Εξ όσων γνωρίζει ο καθηγητής Bryant, αυτή είναι η πρώτη φορά που τα οφέλη της αερόβιας άσκησης σε συνδυασμό με τη θεραπεία έκθεσης παρατηρούνται σε κλινικό περιβάλλον. Αλλά, παρά την ευχάριστη έκπληξή του από τα αποτελέσματα, λέει ότι η μελέτη πρέπει να επαναληφθεί αρκετές φορές προτού αυτή η τροποποίηση της θεραπείας συστηθεί, καθιερωθεί ή χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία άλλων ψυχολογικών καταστάσεων.
Μετατραυματικό Στρες: Η θεραπεία έκθεσης είναι μία από τις κορυφαίες θεραπείες για τη διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD), αλλά έως και οι μισοί από τους ασθενείς δεν ανταποκρίνονται σε αυτήν. Τώρα, όμως, μια μελέτη με επικεφαλής ψυχολόγους του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας (UNSW), επίσης γνωστού ως UNSW Sydney, διαπίστωσε ότι η ενίσχυση της θεραπείας με 10 λεπτά αερόβιας άσκησης οδήγησε τους ασθενείς να αναφέρουν μεγαλύτερη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων μετατραυματικού στρες (PTSD) έξι μήνες μετά τη λήξη της θεραπείας διάρκειας εννέα εβδομάδων.
Στην πρώτη γνωστή τυφλή τυχαιοποιημένη δοκιμή ελέγχου του είδους της, οι ερευνητές στο Σίδνεϊ προσέλαβαν 130 ενήλικες με κλινικά διαγνωσμένη διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) και τους κατένειμαν σε δύο ομάδες. Τα άτομα και στις δύο ομάδες έλαβαν εννέα 90λεπτες συνεδρίες θεραπείας έκθεσης. Στο τέλος κάθε συνεδρίας, η μία ομάδα υποβλήθηκε σε 10 λεπτά αερόβιων ασκήσεων, ενώ στα μέλη της ομάδας ελέγχου δόθηκαν 10 λεπτά παθητικών διατάσεων. Τα άτομα στην ομάδα αερόβιας άσκησης ανέφεραν κατά μέσο όρο χαμηλότερη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της διαταραχής PTSD – όπως μετρήθηκε στην κλίμακα CAPS-2 – σε σχέση με εκείνους που η θεραπεία έκθεσης ενισχύθηκε με ασκήσεις διατάσεων κατά την εξάμηνη παρακολούθηση. Είναι ενδιαφέρον ότι δεν υπήρχαν σαφείς διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων μία εβδομάδα μετά τη λήξη του θεραπευτικού προγράμματος, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα οφέλη χρειάζονται χρόνο για να αναπτυχθούν. Τα ευρήματα αναφέρθηκαν στην Ψυχιατρική Επιθεώρηση The Lancet Psychiatry.
Εκμάθηση εξαφάνισης
Ο καθηγητής Scientia Richard Bryant επέβλεψε την κλινική έρευνα που διεξήχθη μεταξύ 2012 και 2018. Λέει ότι ο στόχος της θεραπείας έκθεσης στη θεραπεία της διαταραχής PTSD είναι η μάθηση εξαφάνισης, όπου ο ασθενής μαθαίνει να εξισώνει κάτι που μέχρι τώρα είχε συνδέσει με το τραύμα, με ένα αίσθημα ασφάλειας. Για παράδειγμα, ένα άτομο που έχει βιώσει σεξουαλική βία μπορεί να συνδέσει κάποια από τα ερεθίσματα που υπήρχαν κατά τη στιγμή του τραύματος -όπως η νύχτα, η σεξουαλική δραστηριότητα, η μυρωδιά του aftershave κ.λπ.- με την απειλή. Η θεραπεία έκθεσης θα επικεντρωθεί σε αυτά τα ερεθίσματα και θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι δεν προσφέρουν καμία απειλή, με την ελπίδα ότι μετά από επαναλαμβανόμενη, σταδιακή έκθεση, η μάθηση εξαφάνισης θα ενσωματωθεί στον εγκέφαλο του πάσχοντος. “Η εκμάθηση εξαφάνισης δεν είναι η εκμάθηση της κακής εμπειρίας”, λέει ο καθηγητής Bryant. “Είναι μια νέα μάθηση που αναστέλλει την παλιά μάθηση. “Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι πολύ σύντομες περίοδοι αερόβιας άσκησης μπορούν να είναι χρήσιμες, διότι πράγματι προωθούν τη μάθηση εξαφάνισης σε αρουραίους, και έχει επίσης αποδειχθεί ότι την προωθούν σε ανθρώπους υπό πειραματικές συνθήκες”.
Αλλά η θεωρία δεν είχε δοκιμαστεί σε κλινικές συνθήκες μέχρι τώρα. Ο καθηγητής Bryant και οι συνεργάτες του λένε ότι πιστεύουν πως η σύντομη, έντονη άσκηση προάγει ένα συγκεκριμένο μόριο ανάπτυξης στον εγκέφαλο που ονομάζεται Νευροτροφικός Παράγοντας που προέρχεται από τον εγκέφαλο, ή BDNF. “Ο λόγος που αυτό είναι πραγματικά σημαντικό είναι ότι στην πραγματικότητα προωθεί τη συναπτική πλαστικότητα στον εγκέφαλο, η οποία είναι πραγματικά σημαντική για τη μάθηση. Και γνωρίζουμε ότι αυτό στηρίζει τη μάθηση με εξαφάνιση. Έτσι, αν μπορέσουμε να κάνουμε αυτόν τον BDNF πιο ενεργό στον εγκέφαλο, κατά τη στιγμή της θεραπείας έκθεσης, θεωρητικά, αυτό θα πρέπει να οδηγήσει σε καλύτερη εξαφάνιση”.
Απαιτούνται περισσότερες μελέτες
Εξ όσων γνωρίζει ο καθηγητής Bryant, αυτή είναι η πρώτη φορά που τα οφέλη της αερόβιας άσκησης σε συνδυασμό με τη θεραπεία έκθεσης παρατηρούνται σε κλινικό περιβάλλον. Αλλά, παρά την ευχάριστη έκπληξή του από τα αποτελέσματα, λέει ότι η μελέτη πρέπει να επαναληφθεί αρκετές φορές προτού αυτή η τροποποίηση της θεραπείας συστηθεί, καθιερωθεί ή χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία άλλων ψυχολογικών καταστάσεων. “Θα ήθελα πραγματικά να τονίσω ότι αυτή είναι η πρώτη δοκιμή που το έδειξε αυτό σε μια αγχώδη διαταραχή και δεν νομίζω ότι πρέπει να ενθουσιαστούμε υπερβολικά από αυτό”, λέει. “Αλλά όπως συμβαίνει με όλα αυτά τα πράγματα, χρειάζεστε πάντα πολλαπλές δοκιμές για να έχετε πραγματικά κάποια πίστη σε αυτό. Οπότε σίγουρα δεν λέω στους ανθρώπους να τρέξουν και να αρχίσουν να κάνουν γυμναστική μετά από όλη τη θεραπεία έκθεσης, επειδή νομίζω ότι είναι πρόωρο μετά από μία δοκιμή. Αλλά έχοντας πει αυτό, αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό”. Ο καθηγητής Bryant λέει ότι αυτή τη στιγμή διεξάγεται στη Μελβούρνη μια μεγάλη δοκιμή που αναπαράγει τη μέθοδο, την οποία ο ίδιος και οι συνάδελφοί του θα παρακολουθούν με ενδιαφέρον.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
