Μια συσκευή που κρατά πολύ κοντά τις καρτέλες στα σκαμπανεβάσματα των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα αποκαλύπτει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν μόνο μια μερική εικόνα της ζάχαρης που κυκλοφορεί στο αίμα τους, σύμφωνα με μελέτη των ερευνητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Stanford.
Αποδεικνύεται ότι το επίπεδο της ζάχαρης στο αίμα ενός ατόμου -ιδιαίτερα σε άτομα που θεωρούνται υγιή- κυμαίνεται περισσότερο από τα παραδοσιακά μέσα παρακολούθησης, όπως η μοναδική μέθοδος δακρυγόνων, θα μας φανερώσει. Συχνά, αυτές οι διακυμάνσεις έρχονται με τη μορφή “αιχμών”, ή μια ταχεία αύξηση της ποσότητας ζάχαρης στο αίμα, αφού τρώνε συγκεκριμένα τρόφιμα-συνηθέστερα υδατάνθρακες.
“Υπάρχουν πολλοί λαοί που τρέχουν γύρω με τα επίπεδα γλυκόζης τους, και δεν το γνωρίζουν καν”, δήλωσε ο Michael Snyder, Ph.D., καθηγητής και πρόεδρος της γενετικής στο Stanford και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης. Οι συγκεκαλυμμένες αιχμές είναι ένα πρόβλημα επειδή τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα , ειδικά όταν παρατείνονται, μπορούν να συμβάλουν στον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και στις τάσεις ενός ατόμου να αναπτύξει αντοχή στην ινσουλίνη, κάτι που αποτελεί κοινό πρόδρομο για τον διαβήτη.
“Είδαμε ότι μερικοί λαοί που πιστεύουν ότι είναι υγιείς στην πραγματικότητα έχουν εσφαλμένη ρύθμιση της γλυκόζης – μερικές φορές με την ίδια σοβαρότητα των ατόμων με διαβήτη – και δεν έχουν ιδέα”, ανέφερε ο Snyder.
Η κατανόηση ήρθε σε αυτόν αφού ο ίδιος και οι συνεργάτες του στο Στάνφορντ έδωσαν στους συμμετέχοντες στη μελέτη μια συνεχή συσκευή παρακολούθησης της γλυκόζης, η οποία επιφανειακά σπρώχνει στο επιφανειακό στρώμα του δέρματος και λαμβάνει συνεχείς αναγνώσεις συγκεντρώσεων σακχάρου στο αίμα καθώς κυκλοφορεί.
Με τις συνεχείς αναγνώσεις που παρέχουν λεπτομερέστερα δεδομένα, η ομάδα του Snyder είδε ότι η δυσλειτουργία της γλυκόζης είναι πιο κοινή από ό, τι χρησιμοποίησαν επίσης τα δεδομένα για να ξεκινήσουν να κατασκευάζουν ένα μοντέλο μηχανικής μάθησης για να προβλέψουν τα συγκεκριμένα τρόφιμα στα οποία οι άνθρωποι ακουμπούν. Ο στόχος είναι να χρησιμοποιήσετε μία μέρα το πλαίσιο για να συγκεντρώνετε δεδομένα από ένα άτομο και, με βάση τη συνεχή ανάγνωση γλυκόζης, να τα κατευθύνετε μακριά από τα τρόφιμα που είναι ιδιαίτερα «σπίρικα».
Η μελέτη θα δημοσιευθεί ηλεκτρονικά στις 24 Ιουλίου στο PLOS Biology. Η μεταπτυχιακή φοιτήτρια Heather Hall, η ερευνητική διαιτολόγος Dalia Perlman και ο μεταδιδακτορικός μελετητής Alessandra Brechi, Ph.D., μοιράζονται το κύριο άρθρο.
Μερικοί είναι πιο «πιο πνιγμένοι» από τους άλλους
Οι περισσότεροι άνθρωποι που ελέγχουν περιοδικά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα το κάνουν με μια γρήγορη λόγχη στο δάκτυλο και μια συσκευή που διαβάζει τη συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα . Το πρόβλημα με αυτήν τη μέθοδο είναι ότι συλλαμβάνει μόνο ένα στιγμιότυπο εγκαίρως. Η ποσότητα ζάχαρης στο αίμα ενός ατόμου δεν είναι σταθερή. καταλήγει και ρέει ανάλογα με το τι έχει φάει εκείνη την ημέρα, μέχρι το συγκεκριμένο είδος υδατάνθρακα. (Για παράδειγμα, το ρύζι, τα ψωμιά και οι πατάτες είναι όλα διαφορετικά είδη υδατανθράκων και τα άτομα συχνά τα αφομοιώνουν διαφορετικά).
Για να πάρει μια καλύτερη ανάγνωση για τα επίπεδα γλυκόζης , Snyder εγκατέστησε 57 άτομα με μια συσκευή που έλαβε συνεχώς μετρήσεις γλυκόζης στο αίμα για περίπου δύο εβδομάδες. Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες ήταν υγιείς ή εμφάνισαν ενδείξεις προ-επιληψίας και πέντε είχαν διαβήτη τύπου 2. Τα δεδομένα που στάλθηκαν πίσω στο εργαστήριο έδειξαν ότι υπήρχαν πολλαπλοί τύποι καψών, οι οποίοι κατατάχθηκαν σε τρεις γενικούς “γλυκοτύπους”. Οι κατηγορίες γλυκοτύπου – χαμηλές, μέτριες και σοβαρές – είναι κατά βάση βαθμολογίες έντασης ακίδων.
“Μας ενδιαφέρει πολύ το τι σημαίνει να είσαι υγιής και να βρίσκεις αποκλίσεις από αυτό”, δήλωσε ο Snyder, ο οποίος κατέχει την Stanford W. Ascherman, MD, FACS Professorship in Genetics. Αυτοί οι γλυκοτύποι, είπε, υπόκεινται σε αλλαγές με βάση τη διατροφή. Οι ερευνητές έχουν τελικά δύο στόχους για τη δουλειά τους: Όταν οι άνθρωποι ακίδα, να το πιάσει νωρίς? και να κατανοήσουν τι κάνει ένα άτομο ακίδα, και να προσαρμόσει τη διατροφή τους για να φέρει το γλυκότυπος στο “χαμηλό” εύρος.
Συχνά οι άνθρωποι που είναι prediabetic δεν έχουν ιδέα ότι είναι prediabetic. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η περίπτωση περίπου το 90% του χρόνου. Είναι μια μεγάλη υπόθεση, είπε ο Snyder, καθώς περίπου το 70% των ανθρώπων που είναι prediabetic τελικά θα αναπτύξουν την ασθένεια. “Πιστεύουμε ότι αυτές οι συνεχείς οθόνες γλυκόζης θα είναι σημαντικές για την έγκαιρη παροχή των σωστών πληροφοριών ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να κάνουν αλλαγές στη διατροφή τους εάν το χρειάζονται”, ανέφερε.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
