Μια πρωτοποριακή μελέτη από την ιατρική σχολή του πανεπιστημίου Loyola (Loyola Medicine) υποδηλώνει ότι ένα απλό ηλεκτροκαρδιογράφημα 15 λεπτών θα μπορούσε να βοηθήσει τους ιατρούς να καθορίσουν εάν ένας ασθενής έχει μείζονα κατάθλιψη ή διπολική διαταραχή. Η διπολική διαταραχή συχνά διαγιγνώσκεται εσφαλμένα ως μείζων κατάθλιψη . Αλλά ενώ τα συμπτώματα της καταθλιπτικής φάσης της διπολικής διαταραχής είναι παρόμοια με εκείνα της μείζονος κατάθλιψης , οι θεραπείες είναι διαφορετικές και συχνά αποτελούν πρόκληση για τους ιατρούς.
Στη διπολική διαταραχή, που προηγουμένως ονομαζόταν μανιοκατάθλιψη , ένας ασθενής ταλαντεύεται μεταξύ ενός συναισθηματικά υψηλού επιπέδου (μανιακού επεισοδίου) και σοβαρής κατάθλιψης . Η θεραπεία για την καταθλιπτική φάση περιλαμβάνει αντικαταθλιπτικά μαζί με έναν σταθεροποιητή της διάθεσης ή ένα αντιψυχωσικό φάρμακο για να αποτρέψει τη μετάβαση σε μανιακό επεισόδιο. Ένας ιατρός που διαγνώσκει εσφαλμένα τη διπολική διαταραχή ως μείζονα κατάθλιψη θα μπορούσε να προκαλέσει με τις επιλογές αγωγής ένα μανιακό επεισόδιο.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού, όπως μετρήθηκε με ηλεκτροκαρδιογράφημα, έδειξε εάν τα άτομα είχαν μείζονα κατάθλιψη ή διπολική διαταραχή (η μεταβλητότητα της καρδιακής συχνότητας είναι μια παραλλαγή στο χρονικό διάστημα μεταξύ των καρδιακών παλμών). Η μελέτη, με κύριο συγγραφέα τον Άγγελο Χάλαρη, MD, PhD και τους συνεργάτες του, δημοσιεύθηκε στην ιατρική επιθεώρηση The World Journal of Biological Psychiatry.
“Ένα μη επεμβατικό, εύχρηστο και προσιτό τεστ για τη διαφοροποίηση μεταξύ της μείζονος κατάθλιψης και της διπολικής διαταραχής θα αποτελούσε σημαντική πρόοδο τόσο στην ψυχιατρική όσο και στην πρωτοβάθμια φροντίδα”, δήλωσε ο Δρ Χάλαρης. Ο Δρ Χάλαρης δήλωσε ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα της μελέτης και να καθοριστεί η κλινική τους σημασία.
Ο Δρ Χάλαρης είναι καθηγητής στο τμήμα ψυχιατρικής και συμπεριφορικών νευροεπιστημών στο Loyola. Η μελέτη στο Loyola περιελάμβανε 64 ενήλικες με μείζονα κατάθλιψη και 37 ενήλικες με διπολική διαταραχή. Όλα τα άτομα υποβλήθηκαν σε ηλεκτροκαρδιογράφημα κατά την έναρξη της μελέτης. Αφού ο ασθενής ξεκουραζόταν για 15 λεπτά, τα ηλεκτροκαρδιογραφικά δεδομένα συλλέχθηκαν για 15 λεπτά. Χρησιμοποιώντας ένα ειδικό πακέτο λογισμικού, οι ερευνητές μετέτρεψαν τα ηλεκτροκαρδιογραφικά δεδομένα σε στοιχεία μεταβλητότητας του καρδιακού ρυθμού.
Στην εκτίμηση της μεταβλητότητας του καρδιακού ρυθμού, οι ερευνητές υπολόγισαν την αναπνευστική φλεβοκομβική αρρυθμία (RSA). Στην έναρξη της μελέτης τα άτομα με μείζονα κατάθλιψη είχαν σημαντικά υψηλότερη RSA από αυτά με διπολική διαταραχή. Στα δευτερεύοντα ευρήματα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς με διπολική διαταραχή είχαν υψηλότερα επίπεδα βιολογικών δεικτών φλεγμονής από ό, τι οι ασθενείς με μείζονα κατάθλιψη.
