Η Lerner δήλωσε ότι το εργαστήριό της συνεχίζει τώρα αυτές τις αρχικές ερευνητικές προσπάθειες, συμπεριλαμβανομένου του σχεδιασμού μελετών για την περαιτέρω διαλεύκανση των μηχανισμών με τους οποίους οι ορμόνες του στρες ρυθμίζουν ειδικά την ντοπαμίνη στους άνδρες έναντι των γυναικών και πώς οι φυσιολογικοί κιρκάδιοι ρυθμοί στην απελευθέρωση των ορμονών του στρες μπορούν να επηρεάσουν τα κίνητρα.
Ερευνητές του Northwestern Medicine ανακάλυψαν νέους ειδικούς για το φύλο μηχανισμούς που ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο οι ορμόνες του στρες επηρεάζουν τη μετάδοση της ντοπαμίνης και τα κίνητρα, ευρήματα που μπορούν να δώσουν πληροφορίες για νέες θεραπευτικές στρατηγικές για τη θεραπεία της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Νευροψυχοφαρμακολογίας. (Neuropsychopharmacology). “Η ανακάλυψη της διαφοράς φύλου στον μηχανισμό με τον οποίο επηρεάζεται η μετάδοση της ντοπαμίνης από τη θεραπεία με κορτικοστερόνη προσθέτει σε ένα αυξανόμενο σώμα βιβλιογραφίας που δείχνει ότι τα αρσενικά και τα θηλυκά μπορούν να εμφανίσουν διαφορετικούς υποκείμενους μηχανισμούς για να επιτύχουν παρόμοια λειτουργικά ή συμπεριφορικά αποτελέσματα. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να μην υποθέσουμε ότι η έλλειψη παρατηρούμενων διαφορών φύλου σε υψηλό επίπεδο ανάλυσης αποκλείει τις διαφορές φύλου στον μηχανισμό”, δήλωσε η Talia Lerner, Ph.D., επίκουρη καθηγήτρια νευροεπιστήμης και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Υπολογίζεται ότι το 5% των ενηλίκων παγκοσμίως διαγιγνώσκεται με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή (ΜΚΔ) ετησίως και αποτελεί κύρια αιτία αναπηρίας παγκοσμίως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Τα άτομα που διαγιγνώσκονται με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή MDD παρουσιάζουν χαμηλά κίνητρα για συμμετοχή σε δραστηριότητες που ανταμείβουν, γεγονός που μπορεί να μειώσει τη συνολική ποιότητα ζωής. Σε ένα υποσύνολο ασθενών με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή, η χρόνια δυσλειτουργία του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων (HPA) του οργανισμού -ένα νευροενδοκρινικό σύστημα που αποτελείται από τον υποθάλαμο, την υπόφυση και τα επινεφρίδια- έχει ως αποτέλεσμα αυξημένα επίπεδα της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης, κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής περιόδου ανάπαυσης του οργανισμού. Οι ορμόνες του στρες, όπως η κορτιζόλη, βοηθούν στη ρύθμιση της προσαρμοστικής αντίδρασης του οργανισμού στις αλλαγές, αλλά οι χρόνιες μεταβολές της κορτιζόλης που προκαλούνται από το στρες μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη ψυχιατρικών καταστάσεων όπως η μείζουσα καταθλιπτική διαταραχή. Σύμφωνα με τη Lerner, υπάρχουν διαπιστωμένες διαφορές μεταξύ των φύλων στη λειτουργία και τη ρύθμιση του του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων HPA. Για παράδειγμα, οι άνδρες είναι πιο πιθανό να έχουν έναν δυσρυθμισμένο άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων HPA που σχετίζεται με καταθλιπτικά συμπτώματα, ενώ οι γυναίκες έχουν υψηλότερα επίπεδα πρωτεϊνών δέσμευσης για τις ορμόνες του στρες που μπορεί να αποτρέψουν τη δυσλειτουργία του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων HPA. Στη μελέτη, η ομάδα της Lerner ενδιαφέρθηκε να κατανοήσει πώς οι χρόνιες διαταραχές στα επίπεδα των ορμονών του στρες μπορεί να επηρεάσουν τη μετάδοση της ντοπαμίνης ώστε να δημιουργηθούν συμπτώματα συμπεριφοράς παρόμοια με αυτά που παρατηρούνται στην κατάθλιψη. Χρησιμοποιώντας υποδόρια εμφυτεύματα, οι ερευνητές χορήγησαν χρόνια την ορμόνη του στρες κορτικοστερόνη σε ποντίκια- η κορτικοστερόνη είναι το τρωκτικό ισοδύναμο της ανθρώπινης κορτιζόλης. Χρησιμοποιώντας μοριακές και απεικονιστικές τεχνικές για τη μελέτη των αλλαγών στους εγκεφάλους των ποντικών, η ομάδα ανακάλυψε ότι η χρόνια δυσλειτουργία της κορτικοστερόνης εξασθένησε τη μετάδοση της ντοπαμίνης στο ραχιαίο-μεσογειακό ραβδωτό σώμα (DMS), μια περιοχή του εγκεφάλου που είναι απαραίτητη για τη συνειρμική μάθηση και τις αποφάσεις αναζήτησης ανταμοιβών. Η εξασθενημένη λειτουργία της ντοπαμίνης στο ραχιαίο-μεσογειακό ραβδωτό σώμα DMS συσχετίστηκε με εξασθενημένα κίνητρα αναζήτησης ανταμοιβών και στα δύο φύλα. Ωστόσο, οι βλάβες φάνηκε να προκύπτουν μέσω μηχανισμών που σχετίζονται με το φύλο.
Στα αρσενικά ποντίκια, η απορρύθμιση της κορτικοστερόνης μείωσε τη λειτουργία του μεταφορέα ντοπαμίνης στο ραχιαίο-μεσογειακό ραβδωτό σώμα DMS. Συγκριτικά, στα θηλυκά ποντίκια, η απορρύθμιση της κορτικοστερόνης μείωσε συνολικά την ποσότητα της ντοπαμίνης στο ραχιαίο-μεσογειακό ραβδωτό σώμα DMS. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της συνεκτίμησης του φύλου, του φύλου και της ορμονικής κατάστασης κατά το σχεδιασμό θεραπειών για τη μείζονα καταθλιπτική διαταραχή MDD στον άνθρωπο, σύμφωνα με τους συγγραφείς. Στους άνδρες ασθενείς, αυτός ο πρόσφατα εντοπισμένος μηχανισμός θα μπορούσε να βοηθήσει στην ενημέρωση για θεραπευτικές παρεμβάσεις που στοχεύουν στη λειτουργία του μεταφορέα ντοπαμίνης για τη βελτίωση των κινήτρων. Ενώ στις γυναίκες ασθενείς, είναι πιθανό να απαιτούνται άλλες προσεγγίσεις. Η χρήση ορμονικών μεθόδων ελέγχου των γεννήσεων θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη στην ανάπτυξη θεραπείας, καθώς οι γοναδικές ορμόνες αλληλεπιδρούν με τη λειτουργία του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων HPA, σύμφωνα με τη Lerner. “Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις που στοχεύουν στη λειτουργία του μεταφορέα ντοπαμίνης θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες, αλλά πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες κατά τη μεταφορά αυτών των ευρημάτων στον άνθρωπο. Τα ανθρώπινα δεδομένα, όπως και τα δεδομένα των ζώων, πρέπει να αναλύονται προσεκτικά ανά φύλο”, πρόσθεσε η Lerner. Επιπλέον, ο έλεγχος των ασθενών με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή MDD για δυσλειτουργία του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων HPA θα μπορούσε επίσης να είναι μια αποτελεσματική θεραπευτική στρατηγική, σύμφωνα με την Ashley Holloway, φοιτήτρια στο διατμηματικό πρόγραμμα διδακτορικών σπουδών Νευροεπιστήμης (NUIN) και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. “Η μελέτη μας υπογραμμίζει την ανάγκη να μελετηθούν οι επιδράσεις των ορμονών του στρες και στα δύο φύλα, προκειμένου να κατανοηθούν πλήρως οι επιπτώσεις τους στη νευροβιολογία και τη συμπεριφορά”, δήλωσε η Holloway. “Εάν εξετάσουμε τους ασθενείς για δυσλειτουργία του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων HPA, τότε ίσως μπορέσουμε να περιορίσουμε ποια θεραπευτικά φάρμακα λειτουργούν καλύτερα γι’ αυτούς με βάση προκλινικές έρευνες όπως η δική μας”. Η Lerner δήλωσε ότι το εργαστήριό της συνεχίζει τώρα αυτές τις αρχικές ερευνητικές προσπάθειες, συμπεριλαμβανομένου του σχεδιασμού μελετών για την περαιτέρω διαλεύκανση των μηχανισμών με τους οποίους οι ορμόνες του στρες ρυθμίζουν ειδικά την ντοπαμίνη στους άνδρες έναντι των γυναικών και πώς οι φυσιολογικοί κιρκάδιοι ρυθμοί στην απελευθέρωση των ορμονών του στρες μπορούν να επηρεάσουν τα κίνητρα. “Πρέπει να συνεχίσουμε να διερευνάμε τις διαφορές φύλου σε μοριακό επίπεδο, αν θέλουμε να μεταφράσουμε κατάλληλα τις προκλινικές ανακαλύψεις σε φάρμακα που δρουν σε μοριακό επίπεδο”, δήλωσε η Lerner.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
