Η εξέταση λευκωματίνης ορού εξετάζει τα επίπεδα λευκωματίνης στο αίμα ενός ατόμου. Εάν τα αποτελέσματα υποδεικνύουν μια ανώμαλη ποσότητα λευκωματίνης, μπορεί να υποδηλώνει ένα πρόβλημα με το ήπαρ ή τους νεφρούς. Μπορεί επίσης να υποδεικνύει ότι ένα άτομο έχει έλλειψη θρεπτικών ουσιών. Η αλβουμίνη είναι μια από τις πιο άφθονες πρωτεΐνες που βρίσκονται στο αίμα. Το ήπαρ απελευθερώνει λευκωματίνη ως μέρος της κανονικής λειτουργίας του.
Η αλβουμίνη διατηρεί την ισορροπία υγρών στο σώμα. Βοηθάει στην αποφυγή διαρροής των αιμοφόρων αγγείων. Η αλβουμίνη έχει επίσης ρόλο στην επισκευή των ιστών και βοηθώντας το σώμα να αναπτυχθεί ενώ μεταφέρει ζωτικές ορμόνες και θρεπτικά συστατικά γύρω. Οι άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για μη φυσιολογικά επίπεδα λευκωματίνης εάν έχουν ανοικτή πληγή ή κάψιμο ή μετά από χειρουργική επέμβαση.
Γιατί γίνεται η δοκιμή;
Δείγματα αίματος σε μικρές δόσεις στο εργαστήριο για έλεγχο
Μια εξέταση αλβουμίνης ορού μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση προβλημάτων στο συκώτι.
Ένα υγιές ήπαρ μετασχηματίζει την πρωτεΐνη που ένα άτομο καταπίνει σε αλβουμίνη. Όταν το ήπαρ δεν λειτουργεί σωστά, η διαδικασία αυτή μειώνεται και μπορεί να οδηγήσει σε πτώση των επιπέδων αλβουμίνης.
Ένας γιατρός συχνά θα ζητήσει εξέταση ορού λευκωματίνης ως τμήμα ενός μεταβολικού πίνακα. Μια ομάδα μεταβολισμού περιλαμβάνει διάφορες εξετάσεις που ελέγχουν τα επίπεδα:
κρεατινίνη
προαλβουμίνη
άζωτο ουρίας αίματος
λευκωματίνη
Ένας γιατρός συνήθως θα κάνει μια εξέταση ορού λευκωματίνης εάν υπάρχουν συμπτώματα ηπατικής νόσου ή άλλα ηπατικά προβλήματα. Μπορούν να παραγγείλουν μια δοκιμή όταν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα είναι παρόντα:
απροσδόκητη απώλεια βάρους
πρήξιμο γύρω από το στομάχι, τα μάτια ή τα πόδια
ίκτερο , προκαλώντας κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών
ανεξήγητη κόπωση
Ένας γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει τη δοκιμασία λευκωματίνης ορού σε άλλες περιπτώσεις για να παρακολουθήσει τις υπάρχουσες καταστάσεις, όπως η νεφροπάθεια ή η χρόνια παγκρεατίτιδα . Όταν χρησιμοποιείται για να ελέγξει αυτές τις καταστάσεις, η δοκιμή βοηθάει έναν γιατρό να καθορίσει εάν η θεραπεία προχωρά.