Τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης D σχετίστηκαν με υψηλότερα ποσοστά του τελικού σταδίου νεφρικής νόσου σε ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (ΣΕΛ), σύμφωνα με νέα ευρήματα έρευνας που παρουσιάστηκαν στην Ετήσια Ρευματολογική Συνάντηση ACR / ARHP 2017 στο Σαν Ντιέγκο.
Ο λύκος είναι μια χρόνια φλεγμονώδης αυτοάνοση νόσος στην οποία ένα άγνωστο εκλυτικό αίτιο οδηγεί το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να επιτεθεί στους δικούς του υγιείς ιστούς. Ο πιο συνηθισμένος τύπος λύκου είναι ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ), μια πολύπλοκη αυτοάνοση νόσος πολλαπλών συμπτωμάτων που μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή, πόνο και βλάβη σε διάφορα μέρη του σώματος.
Ενώ όλοι μπορεί να αναπτύξουν λύκο, εμφανίζεται 9-10 φορές συχνότερα στις γυναίκες απ ‘ό, τι στους άνδρες και είναι 2-3 φορές πιο συχνός στις έγχρωμες. Για να αποσαφηνιστεί ο ρόλος που μπορούν να παίξουν τα επίπεδα της βιταμίνης D στη φλεγμονή του λύκου, μια ομάδα ερευνητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη, Maryland, διεξήγαγε μια μελέτη για να καθορίσει πώς τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D θα μπορούσαν να προβλέψουν μεταγενέστερες βλάβες οργάνων.
Τα χαμηλά επίπεδα, που ορίζονται ως ανεπάρκεια της βιταμίνης D είναι κοινό πρόβλημα για τους ασθενείς με ΣΕΛ. Μερικά στοιχεία δείχνουν ότι η θεραπεία υποκατάστασης βιταμίνης D μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της νεφρικής νόσου. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα για 1.392 ασθενείς με ΣΕΛ, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης επισκέψεώς τους στο ιατρείο, όπου μετρήθηκαν τα επίπεδα βιταμίνης D, και στη συνέχεια εκτιμήθηκαν οι τυχούσες βλάβες οργάνων ή ιστών σε όλες τις κλινικές επισκέψεις του ασθενούς. Οι ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη ήταν 92% γυναίκες, είχαν μέση ηλικία 47,3 έτη και ήταν 50% καυκάσιες και 41% αφροαμερικανές. Κατά την πρώτη επίσκεψη στο ιατρείο όπου μετρήθηκαν τα επίπεδα βιταμίνης D, το 27,3% των ασθενών είχαν επίπεδα κάτω από 20 ng / ml.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, ο σχετικός κίνδυνος νεφρικής βλάβης ήταν υψηλότερος για ασθενείς με ΣΕΛ των οποίων τα επίπεδα βιταμίνης D ήταν ανεπαρκή με σχετικό κίνδυνο 1,87. Ο σχετικός κίνδυνος βλάβης οργάνων ήταν 1,11. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η χαμηλή βιταμίνη D συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο συνολικής βλάβης οργάνων και με νεφρική νόσο τελικού σταδίου για ασθενείς με λύκο.
