Τα βιοδραστικά συστατικά όπως οι πολυφαινόλες και τα οφέλη τους για την υγεία έχουν τραβήξει εδώ και καιρό την προσοχή του κοινού. Παρουσιάζονται συχνά σε φυτικές τροφές όπως φρούτα, λαχανικά, σπόρους, καφέ και τσάι, και έχουν έντονα πικρή γεύση. Ωστόσο, συνήθως αποβάλλονται από το σώμα μας λόγω της χαμηλής απορρόφησής τους. Οι πολυφαινόλες αλληλεπιδρούν με τους υποδοχείς πικρής γεύσης στον ανθρώπινο οργανισμό, γνωστούς και ως υποδοχείς τύπου 2 (T2R), οι οποίοι εκφράζονται εντός και εκτός της στοματικής κοιλότητας. Σημαντικά, η ενεργοποίηση των T2R κατά μήκος του γαστρεντερικού σωλήνα είναι υπεύθυνη για τη βιοδραστικότητα των πολυφαινολών που καταναλώνονται. Οι μηχανισμοί πέρα από την ενεργοποίηση των T2R που οδηγούν στα αναφερόμενα οφέλη των πολυφαινολών για την υγεία παραμένουν ασαφείς.
Με πάνω από 8.000 τύπους πολυφαινολών και 25 τύπους ανθρώπινων T2R, αυτό αποτελεί σημαντικό κενό στη γνώση. Με στόχο να καλύψει αυτό το κενό, μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την καθηγήτρια Naomi Osakabe από το Shibaura Institute of Technology στην Ιαπωνία, μαζί με άλλους επιστήμονες, πραγματοποίησε ανασκόπηση για να κατανοήσει την αλληλεπίδραση μεταξύ των πολυφαινολών και των T2R και τα επακόλουθα οφέλη για την υγεία. Τα ευρήματά τους δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Food Bioscience. Η καθηγήτρια Osakabe αναφέρει, «Παρά την χαμηλή απορρόφησή τους, υπάρχουν αναφορές ότι οι πολυφαινόλες βελτιώνουν την ανοχή στη γλυκόζη. Εξετάζουμε τη σχέση μεταξύ της κατανάλωσης πολυφαινολών και του κινδύνου για διαβήτη τύπου 2, καθώς ο μηχανισμός αυτής της ευεργετικής επίδρασης παραμένει άγνωστος».
Η ανασκόπηση υπογραμμίζει τον μηχανισμό επικοινωνίας μεταξύ των πολυφαινολών, των T2R και των εγκεφαλικών κέντρων που ρυθμίζουν την ομοιόσταση της γλυκόζης και την όρεξη. Η δέσμευση των πολυφαινολών με τους T2R στον γαστρεντερικό σωλήνα προάγει την έκκριση ορμονών όπως η χολοκυστοκινίνη (CCK) και οι ινκρετίνες. Οι ινκρετίνες περιλαμβάνουν το γλυκοζο-εξαρτώμενο ινσουλινοτροπικό πολυπεπτίδιο και το γλυκαγόνο-όμοιο πεπτίδιο-1 (GLP-1) που προκαλούν έκκριση ινσουλίνης και ρυθμίζουν την ομοιόσταση της γλυκόζης. Η CCK και το GLP-1 ρυθμίζουν την όρεξη και την πρόσληψη τροφής επηρεάζοντας την κινητικότητα του γαστρεντερικού συστήματος. Μαζί, οι γαστρεντερικές ορμόνες που εκκρίνονται μετά από διέγερση από πολυφαινόλες μειώνουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας και διαβήτη.
Η καθηγήτρια Osakabe εξηγεί, «Οι γαστρεντερικές ορμόνες είναι γνωστό ότι ρυθμίζουν τη συμπεριφορά διατροφής και διατηρούν την ανοχή στη γλυκόζη μέσω του ενδοκρινικού και του νευρικού συστήματος. Είναι λοιπόν πιθανό η πικρή γεύση των πολυφαινολών να συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου διαβήτη και των επιπλοκών του, μέσω της ενεργοποίησης των T2R». Συνολικά, τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι πολυφαινόλες, παρά την περιορισμένη απορρόφησή τους, προάγουν την έκκριση γαστρεντερικών ορμονών μέσω της ενεργοποίησης των υποδοχέων πικρής γεύσης στον πεπτικό σωλήνα, ρυθμίζοντας έτσι τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και την όρεξη.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
