Ιδιοπαθής πνευμονική ίνωση: Η ΙΠΙ είναι μια ασθένεια που σχετίζεται με τη γήρανση και προκαλείται από προοδευτική δημιουργία ουλών στους πνεύμονες, που οδηγεί σε αναπνευστική ανεπάρκεια και θάνατο. Οι θεραπείες για την IPF είναι περιορισμένες, καθιστώντας τις μελέτες σχετικά με τους μηχανισμούς που ευθύνονται για την ακρωτηριαστική ασθένεια προτεραιότητα. Τώρα, για πρώτη φορά, ερευνητές στο Κέντρο Αρθρίτιδας και Αυτοάνοσων Νοσημάτων (AADC) στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης (BUSM) σε συνεργασία με ερευνητές από την Mayo Clinic, Rochester, Minn., ανακάλυψαν έναν νέο μηχανισμό που συνδέει τη γήρανση των αιμοφόρων αγγείων με την ανάπτυξη πνευμονικής ίνωσης.
Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ERG, μια πρωτεΐνη που ελέγχει κανονικά τις αναγεννητικές ιδιότητες των ενδοθηλιακών κυττάρων (την εσωτερική επένδυση των αιμοφόρων αγγείων), εμπλέκεται στην εξέλιξη της IΠΙ, μιας ασθένειας που σχετίζεται με τη γήρανση που προκαλεί προοδευτικές ουλές στους πνεύμονες, αναπνευστική αδυναμία και θάνατο. “Αν και οι πνεύμονες των ασθενών με ΙΠΙεκδηλώνουν πολλαπλές αγγειακές ανωμαλίες, η συμβολή αυτών των αλλαγών στην εξέλιξη της IPF έχει παραμείνει σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητη. “Τα ευρήματά μας απέδειξαν την επίδραση της γηρασμένης πνευμονικής αγγείωσης στην παθογένεση της IΠΙ“, δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Giovanni Ligresti. , Ph.D., αναπληρωτής καθηγητής ιατρικής στο BUSM. “Αυτή η εργασία σχετίζεται επίσης με άλλες ινωτικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της πνευμονικής ίνωσης που σχετίζεται με το σκληρόδερμα”, δήλωσε η καθηγήτρια ιατρικής του BUSM Maria Trojanowska, Ph.D., διευθύντρια του AADC και συνεργάτης της μελέτης.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν πειραματικά μοντέλα πνευμονικής ίνωσης, ανθρώπινων πνευμονικών κυττάρων και πνευμονικών ιστών από ανθρώπους με ΙΠΙγια να διερευνήσουν πώς η σχετιζόμενη με τη γήρανση δυσλειτουργία των πνευμονικών αγγείων συμβάλλει στην εξέλιξη της ΙΠΙ. Επιπλέον, δημιούργησαν ένα νέο πειραματικό μοντέλο στο οποίο το γονίδιο ERG εξαντλήθηκε από τα αιμοφόρα αγγεία. “Μετά τον τραυματισμό του πνεύμονα, τα μοντέλα με διαγραμμένο ERG δεν μπορούσαν να αναρρώσουν από τον τραυματισμό με αποτέλεσμα προοδευτική ουλή στους πνεύμονες, όπως παρατηρήθηκε σε ηλικιωμένα ποντίκια, καθώς και σε ασθενείς με ΙΠΙ. Επιπλέον, ακόμη και απουσία τραυματισμού, τα μοντέλα χωρίς ERG παρουσίασαν χαρακτηριστικά προχωρημένης γήρανσης, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης φλεγμονής και της ενισχυμένης προδιάθεσης για ανάπτυξη χρόνιων παθήσεων, που συνήθως παρατηρούνται σε ηλικιωμένους», εξήγησε ο Λιγκρέστι.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, δεδομένου ότι πολλές χρόνιες ασθένειες στους ηλικιωμένους χαρακτηρίζονται από δυσλειτουργικά αιμοφόρα αγγεία, η στόχευση μοριακών μηχανισμών που μπορούν να προωθήσουν την αναγέννηση των αιμοφόρων αγγείων, όπως το ERG, θα είναι ευεργετική σε πολλά όργανα εκτός από τους πνεύμονες. «Αυτά τα ευρήματα μπορεί επίσης να έχουν σημαντικές επιρροές σε ηλικιωμένους ασθενείς με COVID-19, στους οποίους οι αγγειακές ανωμαλίες και η αυξημένη αγγειακή φλεγμονή είναι συχνά υπεύθυνες για την επιδείνωση της νόσου και τον θάνατο», προσθέτει ο Λιγκρέστι.
Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Nature Communications.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
