Κάποιες φορές αναρωτιέμαι βλέποντας ζευγάρια με παιδιά, ποιος τελικά έχει το πάνω χέρι στο σπίτι τους…
Πώς γίνεται αυτά τα μικρά πλασματάκια να κάνουν ό,τι θέλουν τους γονείς και μάλιστα εκείνοι να μην μπορούν να επιβληθούν; Και όμως, δεν φταίνε τα παιδιά… Τίποτα δεν είναι τυχαίο, προφανώς «κάτι κάνουν» ή «κάτι δεν κάνουν» οι γονείς και μπερδεύονται οι ρόλοι μέσα στο σπίτι…
Έλλειψη οριοθέτησης:
αυτό που λέω και ξαναλέω: όταν ένας γονιός δεν μπορεί να βάλει όρια, τότε έχει χάσει το παιχνίδι με τα παιδιά του και όχι μόνο! Γιατί όταν δεν οριοθετούμαι – τα όρια τα βάζω πάντα σε εμένα, άσχετα αν φαίνεται πως τα βάζω στους άλλους – τότε δεν ξέρω και εγώ αλλά και οι άλλοι πού σταματώ εγώ και πού ξεκινούν εκείνοι! Και αν αυτό δεν μπορώ να το κάνω εγώ, καταλαβαίνουμε τι γίνεται όσον αφορά τα παιδιά μας…
Βολεύομαι:
μην μου πείτε πως δεν είναι απλό, εύκολο, γρήγορο και ανακουφιστικό το να επιτρέψετε στο παιδί σας να κάνει ό,τι αυτό …θέλει, καθώς σας αφήνει στην ησυχία σας να ασχοληθείτε και εσείς με τα …δικά σας!
Εύκολη υποχώρηση:
δεν είναι ευχάριστο, ούτε και εύκολο, να προσπαθήσετε να πείσετε το παιδί σας να σταματήσει να φωνάζει και να επιμένει όταν θέλει να περάσει το δικό του, έτσι απλά, υποχωρείτε…
Ποιος είναι ο αρχηγός;
Εκείνο πάνω από όλους; λέμε πως το παιδί έρχεται πρώτο από εσάς, δεν σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχετε! Δυστυχώς, η παιδοκεντρική σημερινή κοινωνία ξεφεύγει από τα όρια πολλές φορές, ισοπεδώνει την ιεραρχία αλλά και τους ρόλους. Για να μην μιλήσω για το ότι «είναι προτιμότερο να ασχοληθώ με το παιδί μου και να ρίξω όλη μου την προσοχή σε αυτό, παρά να δω το δικό μου έλλειμα που ενδεχομένως υπάρχει και τις δικές μου ανάγκες που ίσως δεν ξέρω πώς να ικανοποιήσω!»
Το θέμα είναι πως όταν τα παιδιά παίρνουν το πάνω χέρι, εκτός από το ότι χάνεται ο έλεγχος και ο γονιός αρκετές φορές νιώθει αποτυχημένος στο ρόλο του, η κατάσταση γίνεται δύσκολη, εφόσον «κυβερνούν» το σπίτι με το δικό τους τρόπο, μέσα από την δική τους παιδική αντιμετώπιση, όπως είναι φυσικό αλλά με την συγκατάβαση και την γονεϊκή υποχώρηση. Μαθαίνουν λοιπόν πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς συνέπειες, χωρίς επιπτώσεις, με αποτέλεσμα μεγαλώνοντας και βγαίνοντας στην κοινωνία να αντιμετωπίσουν την σκληρή πραγματικότητα που απέχει πολύ από τον τρόπο που μεγάλωσαν. Σκεφτείτε το «σοκ» που θα πάθει ένα παιδί που δεν έχει μάθει να ακούει «όχι», όταν δει πως «εκεί έξω» είναι πολλοί εκείνοι που αρνούνται και έχουν διαφορετικές απόψεις και τρόπους από τον δικό του…
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
