Μπαμπού υγεία: Η έρευνα σχετικά με τις αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες των φυσικών φυτικών ενώσεων έχει κερδίσει σημαντική προσοχή τα τελευταία χρόνια.
Το Phyllostacys edulis J. Houz, κοινώς γνωστό ως μπαμπού, ανήκει στην υποοικογένεια Bambusoideae της οικογένειας Poaceae και έχει σημαντική αξία. Η έρευνα σχετικά με τις αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες των φυσικών φυτικών ενώσεων έχει κερδίσει σημαντική προσοχή τα τελευταία χρόνια λόγω των πιθανών εφαρμογών τους σε διάφορες βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων, των φαρμακευτικών προϊόντων και των καλλυντικών.
Τα εκχυλίσματα φύλλων μπαμπού έχουν βρεθεί ότι διαθέτουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες σε διάφορα κυτταρικά πλαίσια. Οι φαρμακολογικές μελέτες για το μπαμπού επικεντρώθηκαν κυρίως στα φλαβονοειδή των φύλλων του μπαμπού, παρά την αυξανόμενη ανίχνευση χημικών ενώσεων στο μπαμπού. Απαιτείται πρόσθετη έρευνα για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας διαφόρων παραπροϊόντων μπαμπού και για τη διεξαγωγή αξιολογήσεων τοξικότητας στο φυτό.
Σχετικά με τη μελέτη
Η ομάδα συγκέντρωσε φύλλα και βλαστούς μπαμπού τον Απρίλιο του 2022. Τα φύλλα προετοιμάστηκαν πλένοντάς τα και κόβοντάς τα σε μικρά κομμάτια για να τα εξαγάγουμε αργότερα. Η διαβροχή με τη βοήθεια υπερήχων χρησιμοποιήθηκε για την επεξεργασία τόσο των βλαστών όσο και των φύλλων. Προσδιορίστηκε η ολική περιεκτικότητα σε φαινόλη (TPC). Η μελέτη χρησιμοποίησε υγρή χρωματογραφία εξαιρετικά υψηλής απόδοσης (UHPLC) με ανιχνευτή διάταξης φωτοδιόδου (PDA-1) για να ποσοτικοποιήσει τις φαινολικές και φλαβονοειδείς ενώσεις που βρίσκονται στα έλυτρα και τα φύλλα μπαμπού.
Η προστασία από το β-καροτένιο έναντι των οξειδωτικών επιδράσεων των προϊόντων θερμικής αποδόμησης του λινολεϊκού οξέος αξιολογήθηκε επίσης μέσω μιας δοκιμής λεύκανσης β-καροτίνης. Η μελέτη χρησιμοποίησε κύτταρα HepG2 για να εξετάσει τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες των εκχυλισμάτων BS στην καταπολέμηση του οξειδωτικού στρες που προκαλείται από το υπεροξείδιο του υδρογόνου (H202).
Η μελέτη διερεύνησε τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες των εκχυλισμάτων μπαμπού από το Phyllostacys edulis. Η έρευνα χρησιμοποίησε ανθρώπινα μακροφάγα που διεγείρονται από πολυσακχαρίτες (LPS) ως μοντέλο οξείας φλεγμονής in vitro. Οι αναλογίες γονιδιακής έκφρασης των προφλεγμονωδών κυτοκινών σε ανθρώπινα μακροφάγα Μ1 που υποβλήθηκαν σε αγωγή με BS και BL αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης σε πραγματικό χρόνο (PCR).
Αποτελέσματα
Το εκχύλισμα φύλλων έδειξε ισχυρό δυναμικό στη σάρωση των ριζών, με τιμές μισής-μέγιστης ανασταλτικής συγκέντρωσης (IC50) 3,07 στο 2,2-αζινοδις (3-αιθυλβενζοθειαζολινο-6-σουλφονικό) οξύ (ABTS) και 44,32 μg/mL στο 2 Δοκιμές ,2-διφαινυλ-1-πικρυλυδραζυλίου (DPPH). Το εκχύλισμα περιβλήματος έδειξε σημαντική δράση δέσμευσης ριζών ABTS με IC50 6,78 μg/mL. Μετά από 60 λεπτά επώασης, η δραστηριότητα των φύλλων αυξήθηκε ενώ τα δείγματα BS και BL έδειξαν χαμηλή ικανότητα μείωσης του σιδήρου, με τιμές της ικανότητας μείωσης του σιδήρου στο πλάσμα (FRAP) 7,71 και 10,25, αντίστοιχα.
Το τεστ βιοδραστικότητας αποκάλυψε επίσης θετική συσχέτιση μεταξύ της συνολικής φυτοχημικής περιεκτικότητας και της αντιοξειδωτικής δράσης. Τρία είδη μπαμπού που ελήφθησαν στην Κίνα, δηλαδή το Pleioblastus amarus, το Lophatherum gracile και το Phyllostachys nigra, είχαν χαμηλότερο δυναμικό σάρωσης ριζών DPPH. Οι τιμές IC50 για αυτά τα είδη κυμαίνονταν από 1,25 έως 5,07 mg/mL για το Pleioblastus amarus, 1,59 έως 2,72 mg/mL για το Phyllostachys nigra και 2,10 έως 10,17 mg/mL για το Lophatherum gracile. Τα εκχυλίσματα από φύλλα Phyllostachys nigra έδειξαν παρόμοια ικανότητα δέσμευσης ριζών, με τιμές IC50 που κυμαίνονται από 1,79 έως 32,64 mg/mL για το ABTS και 2,05 έως 47,90 mg/mL για το DPPH.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η κυτταρική επεξεργασία με H2O2 αύξησε τη συσσώρευση ενεργών ειδών οξυγόνου (ROS). Ωστόσο, η χρήση του BS ανέστειλε την παραγωγή ROS που προκαλείται από το H2O2 με δοσοεξαρτώμενο τρόπο. Αυτό υποδηλώνει ότι το BS μπορεί να αποτρέψει τη βλάβη από το οξειδωτικό στρες που προκαλείται από το H2O2 στα κύτταρα HepG2. Τα μη επεξεργασμένα μακροφάγα Μ0 έχουν χαμηλά επίπεδα μονοκυτταρικής χημειοελκυστικής πρωτεΐνης-1/C-C με μοτίβο χημειοκίνης συνδέτη 2 (MCP-CCL2) και ιντερλευκίνης (IL)-6. Ωστόσο, όταν διεγείρονται με LPS, τα μακροφάγα αυξάνουν την παραγωγή MCP-1/CCL-2 και IL-6. Τα BS και BL βρέθηκαν να έχουν αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα στα μακροφάγα, καθώς μείωσαν τη φλεγμονή στα 0,1 και 0,2 mg/ml BL και BS.
Συμπέρασμα
Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα υποπροϊόντα επεξεργασίας φύλλων και θηκών μπαμπού έχουν αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, καθιστώντας τα κατάλληλα για διάφορες βιομηχανίες όπως τα τρόφιμα, τα καλλυντικά, τα διατροφικά και τα φαρμακευτικά προϊόντα. Το εκχύλισμα φύλλων, το οποίο περιέχει περισσότερα συνολικά φλαβονοειδή και φαινόλες από τα υποπροϊόντα επεξεργασίας του περιβλήματος, έδειξε το υψηλότερο επίπεδο δραστηριότητας σε όλες τις αντιοξειδωτικές δοκιμές.
Τα δύο εκχυλίσματα μπορούν να μειώσουν την παραγωγή κυτοκίνης στην κυτταρική φλεγμονή, υποδηλώνοντας την πιθανή χρήση τους στη θεραπεία ή την πρόληψη φλεγμονωδών ασθενειών. Απαιτείται πρόσθετη έρευνα για την εξέταση του μηχανισμού δράσης και των τοξικολογικών χαρακτηριστικών διαφόρων εκχυλισμάτων μπαμπού με σκοπό τη χρησιμοποίηση της φυτικής βιομάζας για οφέλη για την ανθρώπινη υγεία.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
