Μνήμη: Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι προσωπικές στιγμές που καταγράφηκαν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα μπορούσαν να ανοίξουν νέους χώρους για την εξερεύνηση της μνήμης.
Ερευνητές στο εργαστήριο Brain Bridge στο UChicago ανακάλυψαν ότι οι προσωπικές στιγμές που καταγράφηκαν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης τους επέτρεψαν να χαρτογραφήσουν μια πολυδιάστατη τοπογραφία της μνήμης – και θα μπορούσε να ανοίξει νέους χώρους για την εξερεύνηση της μνήμης.
Έρευνα για την βελτίωση της μνήμης
Η Wilma Bainbridge, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας και κύρια ερευνήτρια στο εργαστήριο, έχει χρησιμοποιήσει η ίδια την εφαρμογή ημερολογίου βίντεο 1 Second Everyday από το 2013. Την ενέπνευσε να χρησιμοποιήσει την εφαρμογή για τη μελέτη της μνήμης, καθώς θα μπορούσε να ξεπεράσει ορισμένους από τους περιορισμούς της παραδοσιακής έρευνας. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο Nature Communications.
«Τα περισσότερα πειράματα μνήμης έχουν έρθει στο εργαστήριο, βλέπετε μερικές φωτογραφίες και ελέγχεστε στη μνήμη σας για αυτές τις εικόνες ίσως πέντε λεπτά αργότερα», λέει ο Bainbridge. «Συνήθως, αυτές οι φωτογραφίες δεν έχουν πολύ νόημα για εσάς και δοκιμάζουμε σύντομα χρονικά διαστήματα. Αλλά αυτό που συνειδητοποίησα είναι ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρουσιάζουν αυτήν την πραγματικά συναρπαστική νέα ευκαιρία να κοιτάξουμε τη μνήμη σε μεγάλα χρονικά διαστήματα—και είναι πραγματικά νατουραλιστικές και ουσιαστικές αναμνήσεις».
Όταν η ερευνητική ομάδα στη μελέτη μνήμης χρησιμοποίησε την εφαρμογή – η οποία προτρέπει τους χρήστες να καταγράφουν ένα βίντεο ενός δευτερολέπτου κάθε μέρα – ενδιαφέρθηκαν ειδικά για το ζήτημα του χρόνου και πώς αναπαρίσταται η ώρα της πρώτης δημιουργίας της μνήμης στο εγκέφαλος. Προσέλαβαν 23 συμμετέχοντες στη μελέτη μέσω της ίδιας της εφαρμογής, οι περισσότεροι από τους οποίους χρησιμοποιούσαν την εφαρμογή για τέσσερα ή περισσότερα χρόνια κατά μέσο όρο.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου στους συμμετέχοντες στη μελέτη καθώς παρακολουθούσαν τις δικές τους καταγεγραμμένες αναμνήσεις, μαζί με αυτές από άλλους χρήστες. Αυτό επέτρεψε στην ομάδα να απομονώσει το σημείο που ο εγκέφαλος ενεργοποιήθηκε από προσωπικές αναμνήσεις, σε σχέση με τα βίντεο ενός άλλου χρήστη. Αν και το βίντεο ενός ξένου μπορεί να είναι φωτεινό και συναρπαστικό, ενεργοποιώντας ορισμένα μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με οπτικά ερεθίσματα, δεν θα ενεργοποιήσει τα μέρη μνήμης του εγκεφάλου για κάποιον που δεν δημιούργησε αυτό το βίντεο ή τη μνήμη.
Αυτό που βρήκαν οι ερευνητές ήταν ένας χάρτης περιεχομένου μνήμης στον έσω βρεγματικό φλοιό του εγκεφάλου, ο οποίος έχει υποπεριοχές ευαίσθητες σε διαφορετικούς τύπους πληροφοριών σχετικά με τη μνήμη. Βρήκαν μια περιοχή ευαίσθητη στο πόσο οικεία ήταν τα άτομα ή τα μέρη στα βίντεο, μαζί με το πόσο δυνατή ήταν η μνήμη. Βρήκαν επίσης μια υποπεριοχή που σχετίζεται με την εποχή της μνήμης που – εξ όσων γνωρίζουν – δεν είχε βρεθεί πριν.
«Ένα δευτερόλεπτο ήταν συχνά αρκετό για να αποσπάσει μια δυνατή μνήμη για ολόκληρη την εκδήλωση», λέει ο Bainbridge. “Και παρόλο που η ερώτησή μας αφορούσε την ώρα, αυτά τα βίντεο έχουν φυσικές αναμνήσεις, πράγμα που σημαίνει ότι περιέχουν επίσης όλες αυτές τις άλλες πληροφορίες όπως το πού βρίσκεστε, ποιος ήταν στα βίντεο και τα συναισθήματά σας για τα βίντεο.” Ο Bainbridge λέει ότι πολλοί άνθρωποι πίστευαν ότι οι αναμνήσεις θα αναπαρασταθούν με τρόπο που δεν θα μπορούσε να εντοπιστεί μέσω μαγνητικής τομογραφίας, ότι διαφορετικοί νευρώνες που είναι διασκορπισμένοι σε όλο τον εγκέφαλο συνεργάζονται για να σχηματίσουν μια μνήμη. «Είμαστε πραγματικά έκπληκτοι που είδαμε αυτούς τους τοπικούς χάρτες ή περιοχές για αυτούς τους διαφορετικούς τύπους πληροφοριών», λέει. «Έτσι, αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε τη νευροεπιστήμη της μνήμης από εδώ και πέρα».
Το δεύτερο βασικό στοιχείο από τη μελέτη είναι ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρουσιάζουν έναν νέο τρόπο εξέτασης της μνήμης που δεν έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν στην έρευνα. Στις παραδοσιακές μελέτες, η χρήση μόνο φωτογραφιών που δεν έχουν νόημα για ένα άτομο επιτρέπει στους ερευνητές να χειριστούν μόνο ένα πράγμα τη φορά, όπως εάν η φωτογραφία είναι συναισθηματική ή έχει ένα πρόσωπο. Ωστόσο, τα μέσα που δημιουργούνται από το ίδιο το άτομο μπορούν να προκαλέσουν συναισθήματα, χρόνο, τοποθεσία και άλλο περιεχόμενο μνήμης ταυτόχρονα. Αυτό θα μπορούσε να επιτρέψει μελλοντική έρευνα σε θέματα όπως οι διαταραχές της μνήμης ή πώς η κωδικοποίηση κάτι για πρώτη φορά διαφέρει από την ανάκληση αυτής της μνήμης αργότερα.
Το Brain Bridge Lab σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει την εφαρμογή 1 Second Everyday για να εξερευνήσει πώς το περιεχόμενο που επιλέγει να καταγράψει ένας χρήστης επηρεάζει τη μνήμη του εκείνη την ημέρα. Για παράδειγμα, υπάρχουν γενικά δύο διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους οι χρήστες καταγράφουν αναμνήσεις στην εφαρμογή: Μερικοί άνθρωποι παρακολουθούν μια οντότητα που μεγαλώνει με την πάροδο του χρόνου—όπως παιδιά ή κατοικίδια—ενώ άλλοι καταγράφουν κάτι πολύ διαφορετικό κάθε μέρα. Η ομάδα ψάχνει να διερευνήσει πώς η εγγραφή κάτι μοναδικό σε σχέση με κάτι σταθερό επηρεάζει τη μνήμη.
Ο Bainbridge λέει ότι υπάρχουν ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο που διερευνούν εάν οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ ηχογραφούν και παρακολουθούν τα δικά τους βίντεο μπορεί να τους βοηθήσει να ενισχύσουν τη μνήμη τους. «Μπορείτε να φανταστείτε ότι εφαρμογές όπως αυτή μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τη μνήμη, να βελτιώσουμε τη μνήμη και ίσως να μας βοηθήσουν να πάρουμε μια διαφορετική οπτική γωνία για τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τις αναμνήσεις της δικής μας ζωής», λέει.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
