Περίπου το 10% των ηλικιωμένων στην Αμερική υποφέρουν από κακοποίηση αλλά το πρόβλημα συχνά δεν καταγράφεται στο ιστορικό των τμημάτων επειγόντων περιστατικών στα νοσοκομεία, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην Επιθεώρηση της Αμερικανικής Γηριατρικής Εταιρείας. Οι ερευνητές αξιολόγησαν τα εθνικά αρχεία και διαπίστωσαν ότι οι γιατροί έκτακτης ανάγκης κάνουν μια επίσημη διάγνωση τέτοιων περιστατικών σε 1 μόνο από 7.700 επισκέψεις τους σε ηλικιωμένους.
«Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ηλικιωμένων που είναι θύματα κακοποίησης μπορεί να καταλήγει στα επείγοντα περιστατικά των νοσοκομείων χωρίς όμως το πρόβλημα να έχει επί της ουσίας εντοπιστεί και καταγραφεί”. Αυτό αναφέρει ο επικεφαλής της έρευνας, Δρ Timothy Platts-Mills, βοηθός καθηγητής της ιατρικής έκτακτης ανάγκης στο Πανεπιστήμιο της Ιατρικής Σχολής της Βόρειας Καρολίνας. “Οι γιατροί που εργάζονται στις μονάδες εκτάκτων αναγκών πρέπει να βεβαιώνονται για κάθε ασθενή που εξετάζουν για το εάν έχει δεχθεί σοβαρές και απειλητικές για τη ζωή του ενέργειες, οι οποίες με κάποιο τρόπο πρέπει να αντιμετωπιστούν. Και αυτό γιατί σε όλη τη χώρα οι υπηρεσίες φροντίδας των κακοποιημένων ηλικιωμένων υπολείπονται σημαντικά”, πρόσθεσε ο Platts-Mills συνδιευθυντής του τμήματος της γηριατρικής έκτακτης ανάγκης στο πανεπιστήμιο.
Οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν ότι οι ηλικιωμένοι -θύματα κακοποίησης- συνήθως δεν λαμβάνουν φροντίδα ρουτίνας από ένα γιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας και συχνά εξαρτώνται από τα τμήματα επειγόντων περιστατικών. Κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ηλικιωμένοι κάνουν περισσότερα από 23 εκατομμύρια επισκέψεις στο τμήμα επειγόντων περιστατικών. Αυτό σημαίνει ότι οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στον προσδιορισμό της κακοποίησης των ηλικιωμένων, λαμβάνοντας μέτρα για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια των ασθενών αυτών και εκπληρώνοντας τις ανεκπλήρωτες ανάγκες φροντίδας της υγείας τους, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Ο εντοπισμός της κακοποίησης των ηλικιωμένων μπορεί να είναι δύσκολος και αυτό γιατί οι ηλικιωμένοι είναι σωματικά αδύναμοι ή έχουν νοητική ανεπάρκεια και συνεπώς είναι επιρρεπείς σε τραυματισμούς και μπορεί να έχουν δυσκολία στο να φροντίσουν τον εαυτό τους εξήγησε ο Platts-Mills Ε και πρόσθεσε: «Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει κάποιος αν μια μελανιά είναι από πτώση ή σωματική κακοποίηση ή αν κακές συνθήκες υγιεινής είναι αποτέλεσμα ενός ασθενή που μένει μόνος ή αποτέλεσμα της απροκάλυπτης αμέλειας εκ μέρους του παρόχου φροντίδας. Αλλά οι δυσκολίες αυτές δεν αλλάζουν την πραγματικότητα ότι η κακοποίηση των ηλικιωμένων είναι κοινή και συχνά δεν αντιμετωπίζεται», κατέληξε ο Platts-Mills.