Μικρογλοία: Είναι η πρώτη φορά που η μικρογλοία εμπλέκεται σε αυτές τις μοναδικές συνάψεις ως λειτουργία που προάγει την ανάπτυξη.
Η μικρογλοία, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του εγκεφάλου, είναι γνωστό ότι τρώει ανεπιθύμητα αντικείμενα όπως μικρόβια και υπολείμματα, όπως και τα αντίστοιχα κύτταρα στο υπόλοιπο σώμα. Στην πρώιμη παιδική ηλικία, ορισμένα μικρογλοία αφαιρούν περιττές συνδέσεις, ή συνάψεις, για να διαμορφώσουν το οργανωμένο κύκλωμα του εγκεφάλου των ενηλίκων. Τώρα, η καθηγήτρια Linda Van Aelst στο Cold Spring Harbor Laboratory (CSHL) ανακάλυψε ότι στα ποντίκια, η μικρογλοία βοηθά επίσης τους νευρώνες να αναπτύξουν συνάψεις που είναι κρίσιμες για τη γνωστική λειτουργία.
“Τα περισσότερα κύτταρα του ανοσοποιητικού είναι γνωστό ότι στοχεύουν και τρώνε – ας το ονομάσουμε σκουπίδια”, λέει ο Van Aelst. “Αλλά αυτό που είδαμε είναι το αντίθετο. Κατά τη διάρκεια ενός συγκεκριμένου αναπτυξιακού χρονικού σημείου, υπό κανονικές φυσιολογικές συνθήκες, δεν έφαγαν συνάψεις που είδαμε, αλλά βοήθησαν να σχηματιστούν οι συνάψεις. Ήταν μια πολύ ωραία έκπληξη.” Ήταν η εμμονή της Van Aelst με έναν σπάνιο τύπο ανασταλτικού νευρώνα που ονομάζεται κύτταρο πολυελαίου που πυροδότησε το ενδιαφέρον της για τη μικρογλοία.
Τα κύτταρα πολυελαίου ονομάζονται για το περίτεχνο σχήμα διακλάδωσης των νευρικών τους ινών. Αυτές οι δομές έρχονται σε άμεση επαφή με το τμήμα ενός νευρώνα στόχου που ξεκινά την πυροδότηση του: το αξονικό αρχικό τμήμα (AIS). Αυτή η μοναδική σύναψη δίνει στα κύτταρα πολυελαίου ισχυρό έλεγχο της σηματοδότησης εκατοντάδων γειτονικών νευρώνων ταυτόχρονα. “Αυτές οι συνάψεις είναι κρίσιμες για τα κύτταρα των πολυελαίων να σωπάσουν τους διεγερτικούς νευρώνες. Η υπερβολική διέγερση μπορεί να συμβάλει σε διαταραχές όπως η επιληψία, η σχιζοφρένεια και ο αυτισμός”, εξηγεί ο Van Aelst.
Αναρωτήθηκε ποιοι άλλοι τύποι κυττάρων ρυθμίζουν το σχηματισμό τέτοιων συνάψεων. Μαζί με τους μεταπτυχιακούς φοιτητές Nicholas Gallo και τον ερευνητικό βοηθό Artan Berisha, ο Van Aelst μελέτησε πώς αλληλεπιδρούν τη μικρογλοία με τα κύτταρα πολυελαίου. Βρήκαν ότι τα μικρογλοία τυλίγουν τις διεργασίες τους που μοιάζουν με το βραχίονα γύρω από τις δομές σχηματισμού συνάψεων ενός κυττάρου πολυελαίου και του νευρώνα-στόχου του, αυξάνοντας τον σωστό σχηματισμό συνάψεων. Αυτές οι ειδικές αγκαλιές ήταν πιο συχνές σε κουτάβια και νεαρά ποντίκια παρά σε ενήλικες.
“Και αυτό ήταν πολύ ωραίο. Είναι η πρώτη φορά που η μικρογλοία εμπλέκεται σε αυτές τις μοναδικές συνάψεις ως λειτουργία που προάγει την ανάπτυξη”. Στη συνέχεια, η ομάδα εξέτασε τι συμβαίνει όταν η μικρογλοία είναι εξασθενημένη. “Είδαμε ότι υπήρχαν λιγότερα μικρογλοία που πήγαιναν εκεί όπου τα κύτταρα πολυελαίου έρχονται σε επαφή στο AIS”, λέει ο Van Aelst. “Και είδαμε ότι σχηματίστηκαν λιγότερες από αυτές τις συνάψεις”. Η μικρογλοία “είναι μόνο ένας από τους παίκτες που ελέγχουν τη συναπτογένεση, αλλά βασικοί παίκτες που οι άνθρωποι δεν σκέφτηκαν ή περίμεναν”, λέει.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
