Οι φαρμακολόγοι εργάζονται ήδη σε παράγοντες για τον αποκλεισμό του παράγοντα κινδύνου. Υπό το πρίσμα αυτής της νέας μελέτης, αυτό είναι πιθανό να γίνει ακόμη πιο δύσκολο, μια τυπική διαδικασία στην ανάπτυξη φαρμάκων. "Τα αποτελέσματά μας δείχνουν πόσο σημαντικό είναι να διερευνήσουμε τις θεμελιώδεις επιδράσεις, ιδίως με τρόπο που να αφορά το φύλο", λέει ο Schmidt.
Ψυχιατρικές Διαταραχές: Η πρωτεΐνη FKBP51 θεωρείται παράγοντας κινδύνου για ψυχιατρικές διαταραχές. Ωστόσο, για πρώτη φορά, νέα ερευνητικά αποτελέσματα έδειξαν θετικές επιδράσεις. Αντί να κάνει τους ανθρώπους να αγχώνονται ή να μειώνει την ικανότητά τους να σκέφτονται, η πρωτεΐνη μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα και έτσι να προάγει την ανθεκτικότητα. Η επίδραση που έχει εξαρτάται από τον τύπο των κυττάρων στα οποία ενεργοποιείται.
Επιπλέον, το φύλο παίζει καθοριστικό ρόλο. Τα θηλυκά ζώα-μοντέλα αντέδρασαν είτε φοβισμένα είτε θαρραλέα στην πρωτεΐνη, ενώ τα αρσενικά αποδυναμώθηκαν ή ενισχύθηκαν γνωστικά. Τα αποτελέσματα δεν διευκολύνουν την ανάπτυξη ενός φαρμάκου αποκλεισμού. Δείχνουν, όμως, ακόμη περισσότερο πόσο σημαντική είναι η βασική έρευνα και οι μελέτες που αφορούν το φύλο. Το γεγονός ότι η πρωτεΐνη FKBP51 αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση ψυχιατρικών διαταραχών που σχετίζονται με το στρες έχει αποδειχθεί επανειλημμένα, μεταξύ άλλων μέσω εκτεταμένων ερευνών που διεξήγαγε το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής Max Planck τα τελευταία χρόνια. Η έρευνα στον τομέα αυτό γίνεται όλο και πιο λεπτομερής και τώρα οι επιστήμονες παρουσιάζουν μια μελέτη που υποδηλώνει ότι οι επιπτώσεις της πρωτεΐνης FKBP51 είναι πιο πολύπλοκες από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Η ομάδα, με επικεφαλής τον επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Mathias Schmidt, μελέτησε τη λειτουργία της πρωτεΐνης σε δύο διαφορετικούς κυτταρικούς πληθυσμούς. Στα γλουταμινεργικά κύτταρα, τα οποία έχουν διεγερτική επίδραση στα νευρικά κύτταρα, και στα GABAεργικά κύτταρα, τα οποία έχουν ανασταλτική επίδραση. Επιπλέον, οι νευροεπιστήμονες διαφοροποιήθηκαν και ανάλογα με το φύλο των πειραματόζωων. Αυτό συμβαίνει επειδή διαταραχές όπως η κατάθλιψη εμφανίζονται περίπου δύο φορές συχνότερα στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες. Αλλά οι μελέτες που διερευνούν τις διαφορές ανάλογα με το φύλο είναι σπάνιες. Τα ποντίκια χρησιμοποιήθηκαν ως οργανισμοί-μοντέλα για αυτή τη βασική έρευνα. Τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά – τα αποτελέσματα είναι αντίθετα. Στα θηλυκά, το “γονίδιο κινδύνου” FKBP51 χειραγωγεί το άγχος- στα αρσενικά, επηρεάζει τις γνωστικές επιδόσεις. Εξετάζοντας τους διαφορετικούς τύπους κυττάρων, τα αποτελέσματα είναι και εκεί αντίθετα. Όταν η πρωτεΐνη FKBP51 μπλοκάρεται στα GABAergic κύτταρα, τα θηλυκά ποντίκια αντιδρούν λιγότερο αγχωμένα, ενώ τα αρσενικά έχουν καλύτερες γνωστικές επιδόσεις. Στα γλουταματεργικά κύτταρα συνέβη ακριβώς το αντίθετο, τα θηλυκά ήταν πιο αγχώδη και τα αρσενικά πιο εξασθενημένα γνωστικά.
Το “γονίδιο κινδύνου” FKBP51 μπορεί επομένως να έχει και θετικές επιδράσεις, όπως αποδείχθηκε για πρώτη φορά στην παρούσα μελέτη. Ανάλογα με τον τόπο δράσης και το φύλο, μπορεί να προκαλέσει φαινότυπους ψυχιατρικών διαταραχών που σχετίζονται με το στρες, αλλά μπορεί, επίσης, να έχει και μια επίδραση που προάγει την ανθεκτικότητα. “Αυτό δεν με εκπλήσσει εντελώς”, παραδέχεται ο Schmidt, “η πρωτεΐνη FKBP51 βρίσκεται σε τόσα πολλά σημεία του σώματος – αν ήταν τόσο επιβλαβής, θα είχε υπορυθμιστεί κατά τη διάρκεια της εξέλιξης”. Εκτός από το επίπεδο συμπεριφοράς, οι ερευνητές εξέτασαν και το δομικό επίπεδο. Χρησιμοποιώντας τεχνικές απεικόνισης, μπόρεσαν να δείξουν ότι μια περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την αγχώδη συμπεριφορά είχε μεταβληθεί στα θηλυκά ποντίκια. Στα αρσενικά, αλλοιώθηκε ο ιππόκαμπος, ο οποίος ελέγχει τις γνωστικές ικανότητες. Τα αποτελέσματα αυτά ταίριαζαν απόλυτα με τις αλλαγές στη συμπεριφορά ανάλογα με το φύλο και ενισχύθηκαν περαιτέρω από τα ευρήματα σε επίπεδο γονιδιακής έκφρασης στις περιοχές αυτές. Η πρωτεΐνη FKBP51 είναι επομένως πιο περίπλοκη από ό,τι αναμενόταν. Οι φαρμακολόγοι εργάζονται ήδη σε παράγοντες για τον αποκλεισμό του παράγοντα κινδύνου. Υπό το πρίσμα αυτής της νέας μελέτης, αυτό είναι πιθανό να γίνει ακόμη πιο δύσκολο, μια τυπική διαδικασία στην ανάπτυξη φαρμάκων. “Τα αποτελέσματά μας δείχνουν πόσο σημαντικό είναι να διερευνήσουμε τις θεμελιώδεις επιδράσεις, ιδίως με τρόπο που να αφορά το φύλο”, λέει ο Schmidt.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
