"Καθώς οι άνθρωποι γερνούν, η δημιουργία δυσφορίας από τη θερμότητα και το κρύο μέσω του LPB μπορεί να αποδυναμωθεί λόγω της μειωμένης θερμοκρασιακής ευαισθησίας των θερμοαισθητήρων του δέρματος. Αυτό μπορεί να τους κάνει να μην μπορούν να εκτελέσουν τη θερμορυθμιστική τους συμπεριφορά". Ως εκ τούτου, οι ηλικιωμένοι θα πρέπει να αποφεύγουν να βασίζουν τη θερμορυθμιστική τους συμπεριφορά σε υποκειμενικούς παράγοντες, όπως τα συναισθήματα.
Θερμοπληξία: Μια ερευνητική ομάδα από την Ιατρική Σχολή Μεταπτυχιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Nagoya στην Ιαπωνία εντόπισε τις νευρικές οδούς στον εγκέφαλο που επηρεάζουν τις θερμορυθμιστικές συμπεριφορές σε αρουραίους. Οι θερμορυθμιστικές συμπεριφορές είναι οι συμπεριφορικές διεργασίες με τις οποίες όλα τα ζώα ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματος σε απόκριση στις αλλαγές του περιβάλλοντος. Τα ευρήματα αυτά, που δημοσιεύονται στο Περιοδικό Νευροεπιστήμης Journal of Neuroscience, παρέχουν καλύτερη κατανόηση του νευρωνικού δικτύου του εγκεφάλου και προτείνουν, επίσης, νέες ιατρικές στρατηγικές για την πρόληψη της θερμοπληξίας.
Όλα τα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, χρησιμοποιούν θερμορυθμιστικές συμπεριφορές για να διατηρούν τη θερμοκρασία του σώματος εντός συγκεκριμένων ορίων, ακόμη και όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι πολύ διαφορετική. Οι στρατηγικές περιλαμβάνουν την αναζήτηση θερμότερων ή ψυχρότερων χώρων και την προσαρμογή της στάσης του σώματος. Πιο συγκεκριμένα παραδείγματα περιλαμβάνουν μια χελώνα που λιάζεται στον ήλιο ή ένα άτομο που χρησιμοποιεί κλιματισμό και φοράει μπλουζάκι και κοντό παντελόνι το καλοκαίρι. Σε προηγούμενη μελέτη, μια ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Nagoya ανέφερε ότι η θερμορυθμιστική συμπεριφορά απαιτεί μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται πλευρικός παραβραχιόνιος πυρήνας (LPB). Στην ομάδα συμμετείχαν ο μεταπτυχιακός φοιτητής Takaki Yahiro του Πανεπιστημίου Nagoya, ο λέκτορας Naoya Kataoka και ο καθηγητής Kazuhiro Nakamura. Σε μια νέα μελέτη, η ίδια ομάδα εντόπισε δύο διαφορετικές ομάδες νευρώνων στον LPB που μεταδίδουν θερμοαισθητικές πληροφορίες από τους θερμοϋποδοχείς του δέρματος σε διαφορετικές περιοχές του πρόσθιου εγκεφάλου. Διαπιστώθηκε ότι οι δύο ομάδες νευρώνων σχηματίζουν διαφορετικές θερμοαισθητικές οδούς. Η πρώτη ομάδα μεταδίδει την αίσθηση του ζεστού και του κρύου σε μια περιοχή που ονομάζεται διάμεσος προοπτικός πυρήνας (MnPO). Εν τω μεταξύ, η άλλη ομάδα μεταδίδει μόνον την αίσθηση του κρύου στον κεντρικό πυρήνα της αμυγδαλής (CeA). Η αμυγδαλή βρίσκεται βαθιά μέσα στον κροταφικό λοβό του εγκεφάλου και είναι απαραίτητη για διάφορες πτυχές της συναισθηματικής επεξεργασίας και συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένου του άγχους, του φόβου και της αντίδρασης στην απειλή. Όμως, οι ερευνητές δεν γνώριζαν ότι εμπλέκεται, επίσης, στη θερμορυθμιστική συμπεριφορά.
Οι ερευνητές υποψιάζονται ότι οι νευρικές οδοί που εντόπισαν διαμορφώνουν δυσάρεστα συναισθήματα για να οδηγήσουν θερμορυθμιστικές συμπεριφορές. Τα ευρήματά τους μπορεί να συμβάλουν στην καλύτερη κατανόηση των αιτιών της θερμοπληξίας και της υποθερμίας. Για ορισμένους ανθρώπους, οι νευρικές οδοί μπορεί να μη σχηματίζουν δυσάρεστα συναισθήματα ως απάντηση στις αισθήσεις της θερμότητας και του κρύου. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να μην ενεργούν ακόμη και όταν οι θερμοκρασίες του περιβάλλοντος αλλάζουν. Για να ελέγξουν αυτό το ενδεχόμενο, οι ερευνητές μπλόκαραν μία από τις θερμοαισθητικές οδούς από το LPB σε αρουραίους. Όταν μπλοκαρίστηκε η οδός προς το MnPO, οι αρουραίοι δεν απέφευγαν τη θερμότητα, οδηγώντας ορισμένους να βιώσουν αυξήσεις της θερμοκρασίας του σώματος πάνω από το φυσιολογικό εύρος. Αντίθετα, ο αποκλεισμός της οδού προς το CeA κατάργησε τη συμπεριφορά των αρουραίων να αποφεύγουν το κρύο. Μια παρόμοια διαδικασία μπορεί να συμβεί στους ανθρώπους, ιδίως στους ηλικιωμένους ενήλικες. Σύμφωνα με τον Nakamura, “Καθώς οι άνθρωποι γερνούν, η δημιουργία δυσφορίας από τη θερμότητα και το κρύο μέσω του LPB μπορεί να αποδυναμωθεί λόγω της μειωμένης θερμοκρασιακής ευαισθησίας των θερμοαισθητήρων του δέρματος. Αυτό μπορεί να τους κάνει να μην μπορούν να εκτελέσουν τη θερμορυθμιστική τους συμπεριφορά”. Ως εκ τούτου, οι ηλικιωμένοι θα πρέπει να αποφεύγουν να βασίζουν τη θερμορυθμιστική τους συμπεριφορά σε υποκειμενικούς παράγοντες, όπως τα συναισθήματα. Αντ’ αυτού, θα πρέπει να ανταποκρίνονται στις αντικειμενικές μεταβολές της θερμοκρασίας και της υγρασίας του αέρα. Για παράδειγμα, ένα άτομο θα πρέπει να μετακινείται σε κάποιο πιο δροσερό μέρος με βάση τις ενδείξεις του θερμομέτρου και του υγρομέτρου το καλοκαίρι, ακόμη και όταν δεν αισθάνεται δυσφορία.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
