Δημιουργικότητα: Εμείς ως κοινωνία υποτιμούμε τη δημιουργικότητα των παιδιών και πολλών άλλων επειδή έχουμε εμμονή με την ιδέα ότι κάποιοι άνθρωποι είναι πιο δημιουργικοί από άλλους. ενώ απλώς δεν εκπαιδεύουμε τη δημιουργικότητα με τον σωστό τρόπο.
Οι ερευνητές έχουν αναπτύξει μια νέα μέθοδο για την εκπαίδευση των ανθρώπων ώστε να είναι δημιουργικοί, μια μέθοδος που υπόσχεται να πετύχει πολύ καλύτερα από τους τρέχοντες τρόπους πυροδότησης της καινοτομίας. Αυτή η νέα μέθοδος, που βασίζεται στη θεωρία της αφήγησης, βοηθά τους ανθρώπους να είναι δημιουργικοί με τον τρόπο που είναι τα παιδιά και οι καλλιτέχνες: Φτιάχνοντας ιστορίες που φαντάζονται εναλλακτικούς κόσμους, αλλάζουν οπτική γωνία και δημιουργούν απροσδόκητες ενέργειες. Η αφηγηματική μέθοδος λειτουργεί αναγνωρίζοντας ότι είμαστε όλοι δημιουργικοί, είπε ο Angus Fletcher, ο οποίος ανέπτυξε τη μέθοδο και είναι καθηγητής Αγγλικών και μέλος του Project Narrative του Πανεπιστημίου του Οχάιο.
«Εμείς ως κοινωνία υποτιμούμε ριζικά τη δημιουργικότητα των παιδιών και πολλών άλλων επειδή έχουμε εμμονή με την ιδέα ότι κάποιοι άνθρωποι είναι πιο δημιουργικοί από άλλους», είπε ο Fletcher. «Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι απλώς δεν εκπαιδεύουμε τη δημιουργικότητα με τον σωστό τρόπο». Ο Fletcher και ο Mike Benveniste, επίσης του Project Narrative, συζήτησαν την αφηγηματική μέθοδο εκπαίδευσης της δημιουργικότητας. Οι δύο ερευνητές χρησιμοποίησαν με επιτυχία την αφηγηματική προσέγγιση για να εκπαιδεύσουν μέλη της Διοίκησης και του Γενικού Επιτελείου του Στρατού των ΗΠΑ. Ο Fletcher έγραψε έναν δημόσια διαθέσιμο οδηγό εκπαίδευσης με βάση τις μεθόδους του που ήταν προσαρμοσμένος σε αξιωματικούς και προηγμένο στρατολογημένο προσωπικό.
Έχουν επίσης συνεργαστεί με το University of Chicago Booth School of Business, το Ohio State College of Engineering και αρκετές εταιρείες του Fortune 50 για να διδάξουν τη δημιουργικότητα στο προσωπικό και τους μαθητές τους. Το τρέχον θεμέλιο της εκπαίδευσης δημιουργικότητας είναι η τεχνική που είναι γνωστή ως αποκλίνουσα σκέψη, η οποία χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του 1950. Είναι μια «υπολογιστική προσέγγιση» στη δημιουργικότητα που αντιμετωπίζει τον εγκέφαλο ως μια λογική μηχανή, είπε ο Fletcher. Λειτουργεί μέσω ασκήσεων που έχουν σχεδιαστεί, μεταξύ άλλων, για να επεκτείνουν τη μνήμη εργασίας, να ενθαρρύνουν την αναλογική σκέψη και να προάγουν την επίλυση προβλημάτων.
Αλλά η αποκλίνουσα σκέψη δεν έφερε τα αποτελέσματα που πολλοί ήλπιζαν, είπε ο Fletcher. Ένα σημαντικό ζήτημα είναι ότι η υπολογιστική του προσέγγιση βασίζεται σε δεδομένα και πληροφορίες σχετικά με τα προβλήματα και τις επιτυχίες του παρελθόντος. «Αυτό που δεν μπορεί να κάνει είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να προετοιμαστούν για νέες προκλήσεις για τις οποίες γνωρίζουμε ελάχιστα σήμερα. Δεν μπορεί να καταλήξει σε πραγματικά πρωτότυπες ενέργειες. Αλλά ο αφηγηματικός μηχανισμός του ανθρώπινου εγκεφάλου μπορεί», είπε ο Fletcher.
Η αφηγηματική μέθοδος εκπαίδευσης για τη δημιουργικότητα χρησιμοποιεί πολλές από τις τεχνικές που χρησιμοποιούν οι συγγραφείς για να δημιουργήσουν ιστορίες. Το ένα είναι να αναπτύξετε νέους κόσμους στο μυαλό σας. Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι σε μια εταιρεία μπορεί να κληθούν να σκεφτούν τον πιο ασυνήθιστο πελάτη τους — και μετά φανταστείτε έναν κόσμο στον οποίο όλοι οι πελάτες τους ήταν έτσι. Πώς θα άλλαζε αυτό την επιχείρησή τους; Τι θα έπρεπε να κάνουν για να επιβιώσουν; Μια άλλη τεχνική είναι η αλλαγή προοπτικής. Ένα στέλεχος σε μια εταιρεία μπορεί να κληθεί να απαντήσει σε ένα πρόβλημα σκεπτόμενος όπως ένα άλλο μέλος της ομάδας του.
Το νόημα της χρήσης αυτών των τεχνικών και άλλων παρόμοιων δεν είναι ότι τα σενάρια που ονειρεύεστε θα συμβούν πραγματικά, είπε ο Fletcher. «Η δημιουργικότητα δεν είναι να μαντεύεις σωστά το μέλλον. Έχει να κάνει με το να είσαι ανοιχτός στο να φανταστείς ριζικά διαφορετικές δυνατότητες. Όταν το κάνετε αυτό, μπορείτε να ανταποκριθείτε πιο γρήγορα και πιο ευκίνητα στις αλλαγές που συμβαίνουν». Ο Fletcher σημείωσε ότι η αφηγηματική προσέγγιση της εκπαίδευσης της δημιουργικότητας μέσω της αφήγησης ιστοριών μοιάζει με το πώς είναι δημιουργικά τα μικρά παιδιά – και η έρευνα δείχνει ότι τα μικρά παιδιά είναι πιο δημιουργικά με φαντασία από τους ενήλικες.
Αλλά η ικανότητα των παιδιών να εκτελούν δημιουργικές εργασίες πέφτει μετά από τέσσερα ή πέντε χρόνια σχολικής εκπαίδευσης, σύμφωνα με μελέτες. Τότε είναι που τα παιδιά ξεκινούν την εντατική εκπαίδευση λογικής, σημασιολογίας και μνήμης. Η αφηγηματική προσέγγιση της δημιουργικότητας μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να ξεκλειδώσουν τη δημιουργικότητα που μπορεί να έχουν σταματήσει να χρησιμοποιούν καθώς προχωρούσαν στο σχολείο, είπε ο Fletcher. Ένα πλεονέκτημα για τους οργανισμούς που εκπαιδεύουν τους υπαλλήλους να είναι δημιουργικοί είναι ότι δεν χρειάζεται πλέον να προσπαθούν να προσλάβουν «δημιουργικούς ανθρώπους», είπε.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
