Ενώ είμαστε τυχεροί που έχουμε πολύ ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές, αυτό δεν συνέβαινε πάντα. Μερικές φορές τολμηρές, μερικές φορές λανθασμένες, αυτοί οι επτά επιστήμονες πραγματοποίησαν πειράματα στον εαυτό τους και συνέβαλαν στον ιατρικό τομέα όπως το γνωρίζουμε σήμερα.

Σαντοριό  (1561–1636)
  • Συνέβαλε πολύ στον τομέα του ενώ εργαζόταν ως ιδιωτικός γιατρός σε ευγενείς και αργότερα ως πρόεδρος της θεωρητικής ιατρικής στο τότε πανηγυρισμένο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας – συμπεριλαμβανομένου ενός από τα πρώτα όργανα παρακολούθησης καρδιακού ρυθμού .
  • Εφεύρεση του ήταν μια τεράστια καρέκλα που μπορούσε να καθίσει για να παρακολουθεί το βάρος του. Το τελικό του παιχνίδι ήταν να μετρήσει το βάρος κάθε γεύματος που έτρωγε και να δει πόσο βάρος έχασε καθώς αφομοιώθηκε.
  • Όσο περίεργο ακούγεται, ήταν σχολαστικός και οι μετρήσεις του ήταν ακριβείς.

  • Τον 18ο αιώνα, ο πληθυσμός του Λονδίνου είχε αυξηθεί μαζικά. Καθώς η σεξουαλική εργασία έγινε πιο δημοφιλής και τα προφυλακτικά δεν υπήρχαν ακόμη, οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες (ΣΜΝ) εξαπλώθηκαν γρηγορότερα από ό, τι οι άνθρωποι μπορούσαν να μάθουν γι ‘αυτά.
  • Λίγοι άνθρωποι γνώριζαν πώς αυτοί οι ιοί και τα βακτήρια λειτουργούσαν πέρα ​​από τη μετάδοσή τους μέσω σεξουαλικών συναντήσεων. Δεν υπήρχε καμία επιστήμη σχετικά με το πώς εξελίχθηκαν ή αν η μία σχετίζεται με την άλλη.
  • Ο Τζον Χάντερ, ο γιατρός που είναι πιο γνωστός για τη δημιουργία εμβολίου κατά της ευλογιάς , πίστευε ότι η STD γονόρροια ήταν απλώς ένα πρώιμο στάδιο της σύφιλης. Θεώρησε ότι εάν η γονόρροια μπορούσε να αντιμετωπιστεί νωρίς, θα αποτρέψει την επέκταση των συμπτωμάτων και τη σύφιλη.
  • Ο Hunter έδωσε στον εαυτό του μια οδυνηρή σεξουαλική ασθένεια και παρεμπόδισε την έρευνα της ΣΜΝ για σχεδόν μισό αιώνα χωρίς πρόθεση. Ακόμα χειρότερα, είχε πείσει πολλούς γιατρούς να χρησιμοποιούν απλώς ατμούς υδραργύρου και να κόψουν τις μολυσμένες πληγές, πιστεύοντας ότι θα σταματήσει την ανάπτυξη της σύφιλης.

Ακολουθεί βίντεο αφιερωμένο σε επιστήμονες που άλλαξαν τον κόσμο