Search Icon
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
Ψυχική Υγεία

Ο μηχανισμός δράσης των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων

Ο μηχανισμός δράσης των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων

 

Για τον μηχανισμό δράσης των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες, κανένας επιστήμονας δεν είναι βέβαιος.


Συγκεκριμένα, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς προτείνουν τώρα μια νέα θεωρία, σύμφωνα με την οποία τα φάρμακα αυτά μπλοκάρουν ένα γονίδιο που κανονικά εμποδίζει το σχηματισμό νέων νευρώνων στον εγκέφαλο.

Τα σύγχρονα αντικαταθλιπτικά, όπως τα φάρμακα της κατηγορίας SSRI (εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης) αυξάνουν τα επίπεδα της σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που συνδέεται με την κατάθλιψη. Τη δεκαετία του 1990, πολλοί νευροβιολόγοι πίστευαν ότι η κατάθλιψη οφείλεται σε «διαταραχές» των επιπέδων της σεροτονίνης και άλλων νευροδιαβιβαστών, αργότερα όμως έγινε σαφές ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο απλή.

Το μυστήριο περιπλέκεται από το γεγονός ότι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα συνήθως χρειάζονται αρκετές εβδομάδες μέχρι να δράσουν πλήρως, παρόλο που η αύξηση στα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών είναι άμεση.

Κανείς δεν είναι σίγουρος για το πού οφείλεται αυτή η καθυστέρηση, τα τελευταία χρόνια όμως έχει προκύψει ένα σημαντικό νέο στοιχείο: τα αντικαταθλιπτικά φαίνεται ότι προάγουν το σχηματισμό νέων νευρώνων από βλαστικά κύτταρα του εγκεφάλου, μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο.

Την ίδια δράση έχει εξάλλου διαπιστωθεί ότι έχει η ηλεκτροσπασμοθεραπεία, περισσότερο γνωστή ως ηλεκτροσόκ, η οποία εφαρμόζεται ακόμα και σήμερα στην ανθεκτική κατάθλιψη (και δεν είναι βάρβαρη όπως πιστεύεται).

Πώς όμως μπορούν τα φάρμακα και η ηλεκτροσπασμοθεραπεία να προάγουν τη νευρογένεση; Για να διερευνήσει το θέμα, ο καθηγητής Χονγκζούν Σον και οι συνεργάτες του συνέκριναν σε πρώτη φάση ποντίκια που είχαν ή δεν είχαν υποβληθεί σε ηλεκτροσπασμοθεραπεία. Η ανάλυση έδειξε ότι η θεραπεία έδειχνε να μπλοκάρει το γονίδιο της πρωτεΐνης sFRP3.

Για να μελετήσουν τη δράση αυτής της πρωτεΐνης, οι ερευνητές μελέτησαν ποντίκια που είχαν τροποποιηθεί γενετικά ώστε να μην την παράγουν καθόλου. Τα πειραματόζωα αυτά συμπεριφέρονταν «σαν φυσιολογικά ποντίκια που έπαιρναν αντικαταθλιπτικά» αναφέρει η ερευνητική ομάδα. Επιπλέον, η συμπεριφορά αυτή δεν άλλαζε όταν χορηγούνταν αντικαταθλιπτικά σε αυτά τα ζώα.

Αυτό αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι τα αντικαταθλιπτικά αναστέλλουν τη δράση του γονιδίου της πρωτεΐνης sFRP3, η οποία είχε διαπιστωθεί με προηγούμενες μελέτες ότι αναστέλλει το σχηματισμό νέων νευρώνων.

Για να συνδέσουν τα ευρήματα στα ποντίκια με το τι συμβαίνει στον άνθρωπο, οι ερευνητές εξέτασαν μια βάση δεδομένων με πληροφορίες για 541 ασθενείς με κατάθλιψη και την απόκρισή τους στη θεραπεία με αντικαταθλιπτικά. Πράγματι, τρεις παραλλαγές του sFPR3 βρέθηκαν να συνδέονται με την απόκριση στη θεραπεία.

Τα αποτελέσματα των επιμέρους πειραμάτων δημοσιεύονται στις επιθεωρήσεις Molecular Psychiatry και Cell Stem Cell.

Σχολιάζοντας τα ευρήματα, ο Δρ Σονγκ επισημαίνει ότι «Η δραστηριότητα αυτού του γονιδίου είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην ένταση της δραστηριότητας στον εγκέφαλο, οπότε το sFRP3 φαίνεται να είναι ένας φύλακας που συνδέει τα επίπεδα δραστηριότητας με το σχηματισμό νέων νευρώνων».

Σημειώνει επιπλέον ότι το γονίδιο δείχνει να επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες όπως η σωματική άσκηση.

Περαιτέρω μελέτες θα δείξουν αν το sFRP3 λύνει πράγματι το μυστήριο των αντικαταθλιπτικών.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube

Διαβάστε Eπίσης:

Eπιλόχειος κατάθλιψη: Δεν είναι μόνο γυναικείο φαινόμενο

Χειμερινή κατάθλιψη: Πώς να την διαχειριστείτε

svg%3E svg%3E
svg%3E
Αφιέρωμα στον Διαβήτη healthwebgr svg%3E
Περισσότερα

Θλίψη: Τα σιωπηλά συμπτώματα που συχνά μένουν απαρατήρητα

Θλίψη: Η θλίψη είναι ένα έντονο συναισθηματικό και ψυχικό βάρος που μπορεί να εκδηλωθεί με πολλούς τρόπους. Συχνά, η κοινωνία περιμένει από τους ανθρώπους να εκφράζουν την θλίψη τους με εμφανή τρόπο, όπως το κλάμα ή η απομόνωση.

Πώς οδηγεί ο διαβήτης σε ανασφάλεια στις σχέσεις μας;

Διαβήτης σχέσεις: Ο διαβήτης είναι μια χρόνια πάθηση που μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο την σωματική υγεία, αλλά και την ψυχολογική ευημερία του ατόμου. Η σύνδεση μεταξύ του διαβήτη και της ανασφάλειας στις σχέσεις είναι πολύπλοκη

Πόσο σημαντική είναι η διάρκεια της περιγεννητικής περιόδου

Περιγενεακό τραύμα: Το περιγενεακό τραύμα αναφέρεται σε ψυχικές ή σωματικές βλάβες που μπορούν να συμβούν κατά τη διάρκεια της περιγεννητικής περιόδου, δηλαδή πριν, κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά τη γέννηση ενός παιδιού.

Η χρήση της μουσικής ως νέας προσέγγισης στην θεραπεία του τραύματος

Μουσική τραύμα: Η μουσική χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο ως εργαλείο στη θεραπεία τραύματος, λόγω της ικανότητάς της να επηρεάζει βαθιά τα συναισθήματα και τις ψυχικές καταστάσεις των ατόμων. Η μουσική θεραπεία

Αβέβαιοι πατέρες: Η ανάγκη για στοχευμένη υποστήριξη στην πατρότητα

Αβέβαιοι πατέρες: Μία πρόσφατη ανασκόπηση αναδεικνύει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνδρες κατά την μετάβαση στην πατρότητα, επισημαίνοντας ότι υπάρχει ένα σημαντικό κενό στην πληροφόρηση και την υποστήριξη που παρέχεται στους μέλλοντες και νέους πατέρες.

Πως να αναγνωρίσεις τα σημάδια επικίνδυνης συμπεριφοράς σε ένα μικρό παιδί 

Καταρχάς, ένα από τα πιο ανησυχητικά σημάδια είναι οι αλλαγές στη συμπεριφορά. Ένα παιδί που συνήθως είναι κοινωνικό και ενεργό μπορεί να γίνει απομονωμένο, να αποφεύγει τις αλληλεπιδράσεις με άλλους ή να εκφράζει συχνά συναισθήματα ή επιθετικότητα.

Close Icon