Η απώλεια μαλλιών μπορεί να είναι αποτέλεσμα διαφόρων παραμέτρων, και μία από τις σημαντικές αιτίες είναι οι αυτοάνοσες ασθένειες. Στις αυτοάνοσες διαταραχές, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται εσφαλμένα στα υγιή κύτταρα του σώματος, προκαλώντας φλεγμονές και βλάβες στους ιστούς. Ορισμένες από αυτές τις ασθένειες σχετίζονται άμεσα με την τριχόπτωση, καθώς η φλεγμονή μπορεί να επηρεάσει την υγεία των τριχοθυλακίων και να επιβραδύνει την ανάπτυξη των μαλλιών.
Η αλωπεκία areata είναι μια από τις πιο κοινές αυτοάνοσες ασθένειες που προκαλούν απώλεια μαλλιών. Σε αυτήν την πάθηση, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους θύλακες των τριχών, προκαλώντας την ξαφνική και περιορισμένη απώλεια μαλλιών σε στρογγυλές περιοχές του τριχωτού της κεφαλής. Αν και η αλωπεκία areata μπορεί να είναι περιοδική, σε κάποιες περιπτώσεις, η απώλεια μαλλιών μπορεί να είναι μόνιμη.
Ο λύκος, μια άλλη αυτοάνοση ασθένεια, μπορεί επίσης να προκαλέσει τριχόπτωση. Στη συστηματική μορφή του λύκου, οι φλεγμονές επηρεάζουν τον οργανισμό σε πολλά επίπεδα, και μια από τις επιπτώσεις είναι η απώλεια μαλλιών, κυρίως λόγω της φλεγμονής στο τριχωτό της κεφαλής.
Επιπλέον, άλλες αυτοάνοσες καταστάσεις, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο τριχόπτωσης, καθώς η αυτοάνοση αντίδραση μπορεί να διαταράξει τη φυσιολογική λειτουργία των τριχοθυλακίων.
Η τριχόπτωση που σχετίζεται με αυτοάνοσες ασθένειες απαιτεί ειδική θεραπευτική προσέγγιση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση των υποκείμενων αυτοάνοσων διαταραχών, καθώς και θεραπείες για την αποκατάσταση των μαλλιών.