Σκύλοι συναισθήματα: Όταν ένα αγαπημένο κατοικίδιο πεθαίνει, ο σκύλος που απομένει φαίνεται να πενθεί εξίσου με την υπόλοιπη οικογένεια.
Νέα ιταλική έρευνα δεικνύει ότι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου θρηνεί εξίσου με με την απώλεια ενός αγαπημένου κατοικίδιου. Το ογδόντα έξι τοις εκατό των 426 ανθρώπων που ζουν με σκύλους και είχαν χάσει ένα από τα ζώα τους είπε ότι ο σκύλος τους που επέζησε συνέχισε να εμφανίζει αρνητικές αλλαγές στη συμπεριφορά του για μήνες μετά την απώλεια. Μεταξύ αυτών, τα σκυλιά έπαιζαν και έτρωγαν λιγότερο, κοιμόντουσαν περισσότερο, ένιωθαν περίσσοτερο φόβο και έτειναν να γκρινιάζουν και να γαβγίζουν πιο συχνά. «Συνολικά, η επίδειξη θλίψης στα ζώα – πλην του ανθρώπου – είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η επιστήμη», αναγνώρισε η συγγραφέας της μελέτης Δρ Φεντερίκα Πιρρόνε, λέκτορας κτηνιατρικής ηθολογίας και καλής διαβίωσης των ζώων στο τμήμα κτηνιατρικής και επιστήμης των ζώων στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Η Pirrone σημείωσε ότι “άλλα κοινωνικά είδη — όπως οι μεγάλοι πίθηκοι, οι φάλαινες, τα δελφίνια, οι ελέφαντες και τα πουλιά — έχει βρεθεί ότι συμμετέχουν σε τελετουργίες θανάτου στις οποίες κάποιος μπορούσε να δει την έκφραση της θλίψης”.
Αλλά «τα συναισθήματα, ιδιαίτερα πολύπλοκα συναισθήματα όπως η θλίψη, εξακολουθούν να είναι μια σκιερή, και επομένως ενδιαφέρουσα, πλευρά της ζωής των οικόσιτων σκύλων», σημειώνει η ερευνήτρια. «Τουλάχιστον για εμάς τους ανθρώπους». Για να αποκτήσει καλύτερη εικόνα για τη θλίψη των τετράποδων φίλων μας, η ομάδα της μελέτης χορήγησε ένα ερωτηματολόγιο σε 384 γυναίκες και 42 άνδρες που είχαν χάσει έναν σκύλο σχετικά πρόσφατα. Κατά μέσο όρο, τα σκυλιά που πέθαναν βρίσκονταν στο σπίτι για σχεδόν 10 χρόνια και σε λίγο περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις ο θάνατός τους συνέβη απροσδόκητα. Περισσότεροι από 9 στους 10 είπαν ότι ο επιζών σκύλος τους είχε ζήσει με τον σκύλο που είχε πεθάνει για τουλάχιστον ένα χρόνο και πολλοί είπαν ότι τα ζώα συμμετείχαν σε κοινές δραστηριότητες. Ειδικότερα: τα δύο τρίτα των σκύλων κοιμόντουσαν παρέα, περισσότερο από το ένα τέταρτο φρόντιζαν το ένα το άλλο. Οι μισοί έπαιζαν μεταξύ τους και περισσότεροι από τους μισούς (54%) δεν είχαν συγκρουστεί ποτέ. Λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο μοιράζονταν επίσης το φαγητό τους, σχεδόν το 60% μοιράζονταν τα παιχνίδια τους και το 86% μοιράζονταν χώρους ανάπαυσης.
Μετά την απώλεια του ενός ζώου, η ομάδα διαπίστωσε, με μόνο το 13% περίπου των συμμετεχόντων δεν παρατήρησαν αλλαγές στις συνήθειες του σκύλου που έμεινε πίσω. Η αναζήτηση προσοχής αυξήθηκε στα δύο τρίτα των σκύλων που επέζησαν, ενώ το 57% άρχισε να παίζει λιγότερο συχνά. Τα συνολικά επίπεδα δραστηριότητας τους μειώθηκαν στο 46%, με περίπου το ένα τρίτο να τείνει να κοιμάται περισσότερο, να τρώει λιγότερο και/ή να φοβάται περισσότερο. Τρία στα 10 σκυλιά γάβγιζαν και γκρίνιαζαν πιο πολύ. Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι ο κίνδυνος αλλαγών στη συμπεριφορά του ζώου αυξανόταν όσο περισσότερο θρηνούσε ο άνθρωπος. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στις 24 Φεβρουαρίου στο περιοδικό Scientific Reports.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
