Υπερμικρόβια: Τα βακτήρια, οι ιοί ή οι μύκητες εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου και τελικά σταματούν να ανταποκρίνονται στις θεραπείες που κάποτε τους σκότωναν.
Όλο και περισσότερο, οι γιατροί ανησυχούν ότι οι λοιμώξεις που συνήθως σκοτώνουν άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα θα επεκταθούν και θα πλήξουν τους Καναδούς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση ρουτίνας, ειδικά καθώς οι περιπτώσεις ανθεκτικών στα φάρμακα βακτηριακών και μυκητιακών παθογόνων γίνονται πιο συχνές. Η αντοχή στα φάρμακα ή στα αντιμικροβιακά εμφανίζεται όταν τα βακτήρια, οι ιοί ή οι μύκητες εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου και τελικά σταματούν να ανταποκρίνονται στις θεραπείες που κάποτε τους σκότωσαν, καθιστώντας τις λοιμώξεις πιο δύσκολες στη θεραπεία.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, που ονομάζονται επίσης υπερμικρόβια, έχει κηρύξει αυτά τα παθογόνα ως επείγουσα παγκόσμια απειλή για τη δημόσια υγεία. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό The Lancet, σκότωσαν τουλάχιστον 1,27 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο μόνο το 2019. Και στις ΗΠΑ, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) αναφέρουν περισσότερες από 2,8 εκατομμύρια λοιμώξεις ανθεκτικές στα αντιμικροβιακά κάθε χρόνο.
Θάνατοι από αδύνατη θεραπεία λοιμώξεων
Πολλοί γιατροί μολυσματικών ασθενειών ανησυχούν ότι τα άτομα που έρχονται στο νοσοκομείο για προγραμματισμένες χειρουργικές επεμβάσεις θα αποκτήσουν επίσης λοιμώξεις που δεν αντιμετωπίζονται ή είναι εξαιρετικά δύσκολο να ελεγχθούν. Τα υπερβακτηρίδια απειλούν μεγάλο μέρος της σύγχρονης ιατρικής μας επειδή είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται κατά τις συνήθεις χειρουργικές επεμβάσεις ή θεραπείες, όπως καισαρική τομή, φροντίδα του καρκίνου και αντικαταστάσεις αρθρώσεων.
Τα νοσοκομεία είναι γεμάτα ευκαιρίες για πιθανή έκθεση, συμπεριλαμβανομένων των χειρουργικών περικοπών ή της χρήσης ενδοφλεβίων, αναπνευστήρων ή καθετήρων. Οι λοιμώξεις μπορούν να παρατείνουν την παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο για εβδομάδες ή μήνες, αυξάνοντας τις καθυστερήσεις σε ήδη φραγμένα συστήματα. «Έχουμε ήδη ασθενείς στον Καναδά που πεθαίνουν από μη θεραπεύσιμη λοίμωξη», είπε ο Schwartz, ο οποίος εργαζόταν στο παρελθόν στο Έντμοντον αλλά μετακόμισε στο Πανεπιστήμιο Duke, στο Durham, N.C., πέρυσι.
«Σε αυτόν τον αγώνα εξοπλισμού ενάντια στα βακτήρια, αναπόφευκτα χάνουμε». Ο Gerry Wright, καθηγητής βιοχημείας και βιοϊατρικών μελετών, εργάζεται για την ανάπτυξη νέων αντιβιοτικών στο εργαστήριό του στο Πανεπιστήμιο McMaster. Για τον Ράιτ, τα τρισεκατομμύρια βακτήρια έχουν το πάνω χέρι, χάρη στο πόσο γρήγορα αναπαράγονται για να ανταλλάξουν DNA και να εξελιχθούν για να αποκτήσουν αντίσταση.
Ο Ράιτ είπε ότι τα αντιβιοτικά του έσωσαν τη ζωή όταν μια «τρίμμια κοιλιά» από μια τροφική ασθένεια πριν από χρόνια στην Ευρώπη μπήκε στο αίμα του και προκάλεσε τον όλεθρο. Όταν ο Ράιτ επέστρεψε στον Καναδά, τα βακτήρια ήταν ανθεκτικά στα από του στόματος αντιβιοτικά. Όπως ο Barr, χρειαζόταν ενδοφλέβια για τη θεραπεία της λοίμωξης.
Η μυκητιακή λάσπη αποτελεί ιδιαίτερη απειλή
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι ειδικοί ανησυχούν ιδιαίτερα για ένα ανθεκτικό στα φάρμακα είδος μυκήτων, το Candida auris. Τα C. auris, που εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στην Ιαπωνία το 2009, είναι ευρέως διαδεδομένα στο εξωτερικό και γρήγορα εδραιώνονται σε ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ. Το CDC εκτιμά ότι τα κρούσματα μόλυνσης (και απλώς η μεταφορά των μυκήτων χωρίς συμπτώματα) έχουν τριπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια, αυξάνοντας από 476 το 2019 σε 1.471 το 2021.
Μέρος της ανθεκτικότητας του μύκητα οφείλεται στο γεγονός ότι είναι εγκλεισμένος σε λάσπη που τον προστατεύει από τα απολυμαντικά. Η λάσπη, που ονομάζεται βιοφίλμ, καθιστά δύσκολο να εξαλειφθεί σε νοσοκομεία και οίκους μακροχρόνιας φροντίδας. Επιπλέον, οι μύκητες περνούν εύκολα από τον έναν ασθενή στον άλλο. Όταν εισβάλλει στο σώμα, μπορεί να είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Για να πάμε τη μεταφορά της επικάλυψης M&M του Wright ένα βήμα παραπέρα, τα κελύφη στους μύκητες είναι ακόμη πιο παχιά από αυτά που βρίσκονται στα βακτήρια – περισσότερο σαν φλούδα καρπουζιού.
Ο Schwartz βοήθησε να τεκμηριωθεί όταν ο C. auris προσγειώθηκε για πρώτη φορά στον Καναδά το 2012 — αν και αυτή τη στιγμή είναι λιγότερο διαδεδομένος εδώ από ό,τι στις ΗΠΑ. Εισήχθη όταν ένας άνδρας από την Ινδία μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Μανιτόμπα και βρέθηκε ότι το υγρό από τη μόλυνση του αυτιού του περιείχε μύκητες. Από τις 6 Σεπτεμβρίου, η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας του Καναδά (PHAC) είπε ότι 48 κρούσματα C. auris έχουν αναφερθεί σε όλη αυτή τη χώρα από τότε που εντοπίστηκε το πρώτο κρούσμα. Σε ένδειξη ανόδου, ωστόσο, 31 από τις 48 περιπτώσεις έχουν βρεθεί από το 2019.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
