Μεγάλο μέρος της σύγχρονης δυτικής ιατρικής βασίζεται στη θεραπεία οξείας, άμεσης βλάβης, από σωματική βλάβη σε λοιμώξεις, από θραύσματα οστών και από κοινές κρίσεις στην καρδιά και άσθμα. Αλλά η πρόοδος στην αντιμετώπιση χρόνιων ασθενειών, όπου η αιτία του προβλήματος είναι συχνά άγνωστη – και, στην πραγματικότητα, μπορεί να μην είναι ακόμη παρούσα – έχει υστερήσει.
Οι χρόνιες παθήσεις όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης και οι καρδιαγγειακές παθήσεις αψηφούν την εύκολη εξήγηση, πόσο μάλλον για να τις θεραπεύσουμε. Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων εκτιμούν ότι περισσότεροι από τους μισούς ενήλικες και το ένα τρίτο των παιδιών και των εφήβων στις Ηνωμένες Πολιτείες ζουν με τουλάχιστον μία χρόνια ασθένεια. Οι χρόνιες ιατρικές παθήσεις, σύμφωνα με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, προκαλούν περισσότερους από τους μισούς θανάτους παγκοσμίως.
Σε μια νέα εργασία, διαθέσιμη στο διαδίκτυο στο Mitochondrion πριν από τη δημοσίευσή της, ο Robert K. Naviaux, MD, Ph.D., καθηγητής της ιατρικής, της παιδιατρικής και της παθολογίας στο Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας του San Diego School of Medicine, υποστηρίζει ότι η χρόνια ασθένεια είναι ουσιαστικά συνεπεία του αποκλεισμού του φυσικού κύκλου επούλωσης, συγκεκριμένα από διαταραχές στο μεταβολικό και κυτταρικό επίπεδο.
“Η διαδικασία επούλωσης είναι ένας δυναμικός κύκλος που αρχίζει με τραυματισμό και τελειώνει με ανάκαμψη. Τα μοριακά χαρακτηριστικά αυτής της διαδικασίας είναι καθολικά”, δήλωσε ο Naviaux, ο οποίος διευθύνει επίσης το Mitochondrial and Metabolic Disease Centre στο UC San Diego. “Τα αναδυόμενα στοιχεία δείχνουν ότι οι περισσότερες χρόνιες ασθένειες προκαλούνται από τη βιολογική αντίδραση σε τραυματισμό, όχι τον αρχικό τραυματισμό ή τον παράγοντα του τραυματισμού. Η ασθένεια συμβαίνει επειδή το σώμα δεν μπορεί να ολοκληρώσει τη διαδικασία επούλωσης”.
Για παράδειγμα, δήλωσε το Naviaux, το μελάνωμα – η πιο θανατηφόρα μορφή του καρκίνου του δέρματος – μπορεί να προκληθεί από την έκθεση στον ήλιο που συνέβη δεκαετίες νωρίτερα, βλάπτοντας το DNA που δεν επισκευάστηκε ποτέ. Η μετατραυματική διαταραχή του στρες μπορεί να φλερτάρει μήνες ή χρόνια μετά την επούλωση του αρχικού τραύματος του κεφαλιού. Μια εγκεφαλική διάσειση που προκλήθηκε πριν από μια προηγούμενη διάσειση έχει επιλυθεί πλήρως οδηγεί συνήθως σε πιο σοβαρά συμπτώματα και παρατεταμένη ανάρρωση, ακόμη και αν η δεύτερη πρόσκρουση είναι μικρότερη από την πρώτη.
“Η προοδευτική δυσλειτουργία με υποτροπιάζοντα τραύματα μετά από ελλιπή επούλωση συμβαίνει σε όλα τα συστήματα οργάνων, όχι μόνο στον εγκέφαλο”, δήλωσε ο Naviaux. “Η χρόνια ασθένεια έχει ως αποτέλεσμα τα κύτταρα να παγιδεύονται σε έναν επαναλαμβανόμενο βρόχο ατελούς ανάκτησης και επανασυσσωμάτωσης, που δεν μπορούν να θεραπευθούν πλήρως.
Αυτή η βιολογία βρίσκεται στη βάση σχεδόν όλων των χρόνιων ασθενειών που είναι γνωστές, συμπεριλαμβανομένης της επιδεκτικότητας σε υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, αυτοάνοσων ασθενειών όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, διαβητική καρδιακή και νεφρική νόσο, άσθμα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, άνοια Alzheimer, διαταραχή του καρκίνου και του αυτιστικού φάσματος. “
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
