Η έκθεση στο φως κατά τη διάρκεια του ύπνου μπορεί να αυξήσει την αντίσταση στην ινσουλίνη σύμφωνα με εργασία στο 32ο συνέδριο επιστημόνων ύπνου στη Βαλτιμόρη (SLEEP 2018). Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι η μειωμένη ικανότητα των κυττάρων να ανταποκρίνονται στη δράση της ινσουλίνης που απομακρύνει τη γλυκόζη από την κυκλοφορία του αίματος και την μεταφέρει εντός των κυττάρων. Η αντίσταση στην ινσουλίνη προηγείται της ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2.
Σύμφωνα με προκαταρκτικά αποτελέσματα από μια νέα μελέτη, η νυχτερινή έκθεση στο φως κατά τη διάρκεια του ύπνου μπορεί να επηρεάσει τη μεταβολική λειτουργία. Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να δοκιμαστεί η υπόθεση ότι η έκθεση στο φως τη νύχτα κατά τη διάρκεια του ύπνου επηρεάζει δυσμενώς τον μεταβολισμό. «Τα προκαταρκτικά ευρήματά μας δείχνουν ότι και ένα μόνο βράδυ εάν υφίσταται έκθεση στο φως κατά τη διάρκεια του ύπνου υπάρχουν επιπτώσεις επί των μετρήσεων που εκτιμούν την αντίσταση στην ινσουλίνη», ανέφερε η επικεφαλής συγγραφέας Ivy Cheung Mason, Ph.D., συνεργάτης στο Northwestern Feinberg School of Medicine Πανεπιστήμιο.
“Η έκθεση στο φως κατά τη διάρκεια της νύχτας και κατά τη διάρκεια του ύπνου έχει αποδειχθεί ότι διαταράσσει τον ύπνο, αλλά αυτά τα δεδομένα δείχνουν ότι μπορεί επίσης να έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει το μεταβολισμό.” Στη μελέτη 20 υγιείς ενήλικες ηλικίας 18 έως 40 ετών τυχαιοποιήθηκαν σε ομάδες σκότους-σκότους( Dark/Dark -DD) ή σκότους-φωτός (Dark/Light -DL) και μετείχαν στην έρευνα διάρκειας τριών ημερών (με δύο διανυκτερεύσεις).
Οι συμμετέχοντες είχαν δυνατότητα να κοιμηθούν οκτώ ώρες ύπνου κάθε βράδυ ξεκινώντας από τη συνήθη ώρα για ύπνο που καθορίστηκε μετά από μία εβδομάδα καταγραφών σε ημερολόγια ύπνου. Η ομάδα DL (n = 10, με 2 άνδρες , ηλικίας 26,61 ± 4,64 ετών) κοιμήθηκε σε σκοτάδι <3 lux τη νύχτα 1 και κοιμήθηκε υπό το φως 100 lux τη νύχτα 2, ενώ η ομάδα DD (n = 10, 4 άνδρες, ηλικίας 26,78 ± 5,15 ετών) κοιμήθηκε σε σκοτάδι <3 lux και στις δύο νύχτες 1 και 2. Πραγματοποιήθηκε πολυσωματοκαταγραφική μελέτη ύπνου και ωριαία δειγματοληψία αίματος για μελατονίνη και στις δύο νύχτες.
Διεξήχθησαν δοκιμασίες ανοχής γλυκόζης από το στόμα και τα δύο πρωινά μετά τον ύπνο στο σκοτάδι ή τα 100 lux φωτός. Διαφορές από Day / Night 1 έως Day / Night 2 εξετάστηκαν μεταξύ των ομάδων DD και DL. Το ομοιοστατικό μοντέλο μεταβολών της αντίστασης στην ινσουλίνη ήταν σημαντικά υψηλότερο (p <0,05) το πρωί μετά τον ύπνο στο φως (ομάδα DL) σε σύγκριση με τον ύπνο στο σκοτάδι (ομάδα DD). Αυτή η επίδραση οφείλεται κυρίως σε αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης στους DL σε σύγκριση με την ομάδα DD. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι μια μόνο νύχτα ύπνου με έκθεση σε φως επηρεάζει έντονα τις μετρήσεις της αντίστασης στην ινσουλίνη. “Αυτά τα αποτελέσματα είναι σημαντικά δεδομένης της όλο και μεγαλύτερης χρήσης της τεχνητής έκθεσης στο φως, ειδικά τη νύχτα”, δήλωσε η Mason.”