"Έχουμε πάρα πολλά γονίδια που σχετίζονται με ασθένειες, και μία από τις προκλήσεις είναι να τα κοσκινίσουμε και να βρούμε αυτά που είναι πιο πιθανό να αποτελέσουν αξιόπιστους στόχους", είπε. "Τώρα, πιστεύουμε ότι ο δρόμος που μας οδήγησε στην εύρεση του SNX10 είναι ένας καλός τρόπος για να εντοπίσουμε και άλλα γονίδια που είναι πιθανό να επιδέχονται θεραπευτική ανάπτυξη".
Παχυσαρκία: Η παχυσαρκία προκαλεί πολλά προβλήματα υγείας και επιδεινώνει αρκετές χρόνιες ασθένειες, όπως ο διαβήτης τύπου 2 και οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Οι επιστήμονες αναζητούν εδώ και καιρό γονίδια που συνδέονται με την παχυσαρκία και προδιαθέτουν τους ανθρώπους σε τέτοιες καταστάσεις, αλλά η μεγέθυνση σε εκατοντάδες στοιχεία για τον εντοπισμό γονιδίων που μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο ήταν δύσκολη. Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023 στο επιστημονικό έντυπο Nature Genetics με τίτλο ” Γενετική της σεξουαλικά διμορφικής κατανομής του λίπους στον άνθρωπο”, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο χαρακτήρισαν τον αντίκτυπο μιας γενετικής παραλλαγής που σχετίζεται με υψηλότερη αναλογία μέσης προς γοφούς, ένα μέτρο του κοιλιακού λίπους, το οποίο είναι απαραίτητο για το σχηματισμό λιποκυττάρων στον άνθρωπο.
Η παραλλαγή αυτή σχετίζεται επίσης με υψηλότερα επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων στο αίμα στις γυναίκες, αλλά όχι στους άνδρες, και συμβάλλει στην υπερβολική συσσώρευση λίπους ως αποτέλεσμα της διατροφής σε θηλυκά ποντίκια, αλλά όχι σε αρσενικά, γεγονός που υποδηλώνει ότι παρόμοια γονίδια μπορεί να οδηγήσουν σε διαφορετικά πρότυπα κατανομής του λίπους και σε κίνδυνο ασθενειών που σχετίζονται με την παχυσαρκία για τις γυναίκες. “Σκεφτόμαστε την παχυσαρκία ως πρωτογενή ασθένεια ή ως πηγή νοσηρότητας, αλλά αυτό που κάνει στην πραγματικότητα η παχυσαρκία είναι ότι ευνοεί την εμφάνιση καρδιαγγειακών και μεταβολικών ασθενειών όπως ο διαβήτης, τα καρδιακά επεισόδια και η υπέρταση”, δήλωσε ο Marcelo Nobrega, MD, Ph.D., καθηγητής Ανθρώπινης Γενετικής στο UChicago και κύριος συγγραφέας της μελέτης. “Όλα αυτά σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά το αινιγματικό είναι ότι δεν αναπτύσσουν όλα τα παχύσαρκα άτομα τέτοιου είδους επιπλοκές”. Γιατί η κατανομή του λίπους έχει σημασία Η κατανομή του λίπους στο σώμα φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη ασθενειών. Περισσότερο λίπος που εναποτίθεται στην κοιλιά και γύρω από ζωτικά όργανα έχει συνδεθεί με αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη και φλεγμονή και προβλέπει υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, νεφρικής ανεπάρκειας και εγκεφαλικού επεισοδίου. Η ποσότητα του κοιλιακού λίπους μετράται συνήθως με την αναλογία μέσης-ισχίων, η οποία διαιρεί τη μέτρηση της μέσης ενός ατόμου με τη μέτρηση των ισχίων. Αναλογίες 0,99 ή χαμηλότερες για τους άνδρες και 0,90 ή χαμηλότερες για τις γυναίκες θεωρούνται υγιείς.
Στη νέα έρευνα, η ομάδα του Nobrega διεξήγαγε διάφορες μελέτες συσχέτισης σε επίπεδο μεταγραφής (TWAS) που συνέκριναν τα γονιδιώματα εκατοντάδων ατόμων για να εντοπίσουν γονίδια που συνδέονται με την παχυσαρκία και την υψηλότερη αναλογία μέσης προς ισχίο. Η αναλογία είναι αυτό που ονομάζεται σεξουαλικά διμορφικό χαρακτηριστικό, που σημαίνει ότι εμφανίζεται διαφορετικά στους άνδρες και στις γυναίκες. Οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν εκ φύσεως διαφορετική αναλογία και η σιλουέτα του σώματος ενός μέσου άνδρα είναι διαφορετική από εκείνη μιας γυναίκας. Η γενετική ανάλυση βρήκε 91 γονίδια που συμβάλλουν στη ρύθμιση της κατανομής του λίπους κυρίως στις γυναίκες. Οι περισσότερες από τις γενετικές παραλλαγές που σχετίζονται με αυτά τα γονίδια δεν αλλάζουν την αλληλουχία των γονιδίων που κωδικοποιούν πρωτεΐνες – αντίθετα, εμφανίζονται σε μη κωδικοποιητικές περιοχές που πιστεύεται ότι ελέγχουν το πού και πόσο εκφράζεται ένα γονίδιο. Είναι ενδιαφέρον ότι οι περισσότερες από αυτές τις παραλλαγές βρίσκονται σε μια κατηγορία στοιχείων DNA που ονομάζονται επαναλήψεις Alu ή ρετροτρανσποζόνια, τα οποία είναι υπολείμματα αρχαίων ιικών λοιμώξεων που ενσωματώθηκαν στο ανθρώπινο γονιδίωμα και διατηρούν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες αντίγραφα, αποτελώντας σχεδόν το ήμισυ του μη κωδικοποιητικού ανθρώπινου γονιδιώματος. “Κάποτε υποθέταμε ότι τα περισσότερα από αυτά ήταν αρχαιολογικοί χώροι των μαχών που συνέβησαν στο παρελθόν μεταξύ του γονιδιώματός μας και του γονιδιώματος των ιών. Αλλά στη συνέχεια, με την πάροδο των ετών, οι άνθρωποι άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι πολλές από αυτές τις αλληλουχίες DNA που προήλθαν από ιούς έχουν γίνει στην πραγματικότητα λειτουργικές στο ανθρώπινο γονιδίωμα”, δήλωσε ο Nobrega.
Γονίδια που μεταπηδούν για τη μεταβολική υγεία
Αυτά τα λεγόμενα “γονίδια άλματος” μπορεί να έχουν ενσύρματα μοτίβα κατανομής του λίπους στον άνθρωπο, με επιπτώσεις στη μεταβολική υγεία των γυναικών. Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στη συνέχεια σε ένα γονίδιο που ονομάζεται SNX10, το οποίο σχετιζόταν πιο έντονα με την αναλογία μέσης-ισχίων στις γυναίκες, αλλά όχι στους άνδρες. Διαπίστωσαν ότι το SNX10 ελέγχει την ικανότητα των λιποκυττάρων, ή των λιποκυττάρων, να συσσωρεύουν λιπίδια και λιποαποθέσεις. Σε ένα μοντέλο ποντικού, όταν οι ερευνητές απέκλεισαν το SNX10 στα λιποκύτταρα, τα θηλυκά ποντίκια δεν έγιναν παχύσαρκα όταν τρέφονταν με δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, ενώ τα αρσενικά έγιναν. Η ομάδα πραγματοποίησε επίσης έρευνα στη UK Biobank, μια βάση δεδομένων GWAS που περιέχει περισσότερα από 700.000 γονιδιώματα, και διαπίστωσε ότι η SNX10 δεν συνδέεται μόνο με υψηλότερη αναλογία μέσης προς γοφούς στις γυναίκες, αλλά συνδέεται επίσης με υψηλότερα επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων, τα οποία συνδέονται συνήθως με καρδιαγγειακές παθήσεις. “Εντοπίσαμε τώρα ένα γονίδιο, από τα εκατοντάδες γονίδια που εμπλέκονται στη συσσώρευση λίπους ή στην παχυσαρκία, το οποίο μπορεί να είναι πιο πιθανό να προκαλέσει επιπλοκές της νόσου και, το ενδιαφέρον είναι ότι το κάνει κυρίως στις γυναίκες” δήλωσε η Nobrega. “Αυτό ήταν ο στόχος μας”. Το επόμενο βήμα, δήλωσε ο Nobrega, είναι να εμβαθύνουμε στη βιολογία του SNX10 και άλλων γονιδίων όπως αυτό για να κατανοήσουμε πώς έχει αυτές τις επιδράσεις στο μεταβολισμό και ίσως μια μέρα να το κάνουμε στόχο για θεραπεία. “Έχουμε πάρα πολλά γονίδια που σχετίζονται με ασθένειες, και μία από τις προκλήσεις είναι να τα κοσκινίσουμε και να βρούμε αυτά που είναι πιο πιθανό να αποτελέσουν αξιόπιστους στόχους”, είπε. “Τώρα, πιστεύουμε ότι ο δρόμος που μας οδήγησε στην εύρεση του SNX10 είναι ένας καλός τρόπος για να εντοπίσουμε και άλλα γονίδια που είναι πιθανό να επιδέχονται θεραπευτική ανάπτυξη”.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
