Άνοια: Ο κίνδυνος αυτοκτονίας είναι υψηλότερος τους πρώτους τρεις μήνες μετά τη διάγνωση της άνοιας και εάν ο ασθενής έχει ήδη ψυχιατρική διαταραχή, διαπίστωσαν Βρετανοί ερευνητές.
Οι σκέψεις αυτοκτονίας είναι συχνά η πρώτη αντίδραση στη διάγνωση άνοιας πριν από την ηλικία των 65 ετών, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Ο κίνδυνος αυτοκτονίας είναι υψηλότερος τους πρώτους τρεις μήνες μετά τη διάγνωση της άνοιας και εάν ο ασθενής έχει ήδη ψυχιατρική διαταραχή, διαπίστωσαν Βρετανοί ερευνητές. Για τα άτομα κάτω των 65 ετών, ο κίνδυνος αυτοκτονίας ήταν σχεδόν επτά φορές υψηλότερος από ό,τι σε ασθενείς χωρίς άνοια.
Άνοια και τάσεις αυτοκτονίας
Συνολικά, ωστόσο, όταν αξιολογήθηκαν ασθενείς όλων των ηλικιών, δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική αύξηση στην αυτοκτονία, κατέληξε η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Danah Alothman, από το Πανεπιστήμιο του Nottingham στην Αγγλία. «Συναντώ τακτικά τις επιπτώσεις της διάγνωσης της άνοιας καθώς και τις συνέπειες που έχει αυτή η ασθένεια στους ασθενείς και στα αγαπημένα τους πρόσωπα», δήλωσε η Δρ Marzena Gieniusz, ιατρικός διευθυντής του προγράμματος φροντίδας για το Alzheimer και την άνοια στο Northwell Health στο New Hyde Park, Ν.Υ.
Αυτή η διάγνωση και οι συνέπειές της είναι σοβαρές και μπορεί να κατακλύσουν τους ασθενείς και αυτούς που τους φροντίζουν, είπε. «Πολλοί δεν μπορούν να αντέξουν τη σκέψη ότι θα χάσουν την ανεξαρτησία τους και να εκφράσουν ότι η ζωή δεν αξίζει πλέον να ζει», είπε ο Gieniusz, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Όλοι μπορούμε να εκτιμήσουμε τη σοβαρότητα αυτής της διάγνωσης, γι’ αυτό δεν πρέπει ποτέ να δίνεται επιπόλαια και [θα πρέπει] να παρουσιάζεται με στοχαστικό τρόπο με μια ευκαιρία για συζήτηση, συμβουλευτική και παροχή υποστήριξης και ενός σχεδίου», εξήγησε. Οι αριθμοί είναι δύσκολο να βρεθούν, αλλά τα άτομα με πρώιμη άνοια μπορεί να είναι στα 40 και στα 50 τους, σύμφωνα με την Ένωση Αλτσχάιμερ.
Πιθανότατα έχουν οικογένειες, καριέρες ή ακόμη και φροντίζουν οι ίδιοι. Εξετάζοντας σχεδόν 595.000 ανθρώπους στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 2001 έως το 2019, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι 14.500 πέθαναν από αυτοκτονία. Μεταξύ αυτών που αφαίρεσαν τη ζωή τους, περίπου το 2% είχε διαγνωστεί με άνοια. Σε σύγκριση με μια «ομάδα ελέγχου», ο κίνδυνος αυτοκτονίας ήταν τρεις φορές υψηλότερος για όσους είχαν διαγνωστεί με άνοια πριν από τα 65 και περισσότερο από δύο φορές υψηλότερος τους πρώτους τρεις μήνες μετά τη διάγνωση, διαπίστωσαν οι ερευνητές. Σχεδόν διπλασιάστηκε σε άτομα με πάθηση ψυχικής υγείας. Για σημάδια κινδύνου αυτοκτονίας, κάντε κλικ εδώ. Παρόλο που δεν υπάρχει ακόμα θεραπεία για την άνοια, υπάρχουν τρόποι να βελτιωθούν τα πράγματα, είπε ο Gieniusz. «Είναι σημαντικό να βοηθήσουμε τους ασθενείς και τους αγαπημένους τους να κατανοήσουν ότι δεν είναι απελπιστικό και υπάρχουν πάντα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε στη διαχείριση της νόσου, παρά το γεγονός ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε την εξέλιξή της ή να αντιστρέψουμε τη διαδικασία της νόσου», πρόσθεσε.
Ο Gieniusz πιστεύει ότι η εργασία ως ομάδα, οι πάροχοι φροντίδας, η οικογένεια και άλλοι πόροι μπορούν να βοηθήσουν σε μεγάλο βαθμό τους ασθενείς με άνοια να αντιμετωπίσουν. «Δεν μπορεί κανείς να υποτιμήσει τη διαφορά που έχει στην προοπτική και την πορεία της νόσου και των ζωών που εμπλέκονται η εκπαίδευση, η πρόσβαση σε πόρους και το αίσθημα της υποστήριξης και του να έχεις πάντα κάποιον να απευθυνθείς σε μια δύσκολη περίοδο». Είναι επίσης σημαντικό να συζητηθούν και να αντιμετωπιστούν θέματα ασφάλειας, όπως η ασφάλεια των όπλων, η οδήγηση και η διαχείριση της κατάθλιψης, του άγχους και της ψύχωσης, που είναι κοινά σε ασθενείς με άνοια. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου αυτοκτονίας, είπε ο Gieniusz. «Η καλύτερη συμβουλή μου είναι να συνδεθείτε, ιδανικά με ένα πρόγραμμα φροντίδας για την άνοια, εάν είναι διαθέσιμο τοπικά, ή να αναζητήσετε άλλους κοινοτικούς ή εθνικούς οργανισμούς που μπορούν να σας βοηθήσουν να συνδεθείτε με πόρους και υποστήριξη που μπορεί να βοηθήσει», είπε. «Οτιδήποτε μπορεί να είναι συντριπτικό ή τρομακτικό όταν νιώθεις ότι θα αντιμετωπίσεις την πρόκληση μόνος σου, αλλά δεν χρειάζεται να νιώθεις έτσι εάν έχεις τους κατάλληλους ανθρώπους να σε υποστηρίζουν και να αντιμετωπίζουν την πρόκληση ως ομάδα».
Ο Timothy Schmutte, επίκουρος καθηγητής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Yale στο New Haven, Conn., έχει μελετήσει τόσο την άνοια όσο και την πρόληψη των αυτοκτονιών. “Μόλις διαγνωστεί με άνοια, είναι σαν ναυάγιο τρένου που κινείται αργά. Ξέρεις ότι δεν υπάρχουν θεραπείες τροποποίησης της νόσου. Ξέρεις ότι δεν πρόκειται να βελτιωθεί, μόνο θα επιδεινωθεί και δεν το κάνεις θέλουν να είναι βάρος για την οικογένεια», είπε. Εμφανίζεται ένα αίσθημα απελπισίας και φόβος απώλειας του ελέγχου και μπορεί να συμβεί η σκέψη της αυτοκτονίας, είπε ο Schmutte, ο οποίος δεν είχε κανέναν ρόλο σε αυτή τη μελέτη.
Με τη γήρανση του πληθυσμού, καθώς περισσότεροι άνθρωποι διαγιγνώσκονται με άνοια, το πρόβλημα θα επιδεινωθεί, είπε. Όταν θεραπεύει ασθενείς με άνοια, ο Schmutte εμπνεύστηκε από το κίνημα του ξενώνα. «Η φιλοσοφία του ξενώνα είναι να έχεις μια καλή ζωή μέχρι να πεθάνεις — να βοηθάς τους ασθενείς να βρουν πράγματα που μπορούν να κάνουν που τους δίνουν νόημα, που τους δίνουν ακόμα χαρά», είπε. Η άνοια μπορεί να πάρει χρόνια μέχρι να γίνει εξουθενωτική, οπότε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ζήστε την καλύτερη ζωή που μπορείτε και κάντε πράγματα που σας κάνουν ευτυχισμένους, είπε. Ο Schmutte συμβούλεψε επίσης να παραμείνετε κοινωνικά δραστήριοι – «ασχοληθείτε με τον κόσμο, με άλλους ανθρώπους και με δραστηριότητες».
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube