Αιτίες της σπονδυλολίσθησης ποικίλλουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να προκύψει λόγω εκφυλιστικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη, συνήθως συνδεόμενη με την ηλικία. Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν τραυματισμούς, συγγενείς ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης, καθώς και υπερβολικές φορτίσεις κατά την άθληση. Ιδιαίτερα, οι αθλητές που ασχολούνται με αθλήματα που απαιτούν έντονες στροφές και εκτάσεις της σπονδυλικής στήλης, όπως η γυμναστική ή το βόλεϊ, μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς στη σπονδυλολίσθηση.
Τα συμπτώματα της σπονδυλολίσθησης ποικίλλουν από άτομο σε άτομο. Κάποιοι ενδέχεται να μην εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα, ενώ άλλοι μπορεί να βιώνουν έντονο πόνο που επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα. Συχνά μπορεί να παρατηρηθεί μια αίσθηση αδυναμίας ή μούδιασμα στα πόδια, καθώς και περιορισμός της κινητικότητας. Η διάγνωση της σπονδυλολίσθησης γίνεται συνήθως με τη βοήθεια ακτινογραφιών, μαγνητικής τομογραφίας (MRI) ή υπολογιστικής τομογραφίας (CT). Αυτές οι μέθοδοι απεικόνισης επιτρέπουν στους γιατρούς να αξιολογήσουν την κατάσταση των σπονδύλων και της σπονδυλικής στήλης.
Σε ό,τι αφορά τις θεραπείες, αυτές ποικίλλουν ανάλογα με την έκταση και τη σοβαρότητα της πάθησης. Η αρχική προσέγγιση συνήθως περιλαμβάνει συντηρητική θεραπεία, όπως φυσιοθεραπεία, ασκήσεις ενδυνάμωσης και αναλγητικά φάρμακα για τη διαχείριση του πόνου. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις ή όταν η συντηρητική θεραπεία αποτύχει, μπορεί να προταθεί χειρουργική επέμβαση για σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης.
Η σπονδυλολίσθηση είναι επομένως μια σοβαρή κατάσταση που απαιτεί προσοχή και εξατομικευμένη αντιμετώπιση, με σκοπό την ανακούφιση των συμπτωμάτων και την αποκατάσταση της λειτουργικότητας της σπονδυλικής στήλης.