Ο Barry πρότεινε ότι το JOMO μπορεί να μην είναι μια σταθερή κατάσταση ή να συνδέεται με χαρακτηριστικά προσωπικότητας, αλλά μάλλον μια στιγμιαία φάση ανάγκης αποσύνδεσης. "Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα, όπως "ποια είναι η καλή δόση κοινωνικής αλληλεπίδρασης έναντι της αποδέσμευσης;" Νομίζω ότι αυτό θα διαφέρει για τον καθένα", είπε ο Barry.
JOMO: Το JOMO είναι ακρωνύμιο της λέξης joy of missing out και περιγράφει την ευχαρίστηση του να κάνεις ένα διάλειμμα από την κοινωνική δραστηριότητα -ιδιαίτερα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης- για να απολαύσεις . Οι περισσότεροι άνθρωποι που κατατάχθηκαν ψηλά στη «χαρά της απώλειας» ή στο JOMO ανέφεραν επίσης υψηλά επίπεδα κοινωνικού άγχους σε μια πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον. Ο όρος ‘χαρά της απώλειας’ (joy of missing out) (JOMO) έχει διαδοθεί ως μια υγιής απόλαυση της μοναξιάς σε σχεδόν άμεση αντίθεση με το αρνητικό FOMO, τον ‘φόβο της απώλειας’ που μπορεί να έχουν οι άνθρωποι όταν βλέπουν άλλους να έχουν διασκεδαστικές εμπειρίες χωρίς αυτούς.
Σε μια ανάλυση δύο δειγμάτων ενηλίκων, οι ερευνητές βρήκαν μικτά αποτελέσματα όσον αφορά το JOMO με στοιχεία ότι υπάρχει κάποιο άγχος πίσω από τη χαρά. «Γενικά, σε πολλούς ανθρώπους αρέσει να είναι συνδεδεμένοι», είπε ο Chris Barry, καθηγητής ψυχολογίας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον και κύριος συγγραφέας της εργασίας που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ‘Αναφορές Τηλεματικής και Πληροφορικής’ (Telematics and Informatics Reports). «Όταν προσπαθούσαμε να αξιολογήσουμε το JOMO, διαπιστώσαμε ότι μερικοί άνθρωποι απολάμβαναν να χάνουν τη δουλειά τους, όχι για τη μοναξιά ή για μια ήρεμη εμπειρία που μοιάζει με το Ζεν της δυνατότητας ανασυγκρότησης, αλλά περισσότερο για να αποφύγουν την κοινωνική αλληλεπίδραση». Αυτό μπορεί επίσης να εξηγήσει τη συσχέτιση που βρέθηκε μεταξύ του JOMO και της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ένα αποτέλεσμα που εξέπληξε τους ερευνητές που περίμεναν ότι οι άνθρωποι που ήθελαν να χάσουν κοινωνικές εκδηλώσεις δεν θα ήθελαν να ελέγξουν τι έκαναν οι φίλοι και η οικογένεια. Ο Barry είπε ότι μια πιθανή εξήγηση είναι πως για όσους έχουν κοινωνικό άγχος, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να αισθάνονται λιγότερο έντονο τρόπο σύνδεσης από την προσωπική αλληλεπίδραση. Ο Barry και οι συν-συγγραφείς του διεξήγαγαν έρευνες με δύο διαφορετικά σύνολα περίπου 500 συμμετεχόντων το καθένα, που στρατολογήθηκαν μέσω της πλατφόρμας crowdsourcing της Amazon MTurk. Για να μετρήσουν το JOMO, οι ερευνητές έθεσαν μια σειρά ερωτήσεων σχετικά με την απόλαυση του χρόνου μόνοι τους και την αποσύνδεση, όπως εάν στους συμμετέχοντες άρεσε ο χρόνος για αυτοστοχασμό και αν ήταν χαρούμενοι που βλέπουν φίλους να περνούν καλά ακόμη κι αν δεν ήταν μαζί τους.
Η έρευνα περιελάμβανε, επίσης, ερωτήσεις που είχαν σχεδιαστεί για να αξιολογήσουν τη μοναξιά, το κοινωνικό άγχος, τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και την ικανοποίηση από τη ζωή. Η μελέτη του πρώτου δείγματος αποκάλυψε συνδέσεις μεταξύ εκείνων με υψηλή περιεκτικότητα σε JOMO με τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και την ικανοποίηση από τη ζωή, αλλά το κοινωνικό άγχος είχε την ισχυρότερη συσχέτιση. Με αυτά τα μικτά αποτελέσματα, η ομάδα σχεδίασε μια δεύτερη μελέτη για να δει αν θα μπορούσε να βρει μια ομάδα ανθρώπων με υψηλή περιεκτικότητα σε JOMO αλλά χωρίς κοινωνικό άγχος. Τα βρήκαν, αλλά αυτή η ομάδα ήταν μικρή, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 10% των συμμετεχόντων. Αν και δεν ήταν κοινωνικά ανήσυχη, αυτή η ομάδα με υψηλό επίπεδο JOMO ανέφερε ακόμα κάποια μέτρια συναισθήματα μοναξιάς. Ενώ άλλες έρευνες έχουν συνδέσει τον φόβο της απώλειας με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και τη μοναξιά, αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η εμπειρία της χαράς της απώλειας δεν είναι τόσο ξεκάθαρη. Ο Barry πρότεινε ότι το JOMO μπορεί να μην είναι μια σταθερή κατάσταση ή να συνδέεται με χαρακτηριστικά προσωπικότητας, αλλά μάλλον μια στιγμιαία φάση ανάγκης αποσύνδεσης. “Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα, όπως “ποια είναι η καλή δόση κοινωνικής αλληλεπίδρασης έναντι της αποδέσμευσης;” Νομίζω ότι αυτό θα διαφέρει για τον καθένα”, είπε ο Barry. Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι για τα άτομα με άγχος η συνεχής έκθεση σε αυτό για το οποίο αγωνιούν μπορεί να βοηθήσει στη μείωση αυτού του άγχους – έτσι, για όσους έχουν κοινωνικό άγχος, είναι καλύτερη η περισσότερη αλληλεπίδραση, όχι η λιγότερη. «Τα κίνητρα έχουν σημασία», είπε ο Μπάρι. “Γιατί οι άνθρωποι χάνουν; Εάν είναι επειδή χρειάζονται επαναφόρτιση, αυτό είναι ίσως καλό. Εάν προσπαθούν να αποφύγουν κάτι, αυτό μάλλον δεν είναι υγιές μακροπρόθεσμα.”
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
