Η διπολική διαταραχή είναι μια ψυχική κατάσταση που συχνά παρερμηνεύεται και προκαλεί σύγχυση, τόσο στον γενικό πληθυσμό όσο και σε ορισμένους επαγγελματίες υγείας. Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που γίνονται σχετικά με τη διπολική διαταραχή είναι η υποτίμηση της σοβαρότητάς της και η εξίσωση της με απλή συναισθηματική αστάθεια.
Ένα κοινό λάθος είναι ότι οι άνθρωποι πιστεύουν πως η διπολική διαταραχή είναι απλώς μια «διάθεση που ανεβοκατεβαίνει» ή ότι οι άνθρωποι με αυτή την κατάσταση απλώς βιώνουν περιστασιακές αλλαγές στη διάθεση. Στην πραγματικότητα, η διπολική διαταραχή περιλαμβάνει εκρήξεις συναισθημάτων που εκτείνονται από έντονες φάσεις μανίας ή υπομανίας (υψηλή ενέργεια, υπερβολική αυτοεκτίμηση, απερίσκεπτες αποφάσεις) μέχρι καταθλιπτικές φάσεις, που συνοδεύονται από εξάντληση, αισθήματα απόγνωσης και αδυναμία. Αυτές οι αλλαγές στη διάθεση είναι πιο έντονες και επίμονες από ό,τι απλές «σκαμπανεβάσματα» της καθημερινής ζωής.
Ένα άλλο λάθος είναι ότι πολλοί πιστεύουν πως η διπολική διαταραχή εκδηλώνεται μόνο με την πλήρη αντιστροφή της διάθεσης. Ωστόσο, μπορεί να υπάρξουν ήπιες φάσεις όπου τα συμπτώματα δεν είναι τόσο εμφανή, και οι άνθρωποι με αυτή την πάθηση μπορεί να φαίνονται «κανονικοί», κάτι που καθιστά δύσκολη τη διάγνωση.
Επίσης, ένα συχνό λάθος είναι η κατηγορία των ατόμων με διπολική διαταραχή ως «χαοτικά» ή «ανεύθυνα», παραβλέποντας ότι η κατάσταση αυτή είναι ιατρική και απαιτεί θεραπεία, όπως φαρμακευτική αγωγή και ψυχολογική υποστήριξη.
Η διπολική διαταραχή απαιτεί σωστή διάγνωση και συνεχής παρακολούθηση για την αποτελεσματική διαχείριση των συμπτωμάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων που τη βιώνουν.