Η ανορεξία, για παράδειγμα, χαρακτηρίζεται από την ακραία περιοριστική διατροφή και την έντονη φοβία της παχυσαρκίας. Τα άτομα που πλήττονται έχουν συνήθως μια διαστρεβλωμένη εικόνα του σώματός τους και συχνά πιστεύουν ότι είναι υπέρβαρα, παρά το γεγονός ότι μπορεί να είναι επικίνδυνα αδύνατα. Αυτή η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές σωματικές επιπλοκές, όπως ανεπάρκεια θρεπτικών ουσιών, καρδιοαγγειακά προβλήματα και μακροχρόνιες βλάβες στα όργανα.
Η βουλιμία, από την άλλη, περιλαμβάνει επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας ακολουθούμενα από συμπεριφορές για την αποτροπή αύξησης βάρους, όπως ο αυτοματοποιημένος έμετος, η υπερβολική άσκηση ή η χρήση καθαρτικών. Αυτή η διαταραχή μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στη σωματική υγεία, όπως παθήσεις του πεπτικού συστήματος και δονήσεις στο ηλεκτρολυτικό ισοζύγιο, οι οποίες μπορεί να είναι θανατηφόρες.
Η υπερφαγία, αν και συχνά θεωρείται λιγότερο σοβαρή, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε σοβαρές σωματικές και ψυχικές επιπλοκές. Τα άτομα που παλεύουν με αυτή τη διαταραχή τείνουν να τρώνε μεγάλες ποσότητες τροφής χωρίς να έχουν τον έλεγχο και μπορεί να υποφέρουν από κατάθλιψη και άγχος, γεγονός που επιδεινώνει τις επιπτώσεις στις κοινωνικές τους σχέσεις και την αυτοεκτίμηση.
Το stigma που περιβάλλει τις διατροφικές διαταραχές μπορεί να αποτρέψει τα άτομα από το να ζητήσουν βοήθεια και θεραπεία. Η καλλιέργεια της ενημέρωσης και της ευαισθητοποίησης είναι ζωτικής σημασίας για την υποστήριξη των ατόμων που πλήττονται. Η έγκαιρη παρέμβαση και η πολυδιάστατη προσέγγιση στη θεραπεία, που περιλαμβάνει ψυχολογική υποστήριξη και ιατρική φροντίδα, είναι απαραίτητες για την αποκατάσταση. Οι διατροφικές διαταραχές είναι μια από τις πιο προκλητικές ψυχιατρικές καταστάσεις και απαιτούν σοβαρή και συστηματική προσέγγιση.