Search Icon
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
Επιστημονικά Νέα

Πως αντιμετωπίζεται χειρουργικά ο υπερπαραθυρεοειδισμός

Πως αντιμετωπίζεται χειρουργικά ο υπερπαραθυρεοειδισμός

Η ασυμπτωματική υπερασβεστιαιμία είναι η συνηθέστερη κλινική παρουσίαση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού.

Με ποια κριτήρια έχουμε χειρουργική αντιμετώπιση

Διάγνωση

Η συνηθέστερη κλινική παρουσίαση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού (PHPT) είναι η ασυμπτωματική υπερασβεστιαιμία. Υποψία διάγνωσης υπάρχει αρχικά όταν ανιχνεύεται αυξημένη συγκέντρωση ασβεστίου σε βιοχημικές εξετάσεις. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχει υποψία PHPT σε ασθενή με τυχαία ή πολλαπλά επεισόδια νεφρολιθίασης. Ο PHPT διαγιγνώσκεται με την εύρεση αυξημένης συγκέντρωσης παραθυρεοειδούς ορμόνης (PTH) σε έναν ασθενή με υπερασβεσταιμία. Όταν η PTH είναι μόνο ελάχιστα αυξημένη ή εντός του φυσιολογικού εύρους (αλλά ακατάλληλα φυσιολογική δεδομένης της υπερασβεσταιμίας του ασθενούς), ο PHPT παραμένει η πιο πιθανή διάγνωση, αν και είναι δυνατή η οικογενειακή υπασβεστιουρική υπερασβεστιαιμία (FHH), μια σπάνια διαταραχή.

Ο νορμοασβεστιαιμικός υπερπαραθυρεοειδισμός είναι μια παραλλαγή του PHPT. Ασθενείς με νορμοασβεστιαιμικό υπερπαραθυρεοειδισμο έρχονται συνήθως υπό ιατρική επίβλεψη στο πλαίσιο μιας αξιολόγησης για χαμηλή πυκνότητα οστικής μάζας (οστεοπενία), κατά τη διάρκεια της οποίας λαμβάνονται τα επίπεδα της ΡΤΗ και διαπιστώνεται ότι είναι αυξημένα απουσία υπερασβεστιαιμίας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η οστική μάζα στις φλοιώδεις περιοχές επηρεάζεται ως επί το πλείστον. Για να γίνει η διάγνωση, πρέπει να αποκλειστούν όλες οι δευτερογενείς αιτίες υπερπαραθυρεοειδισμού (π.χ έλλειψη βιταμίνης D, νεφρική ανεπάρκεια, φάρμακα κ.α.) και τα επίπεδα ιονισμένου ασβεστίου θα πρέπει να είναι φυσιολογικά.

Για τους ασθενείς με υπερασβεστιαιμία και ΡΤΗ που είναι μόνο ελάχιστα αυξημένη ή ακατάλληλα φυσιολογική δεδομένης της υπερασβεσταιμίας του ασθενούς, απαιτείται περαιτέρω αξιολόγηση για επιβεβαίωση της διάγνωσης.  Συνιστάται η μέτρηση της έκκρισης ασβεστίου στα ούρα και της 25-υδροξυβιταμίνης D (25 [OH] D) σε όλους τους ασθενείς με υποψία PHPT. Η μέτρηση ασβεστίου ούρων 24 ώρου είναι χρήσιμη για τη διάκριση του PHPT από την FHH.

Κλινικές εκδηλώσεις

Αν και η συνηθέστερη κλινική παρουσίαση του PHPT είναι ασυμπτωματική υπερασβεστιαιμία με αυξημένη ή υψηλής φυσιολογικής συγκέντρωσης ΡΤΗ, η παρουσίαση μπορεί να είναι άτυπη. Οι ατυπικές παρουσιάσεις περιλαμβάνουν ένα φάσμα διαταραχών στην ομοιοστασία του ασβεστίου, που κυμαίνεται από συμπτωματική σοβαρή υπερασβεστιαιμία (παραθυρεοειδική κρίση) έως νορμοασβεστιαιμικό υπερπαραθυρεοειδισμό.

Τα συμπτώματα που οφείλονται στην υπερασβεστιαιμία περιλαμβάνουν ανορεξία, ναυτία, δυσκοιλιότητα, πολυδιψία και πολυουρία. Τα συμπτώματα του PHPT δεν σχετίζονται αναγκαστικά με τα επίπεδα ασβεστίου στον ορό. Ωστόσο, φαίνεται ότι είναι πιο συχνά σε ασθενείς στους οποίους αναπτύσσεται ταχέως η υπερασβεστιαιμία.

Η παραθυρεοειδική κρίση, που είναι σπάνια, χαρακτηρίζεται από σοβαρή υπερασβεστιαιμία, με συγκέντρωση ασβεστίου στον ορό συνήθως μεγαλύτερη από 15 mg / dL (3,8 mmol / L) και έντονα συμπτώματα υπερασβεσταιμίας: συγκεκριμένα δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος

Παρόλο που πολλοί ασθενείς με PHPT έχουν νευροψυχολογικές παθήσεις, η έκταση και η απόδοση αυτών των συμπτωμάτων στη PHPT σε ένα δεδομένο ασθενή απαιτεί περαιτέρω διευκρίνιση. Οι ασθενείς με PHPT μπορεί να έχουν μειωμένη οστική πυκνότητα, ιδιαίτερα σε πιο φλοιώδη σημεία (αντιβράχιο και ισχίο) σε σύγκριση με περισσότερες σπογγώδεις περιοχές (σπονδυλική στήλη).

Σημαντικές υποκλινικές νεφρικές εκδηλώσεις του PHPT περιλαμβάνουν ασυμπτωματική νεφρολιθίαση, υπερασβετουρία, νεφρασβέστωση, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και διάφορες ανωμαλίες στη νεφρική σωληναριακή λειτουργία: συγκεκριμένα, μειωμένη ικανότητα συμπύκνωσης ούρων.

Αιτιολογία

Τα αδένωμα μονήρους αδένα  αντιπροσωπεύει περίπου το 80-85% των περιπτώσεων πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού. Η υπερπλασία πολλαπλών αδένων αντιπροσωπεύει περίπου το 6 -12%, τα διπλά αδενώματα το 2-5% και το παραθυρεοειδές καρκίνωμα περίπου το 1% περιπτώσεων πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού.

Κριτήρια χειρουργικής θεραπείας

Η συγκέντρωση ασβεστίου στον ορό είναι 1,0 mg / dL (0,25 mmol / L) ή περισσότερο από το ανώτερο φυσιολογικό όριο

Σκελετικές ενδείξεις

  • Πυκνότητα οστού στο ισχίο, στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης ή άπω τριτημόριο της κερκίδας, η οποία είναι μεγαλύτερη από 2,5 τυπικές αποκλίσεις κάτω από την μέγιστη οστική μάζα (T-score <-2,5).
  • Προηγούμενο ασυμπτωματικό σπονδυλικό κάταγμα.

Νεφρικές ενδείξεις

Εκτιμώμενη ταχύτητα σπειραματικής διήθησης (eGFR) 400 mg / ημέρα (> 10 mmol / ημέρα).

Νεφρολιθίαση ή νεφρασβέστωση σε ακτινογραφία, υπερηχογράφημα ή CT.

Ηλικία μικρότερη των 50 ετών

Ασθενείς με ασυμπτωματική PHPT που δεν πληρούν τα κριτήρια χειρουργικής παρέμβασης μπορούν να επιλέξουν παραθυρεοειδεκτομή επειδή είναι η μόνη οριστική θεραπεία. Διαγνωστικοί μέθοδοι εντοπισμού του αδενώματος η της παραθυρεοειδικής υπερπλασίας περιλαμβάνουν: υπερηχογραφία, σπινθηρογράφημα με τεχνήτιο-99m sestamibi, αξονική τομογραφία (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI).

Οι εξετάσεις εντοπισμού δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για την διάγνωση ή την επιβεβαίωση της διάγνωσης του υπερπαραθυρεοειδισμόύ ή για τον καθορισμό της ένδειξης επέμβασης. Εάν πραγματοποιηθούν εξετάσεις εντοπισμού, θα πρέπει να λάβουν μέρος μόνο αφότου έχει ληφθεί η απόφαση για χειρουργική επέμβαση.

 

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube

Διαβάστε Eπίσης:

Τα αυτιστικά τρανς άτομα αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες στην υγειονομική περίθαλψη

Είναι η διαλείπουσα νηστεία η νέα τάση στη διατροφή που αντικαθιστά τις κλασικές δίαιτες;

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Ποιοι παράγοντες διαφοροποιούν ανδρική και γυναικεία εκδήλωση του συνδρόμου Τουρέτ:

Σύνδρομο Τουρέτ: Παρόλο που η διαταραχή είναι σχετικά σπάνια, επηρεάζοντας περίπου το 1% του πληθυσμού, συχνά παρεξηγείται, ιδιαίτερα ως προς τον τρόπο που εκδηλώνεται διαφορετικά μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Είναι οι λιπώδεις μύες ο κρυφός κίνδυνος για την καρδιά ανεξάρτητα από το βάρος σώματος;

Λιπώδεις μύες: Μια πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε μια ανησυχητική σύνδεση μεταξύ των λιπώδους μυών και αυξημένου κινδύνου καρδιοπαθειών, ανεξάρτητα από το συνολικό σωματικό βάρος ενός ατόμου.

Τι μπορεί να οδηγήσει σε νόσο του Crohn

Νόσος του Crohn: Η ασθένεια του Crohn είναι μια χρόνια φλεγμονώδης πάθηση του πεπτικού συστήματος, η οποία μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε τμήμα του, από το στόμα έως τον πρωκτό. Παρόλο που η ακριβής αιτία της νόσου παραμένει άγνωστη,

Ποια είναι τα στάδια του ύπνου;

Ύπνος: Ο ύπνος αποτελεί μια σύνθετη διαδικασία που περιλαμβάνει διάφορες φάσεις ή στάδια, καθένα από τα οποία έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά και σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση του οργανισμού. Οι φάσεις του ύπνου

Πόσα είδη αμνησίας υπάρχουν;

Αμνησία: Η αμνησία είναι μια διαταραχή της μνήμης που μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, όπως τραυματισμοί στο κεφάλι, ασθένειες, ψυχολογικές καταστάσεις ή εγκεφαλικές παθήσεις. Υπάρχουν διάφοροι τύποι αμνησίας,

Πώς επιδρά η υπέρταση στον εγκέφαλο;

Υπέρταση: Η υπέρταση, ή αλλιώς υψηλή αρτηριακή πίεση, είναι μία από τις πιο κοινές καρδιοαγγειακές παθήσεις που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Αν και η υπέρταση συνδέεται κυρίως με τις καρδιοπάθειες

Γιατί αυξάνεται η συχνότητα του άσθματος τον χειμώνα;

Άσθμα: Το άσθμα είναι μια χρόνια αναπνευστική πάθηση που επηρεάζει τη λειτουργία των αεραγωγών, προκαλώντας συμπτώματα όπως συριγμό, δύσπνοια, βήχα και αίσθημα σφιξίματος στο στήθος. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, τα άτομα με άσθμα

Close Icon