Οι γυναίκες που παίρνουν για χρόνια αντισυλληπτικό χάπι, κινδυνεύουν λιγότερο να πάθουν ρευματοειδή αρθρίτιδα, σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα.
Ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα μειωμένος για όσες παίρνουν το χάπι επί τουλάχιστον επτά διαδοχικά χρόνια. Αντίθετα, η μελέτη δεν διαπίστωσε αξιοσημείωτη μείωση του κινδύνου ρευματοειδούς αρθρίτιδας για τις γυναίκες που θηλάζουν.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι δύο έως τρεις φορές συχνότερη στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες, κάτι που πιστεύεται ότι οφείλεται σε ορμονικές αιτίες.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Σεσίλια Ορελάνα του Ινστιτούτου Περιβαλλοντικής Ιατρικής του Ινστιτούτου Καρολίνσκα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα ρευματικών παθήσεων, ανέλυσαν στοιχεία για 2.809 γυναίκες με διαγνωσμένη ρευματοειδή αρθρίτιδα και -για λόγους σύγκρισης- για 5.312 υγιείς γυναίκες.
Διαπιστώθηκε ότι κατά μέσο όρο οι γυναίκες που έπαιρναν αντισυλληπτικό χάπι, είχαν 15% μικρότερο κίνδυνο ρευματοειδούς αρθρίτιδας, ενώ για όσες είχαν πάρει το χάπι στο παρελθόν, ο κίνδυνος ήταν 13% μικρότερος. Όσες έπαιρναν το αντισυλληπτικό για πάνω από επτά χρόνια, είχαν 19% μικρότερο κίνδυνο.
Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Η κλινική εικόνα έχει συνήθως τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
Στις περισσότερες περιπτώσεις αρχίζει προοδευτικά επηρεάζοντας διάφορες αρθρώσεις. Σπανιότερα, αρχίζει απότομα με οξύ τρόπο επηρεάζοντας ταυτόχρονα πολλές αρθρώσεις
Οι αρθρώσεις επηρεάζονται με συμμετρικό τρόπο. Όταν επηρεαστεί μια άρθρωση στη μια μεριά του σώματος, επηρεάζεται και η αντίστοιχη άρθρωση στην άλλη μεριά του σώματος
Αρχικά, επηρεάζονται κυρίως οι μικρές αρθρώσεις: Στα χέρια και στα πόδια, στα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών, στους καρπούς, στους αγκώνες και στους αστράγαλους
Οι αρθρώσεις που προσβάλλονται παρουσιάζουν πόνο και δυσκαμψία (ιδιαίτερα το πρωί μετά από το ξύπνημα). Χαρακτηρίζονται από μια έντονη φλεγμονή με πρήξιμο, μείωση της λειτουργικότητας και της κινητικότητας της άρθρωσης
Οι αρθρώσεις που προσβάλλονται μεγεθύνονται και παρουσιάζουν παραμόρφωση και αγκύλωση. Μπορούν να μένουν ακίνητες σε μια θέση και να μην είναι δυνατόν να ανοίξουν πλήρως. Τα δάκτυλα του χεριού έχουν τη χαρακτηριστική κλίση προς τα έξω, προς τη μεριά του μικρού δάκτυλου. Η παραμόρφωση αυτή μετακινεί τους τένοντες των δακτύλων, δημιουργώντας έτσι επιπρόσθετα προβλήματα