Όταν τα παιδιά επικοινωνούν μέσω οθόνης, η έλλειψη μη λεκτικών σημάτων, όπως οι εκφράσεις προσώπου και οι κινήσεις του σώματος, καθιστά δύσκολη την κατανόηση και την αναγνώριση των συναισθημάτων των άλλων. Αυτή η αδυναμία να αντιληφθούν και να αντιδράσουν σωστά σε συναισθηματικές καταστάσεις μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση και ανασφάλεια, καθώς τα παιδιά δεν μαθαίνουν πώς να εκφράζουν και να διαχειρίζονται τα δικά τους συναισθήματα.
Επιπλέον, η εξάρτηση από τα ψηφιακά μέσα μπορεί να ενισχύσει τα συναισθήματα μοναξιάς και άγχους. Όταν τα παιδιά προτιμούν να συνομιλούν με φίλους διαδικτυακά αντί να συναναστρέφονται πρόσωπο με πρόσωπο, μπορεί να χάσουν τις ευκαιρίες για να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες και να βιώσουν θετικά συναισθήματα, όπως η χαρά και η ικανοποίηση από την αλληλεπίδραση στον πραγματικό κόσμο.
Η υπερβολική χρήση κινητών και τάμπλετ μπορεί επίσης να μειώσει το χρόνο που αφιερώνουν σε άλλες δραστηριότητες που προάγουν τη συναισθηματική ευημερία, όπως η φυσική άσκηση, οι τέχνες ή οι δραστηριότητες με οικογένεια και φίλους. Αυτές οι δραστηριότητες είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη μιας υγιούς προσέγγισης στα συναισθήματα, καθώς προσφέρουν ευκαιρίες για έκφραση και συνοχή.
Τέλος, η έκθεση των παιδιών σε αρνητικά ή επιβλαβή περιεχόμενα στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί να επιδεινώσει τα ήδη υπάρχοντα συναισθηματικά προβλήματα. Η έντονη ανάπτυξη του διαδικτυακού εκφοβισμού και η ίδια η συγκρίσιμη κουλτούρα, όπου τα παιδιά τείνουν να συγκρίνουν τις ζωές τους με τις «ιδανικές» εικόνες που βλέπουν, μπορεί να προκαλέσει αρνητικά συναισθήματα, όπως η ανασφάλεια και η κατάθλιψη.
Συνολικά, αν και τα τάμπλετ και τα κινητά τηλέφωνα προσφέρουν πολλές δυνατότητες, η υπερβολική χρήση τους και η εξάρτηση από αυτά μπορεί να εμποδίσουν την υγιή συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, περιορίζοντας την ικανότητά τους να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους.