Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά μια σειρά από βιοδείκτες στο αίμα, που αποκαλύπτουν την παρουσία και τον βαθμό σοβαρότητας του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης σε έναν άνθρωπο. Ο βιολογικός μηχανισμός του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης παραμένει ένα πραγματικό μυστήριο για τους ερευνητές εδώ και 35 χρόνια.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Proceedings of the National Academy of Sciences οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον καθηγητή Χοσέ Μοντόγια, ανακάλυψαν ότι τα επίπεδα 17 κυτοκινών (πρωτεϊνών που παράγονται από τα λευκά αιμοσφαίρια) συνδέονται με το σύνδρομο αυτό, γνωστό και ως μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα.
Η ανακάλυψη αφενός ενισχύει την πεποίθηση των επιστημόνων ότι η φλεγμονή παίζει ισχυρό ρόλο στο σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και αφετέρου μπορεί να αξιοποιηθεί για τη βελτίωση της διάγνωσης και της θεραπείας του. Οι αμερικανοί ερευνητές ανέλυσαν δείγματα αίματος από 192 ασθενείς με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και -για λόγους σύγκρισης- από 392 υγιείς, με μέση ηλικία 50 ετών. Οι ασθενείς νοσούσαν για πάνω από δέκα χρόνια.
Τα επίπεδα 17 κυτοκινών ήταν χαμηλότερα στους ασθενείς με ήπιες μορφές του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης, αλλά αρκετά υψηλότερα στις πιο σοβαρές περιπτώσεις. Από τις 17 κυτοκίνες, οι 13 σχετίζονται με τη φλεγμονή στο σώμα.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι θα προχωρήσουν στον σχεδιασμό κλινικών μελετών για να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα της χρήσης συγκεκριμένων αντιφλεγμονωδών και ανοσοτροποποιητικών φαρμάκων σε ασθενείς με το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία για το σύνδρομο, από το οποίο -για άγνωστους λόγους- πάσχουν τριπλάσιες γυναίκες από ό,τι άνδρες. Εμφανίζεται κυρίως σε εφήβους και νέους 15 έως 20 ετών, καθώς και σε ενήλικες 30 έως 35 ετών, ενώ μπορεί να διαρκέσει για δεκαετίες. Μερικές φορές εξαφανίζεται από μόνο του κατά το πρώτο έτος, αλλά σπάνια αυτό συμβαίνει, όταν η πάθηση έχει διαρκέσει πάνω από πέντε χρόνια.
«Υπάρχει μεγάλη διαμάχη και σύγχυση σχετικά με το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, ακόμη και για το κατά πόσο όντως αποτελεί ασθένεια. Τα ευρήματά μας δείχνουν σαφώς ότι πρόκειται για μια φλεγμονώδη νόσο και συνιστούν πλέον μια στερεή βάση για να αναπτυχθεί ένα αιματολογικό τεστ διάγνωσης», εξηγεί ο καθηγητής Ανοσολογίας και Μικροβιολογίας Μαρκ Ντέιβις. «Μερικές φορές το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης περιγράφεται ως ψυχολογική κατάσταση. Όμως με κανένα τρόπο δεν αποτελεί αποκύημα της φαντασίας. Είναι πραγματικό» συμπληρώνει ο Δρ Μοντόγια.
Πολλοί ασθενείς -αλλά όχι όλοι- εκδηλώνουν συμπτώματα τύπου γρίπης, κοινά με άλλες φλεγμονώδεις νόσους. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν καρδιολογικά προβλήματα, νοητικά, πεπτικά (δυσπεψία, διάρροια, δυσκοιλιότητα), μυικούς πόνους κ.α. Όχι σπάνια, παρόλο που οι ασθενείς επισκέπτονται πολλούς γιατρούς για να καταλάβουν τι έχουν, το σύνδρομο ποτέ δεν διαγιγνώσκεται. Αντιικά, αντιφλεγμονώδη και ανοσοτροποποιητικά φάρμακα μπορεί να οδηγήσουν σε κάποια βελτίωση των συμπτωμάτων.