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, κάτι που τους προκαλεί άγχος και αναστάτωση. Η ψυχολόγος τονίζει ότι η παρατήρηση αυτής της αλλαγής στη συμπεριφορά μπορεί να είναι κρίσιμη για την έγκαιρη παρέμβαση.

Το δεύτερο πρώιμο σημάδι είναι οι παρανοϊκές σκέψεις ή οι ασυνήθιστες πεποιθήσεις. Αυτές οι σκέψεις μπορεί να περιλαμβάνουν την πεποίθηση ότι άλλοι τους παρακολουθούν ή ότι έχουν ιδιαίτερες ικανότητες ή αποστολές. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να εκδηλωθεί με την εκδήλωση παράξενων ή υπερβολικών ιδεών, οι οποίες μπορεί να φαίνονται αστείες ή παράλογες στους άλλους, αλλά για το άτομο που τις βιώνει, είναι πολύ πραγματικές. Η ψυχολόγος επισημαίνει ότι αυτές οι παρανοϊκές σκέψεις μπορεί να είναι ενδείξεις μιας επικείμενης ψυχικής διαταραχής και θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη.

Η έγκαιρη αναγνώριση αυτών των σημείων μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση και διαχείριση της σχιζοφρένειας. Η παρέμβαση σε πρώιμο στάδιο μπορεί να περιλαμβάνει ψυχολογική υποστήριξη, θεραπεία ή φαρμακευτική αγωγή, με στόχο την αποκατάσταση της λειτουργικότητας και την πρόληψη της επιδείνωσης της κατάστασης. Είναι σημαντικό οι οικογένειες και οι φίλοι να είναι προσεκτικοί και να αναγνωρίζουν τις αλλαγές στη συμπεριφορά των αγαπημένων τους, καθώς η υποστήριξη και η κατανόηση είναι καθοριστικές για την πορεία της θεραπείας.