Και ο Τζουντ και εγώ μελετάμε το να ανήκουμε σε ηλικιωμένους LGBTQ+ ενήλικες, οι οποίοι συχνά αντιμετωπίζουν την κοινωνική απομόνωση, τη μοναξιά και διάφορες μορφές στιγματισμού, όπως η ηλικία και η ομοφοβία.
ΛΟΑΤΚΙ+: Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Jes Matsick, αναπληρωτή καθηγητή ψυχολογίας και μελετών γυναικών, φύλου και σεξουαλικότητας, δημοσίευσε πρόσφατα ένα άρθρο ανασκόπησης στο περιοδικό Nature Reviews Psychology εξετάζοντας πώς η αίσθηση του ανήκειν μπορεί να βελτιώσει την υγεία των LGBTQ+ ατόμων. Πραγματοποίηση: Kirsten Smith Ο Ιούνιος είναι ο Μήνας Υπερηφάνειας, μια εξαιρετική ευκαιρία για να γιορτάσουμε και να σκεφτούμε τα πολλά βήματα που έχει κάνει η κοινότητα LGBTQ+ στην αμερικανική κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες. Τούτου λεχθέντος, τα παρατεταμένα στίγματα εξακολουθούν να υφίστανται, προκαλώντας στην κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ LGBTQ+ σημαντικό άγχος και οδηγώντας σε υψηλότερα ποσοστά προβλημάτων σωματικής και ψυχικής υγείας σε σχέση με τους ετεροφυλόφιλους cisgender.
Για τον Jes Matsick, αναπληρωτή καθηγητή ψυχολογίας και σπουδών γυναικών, φύλου και σεξουαλικότητας, και αρκετούς συναδέλφους του Penn State, το θέμα λειτούργησε ως ώθηση για ένα άρθρο ανασκόπησης που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Nature Reviews Psychology. Ο Matsick και οι συν-συγγραφείς Jonathan Cook, αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας, μεταπτυχιακοί φοιτητές ψυχολογίας Jude Sullivan και Emerson Todd, και η απόφοιτος του διδακτορικού προγράμματος Mary Kruk εξέτασαν συνθήκες που δίνουν στους LGBTQ+ την ευκαιρία να ευδοκιμήσουν, διαπιστώνοντας συγκεκριμένα ότι η αίσθηση του ανήκειν μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά διάφορα προβλήματα υγείας τους. Οι ερευνητές συνόψισαν παράγοντες που βρέθηκαν στη βιβλιογραφία ψυχολογικής, δημόσιας υγείας και δημόσιας πολιτικής που συμβάλλουν στην αίσθηση του ανήκειν για τα άτομα LGBTQ+ σε ατομικό, διαπροσωπικό, κοινοτικό και κοινωνικό επίπεδο. «Η πολύπλευρη προσέγγισή μας», έγραψαν, «ενθαρρύνει την άνθηση των LGBTQ+ ατόμων ως άτομα, ενώ απευθύνεται σε δομικές δυνάμεις που διαμορφώνουν την ψυχοκοινωνική τους ευημερία». Ο Μάτσικ, ο οποίος διευθύνει το Εργαστήριο Υποεκπροσωπούμενων Προοπτικών του Πανεπιστημίου, συζήτησε πρόσφατα μερικά από τα ευρήματα της ομάδας.
Πώς προέκυψε η ιδέα για το άρθρο;
Προσκλήθηκα να συνεισφέρω ένα άρθρο ανασκόπησης σχετικά με τις ψυχολογικές εμπειρίες των LGBTQ+ ατόμων. Υπάρχει πολλή έρευνα σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι LGBTQ+ και, ενώ θεωρούμε ότι η εργασία αυτή είναι σημαντική για την αποκάλυψη του στίγματος. Ένας τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι να σκεφτείτε την αίσθηση του ανήκειν και τα μονοπάτια προς την ενίσχυση του ανήκειν τους. Επίσης, δεν θέλαμε να ρίξουμε την ευθύνη του ανήκειν στα ίδια τα άτομα LGBTQ+, γι’ αυτό ακολουθήσαμε μια προσέγγιση πολλαπλών επιπέδων για να σκεφτούμε πώς τα άτομα, οι κοινότητες και οι κοινωνίες μπορούν διαδραστικά να ενισχύσουν το να ανήκουν στα άτομα LGBTQ+.
Τι ήταν αυτό που σας ενδιέφερε στην έννοια του να ανήκεις στην LGBTQ+ κοινότητα και πώς ταίριαζε στα ευρύτερα ερευνητικά σας ενδιαφέροντα;
Το να ανήκω πάντα με ενδιέφερε γιατί είναι μια τόσο εύθραυστη αλλά ισχυρή ψυχολογική κατάσταση. Η ανάγκη να ανήκεις είναι μια θεμελιώδης ανθρώπινη ανάγκη. Διαφέρει από στιγμή σε στιγμή και από τόπο σε τόπο και έχει τεράστια επιρροή στη συνολική μας ευημερία. Μεγάλο μέρος της έρευνάς μου επικεντρώνεται στο πώς να ενισχύσω την αίσθηση του ανήκειν στους ανθρώπους και εστιάζω ιδιαίτερα σε άτομα που λαμβάνουν συχνά μηνύματα ότι δεν ανήκουν, με βάση το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τη φυλή, τον σωματότυπο κ.λπ. Αυτό το άρθρο ανασκόπησης παρέχει χώρο για να αναθεωρήσουμε τη δική μας δουλειά παράλληλα με αυτή των άλλων. Περιλαμβάνει σχεδόν 300 αναφορές.
Ποιες ήταν μερικές από τις βασικές λύσεις όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της αίσθησης του ανήκειν και των καλύτερων αποτελεσμάτων ψυχικής και σωματικής υγείας για τα άτομα LGBTQ+;
Ένα βασικό στοιχείο από το άρθρο μας είναι ότι οι προσπάθειες για τη βελτίωση της συμμετοχής των ατόμων LGBTQ+ λειτουργούν καλύτερα όταν στοχεύουμε πολλαπλά επίπεδα που επηρεάζουν την ψυχολογική συμμετοχή των ανθρώπων. Για παράδειγμα, η δημιουργία και η προστασία κοινοτικών χώρων φιλικών προς την κοινότητα LGBTQ+ είναι μια εξαιρετική ιδέα, αλλά πρέπει επίσης να προσέχουμε τη δυναμική και τις εντάσεις στα νοικοκυριά και τις οικογένειες των ανθρώπων. Ή, ενώ η παρέμβαση στα σχολεία και στους χώρους εργασίας για την ενίσχυση της συμμετοχής των LGBTQ+ μαθητών και εργαζομένων είναι χρήσιμη, πρέπει επίσης να υποστηρίξουμε νόμους και πολιτικές υψηλότερης τάξης. Ο στόχος μας είναι να ενθαρρύνουμε μια προσέγγιση πολλαπλών επιπέδων για την αύξηση της συμμετοχής—μια προσέγγιση που προωθεί την άνθηση των LGBTQ+ ατόμων ως άτομα, ενώ αντιμετωπίζει κριτικά τις δομικές δυνάμεις που συμβάλλουν επίσης στο να ανήκουν.
Το να ανήκεις μπορεί επίσης να συμβάλει θετικά στη σωματική υγεία. Σε γενικές γραμμές, όταν τα άτομα LGBTQ+ αισθάνονται ότι ανήκουν, μπορεί να αισθάνονται λιγότερο άγχος και είναι γνωστό ότι το άγχος οδηγεί σε χρόνιες παθήσεις υγείας όπως καρδιαγγειακές παθήσεις και φλεγμονές. Απαιτείται περισσότερη δουλειά σε αυτόν τον τομέα, αλλά προτείνουμε ότι το να ανήκεις θα ήταν ένας πολλά υποσχόμενος μηχανισμός ψυχολογικής και σωματικής υγείας. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι η αίσθηση του ανήκειν στα πλαίσια υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική για την οικοδόμηση σχέσεων μεταξύ των LGBTQ+ ατόμων και του ιατρικού προσωπικού για τη διασφάλιση προληπτικής, ρουτίνας και υψηλότερης ποιότητας υγειονομικής περίθαλψης για τα άτομα LGBTQ+.
Ποιοι είναι μερικοί συγκεκριμένοι τρόποι με τους οποίους τα άτομα LGBTQ+ μπορούν να αισθάνονται περισσότερο την αίσθηση ότι ανήκουν;
Συμπεριλάβαμε έναν μεγάλο πίνακα στο άρθρο μας για να συνοψίσουμε τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η συμμετοχή. Για παράδειγμα, στο επίπεδο του ατόμου, η βιβλιογραφία προτείνει ότι το να φανεί κανείς —ή να αποκαλύψει την ταυτότητά του— για να υποστηρίξει άλλους είχε θετικό αντίκτυπο στο ανήκοντας των LGBTQ+ ατόμων. Σε διαπροσωπικό επίπεδο, διάφοροι τύποι θετικών σχέσεων μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αισθάνονται μεγαλύτερη αίσθηση του ανήκειν, όπως το να έχουν επιβεβαιωμένους γονείς, υγιείς σεξουαλικές ή/και ρομαντικές σχέσεις με άλλους ή αυτό που ονομάζουμε «επιλεγμένη οικογένεια», που είναι στενά και σχέσεις φροντίδας που χτίζονται πέρα από τις οικογένειες καταγωγής και, κατά κάποιο τρόπο, παρέχουν την αγάπη και την οικειότητα που μπορεί να λείπουν από τα άτομα LGBTQ+ από αυτά που θεωρούνται πιο παραδοσιακά «οικογένεια». Σε επίπεδο κοινότητας, οι χώροι και οι γειτονιές που επικεντρώνονται στο LGBTQ+ σχετίζονται θετικά με το ανήκουν, όπως και η παρουσία δικτύων LGBTQ+ και συμμαχιών στα έργα και στα σχολεία, συμπεριλαμβανομένων των συμμαχιών γκέι στρέιτ. Στο επίπεδο της κοινωνίας, οι προστασίες κατά των διακρίσεων σχετίζονται θετικά με το να ανήκεις, και το ίδιο συμβαίνει και με αυτό που ονομάζουμε «ενδείξεις ασφάλειας ταυτότητας», δηλαδή στοιχεία σε μια δεδομένη κατάσταση που σηματοδοτούν στα άτομα LGBTQ+ ότι είναι ασφαλή ή εκτιμώνται σε αυτό το περιβάλλον και είναι απίθανο να βιώσουν στίγμα με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου τους. Το εργαστήριό μου έχει δημοσιεύσει αρκετές εργασίες, και έχει άλλες σε εξέλιξη, σχετικά με το πώς τα συνθήματα ασφαλείας συμβάλλουν στην ενίσχυση της αίσθησης του ανήκειν σε διάφορα περιβάλλοντα των LGBTQ+ ατόμων. Συγκεντρώσατε μια ομάδα συνεργατών που συνδέονται με το Penn State για το έργο.
Γιατί ήταν αυτό σημαντικό για εσάς;
Η ομάδα συγγραφέων μας εκπροσωπεί ερευνητές από διαφορετικές ακαδημαϊκές βαθμίδες, φυλετικές και εθνοτικές ταυτότητες, σεξουαλικούς προσανατολισμούς, ταυτότητες φύλου και γενιές. Η ποικιλομορφία στην ερευνητική μου ομάδα είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Ο καθένας μας έφερε μοναδικές γνώσεις στη δουλειά με βάση τα ενδιαφέροντά μας, την τεχνογνωσία και τις διαφορετικές εμπειρίες της ζωής μας. Ήταν επίσης η πρώτη από τις πολλές ευκαιρίες που ελπίζω ότι θα συνεργαστώ με τον φίλο μου και συνάδελφο στο Penn State Dr. Jonathan Cook. Προσφέρει μεγάλη τεχνογνωσία στη σκέψη σχετικά με την παρέμβαση και τα ζητήματα που αφορούν την αποκάλυψη και την απόκρυψη ταυτότητας. Περαιτέρω, ως μέντορας, ήμουν πρόθυμος να δώσω σε δύο από τους συν-συγγραφείς μου – τους Emerson Todd και Jude Sullivan, διδακτορικούς φοιτητές στην ψυχολογία και τις γυναίκες, το φύλο και τις σεξουαλικές σπουδές – την πρώτη τους ευκαιρία να γράψουν και να συνεισφέρουν σε ένα τόσο υψηλό άρθρο περιοδικού επιρροής. Είμαι πολύ πρακτικός σύμβουλος και ήθελα να ασχοληθούν ενεργά με την ανάγνωση και τη γραφή για αυτό το άρθρο. Ανέθεσα καθένα από αυτά σε ένα μικρότερο τμήμα του χαρτιού που είχε περιγράψει η ομάδα μαζί. Ανταλλάξαμε προσχέδια ενοτήτων, επεξεργαστήκαμε επεξεργασίες και σχόλια και ακολουθήσαμε παρόμοιες διαδικασίες και στη διαδικασία αναθεώρησης του περιοδικού. Συνολικά, ήταν μια αποτελεσματική ευκαιρία μάθησης για τους μαθητές μου και ανταμοιβή για μένα το να τους βλέπω να κατανοούν καλύτερα την ακαδημαϊκή δημοσίευση μέσω αυτής της εμπειρίας.
Σκοπεύετε να συνεχίσετε πρόσθετη έρευνα σχετικά με το θέμα;
Ναι, έχουμε πολλά έργα σε εξέλιξη σχετικά με το να ανήκουμε. Για παράδειγμα, ο Έμερσον και εγώ εξετάζουμε τις πληροφορίες στις οποίες βασίζονται τα διεμφυλικά άτομα για να προσδιορίσουν το ανήκειν τους καθώς περιηγούνται σε διαφορετικές καταστάσεις. Και ο Τζουντ και εγώ μελετάμε το να ανήκουμε σε ηλικιωμένους LGBTQ+ ενήλικες, οι οποίοι συχνά αντιμετωπίζουν την κοινωνική απομόνωση, τη μοναξιά και διάφορες μορφές στιγματισμού, όπως η ηλικία και η ομοφοβία. Συνολικά, το ερευνητικό μου εργαστήριο εκτιμά τη δύναμη του να ανήκεις και θέλουμε να κατανοήσουμε τι μπορεί να γίνει για να το βελτιώσουμε.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
