Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο The Journal of Physiology έχει φωτίσει τις επιπτώσεις της έκθεσης φωτός -νύχτας στις εσωτερικές διαδικασίες του ρολογιού του σώματος. Αυτό είναι σημαντικό για την παροχή βοήθειας σε όσους έχουν χαμηλή ποιότητα ύπνου, όπως εργαζόμενους σε βάρδιες, και θα μπορούσε να βοηθήσει στη βελτίωση των θεραπειών για κατάθλιψη.
Το σώμα έχει ένα εσωτερικό ρολόι που προκαλεί διάφορες φυσιολογικές διεργασίες να ταλαντεύονται σε κύκλους 24 ωρών, που ονομάζονται κιρκαδικοί ρυθμοί, ο οποίος περιλαμβάνει καθημερινές αλλαγές στην υπνηλία. Το φως είναι το ισχυρότερο περιβαλλοντικό συμβάν που επαναφέρει το εσωτερικό 24ωρο ρολόι του σώματος.
Η μελατονίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται στον εγκέφαλο το βράδυ που ρυθμίζει αυτό το ρολόι του σώματος και η έκθεση στο φως πριν από τον ύπνο μπορεί να μειώσει την ποιότητα του ύπνου με την καταστολή της παραγωγής του. Η ερευνητική ομάδα στόχευε στη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της φυσιολογικής διαδικασίας που επιτρέπει στο εσωτερικό μας ρολόι να συγχρονιστεί με τις εξωτερικές ενδείξεις χρόνου (δηλ. Ημέρα και νύχτα) – που ονομάζεται επαναφορά της κιρκαδικής φάσης – και καταστολή της μελατονίνης.
Η καταστολή της μελατονίνης και η επανεκκίνηση της κιρκαδιακής φάσης συσχετίζονται συχνά έτσι ώστε τα υψηλά επίπεδα καταστολής της μελατονίνης να μπορούν να συσχετιστούν με μεγάλες μετατοπίσεις του ρολογιού του σώματος. Αυτή η συσχέτιση μεταξύ των δύο απαντήσεων έχει συχνά θεωρηθεί ότι αντιπροσωπεύει μια λειτουργική σχέση, με αποτέλεσμα την αποδοχή ότι κάποιος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μέτρο μεσολάβησης για το άλλο.
Η επαναφορά της κυκλικής φάσης είναι πιο δύσκολο να μετρηθεί από την καταστολή της μελατονίνης, πράγμα που σημαίνει ότι το τελευταίο χρησιμοποιείται συχνά για να εκτιμηθεί η διαταραχή του ρολογιού του σώματος που προκαλείται από την έκθεση στο φως τη νύχτα. Ωστόσο, αυτή η έρευνα έχει βρει ότι το μέγεθος της μετατόπισης του εσωτερικού ρολογιού σώματος είναι λειτουργικά ανεξάρτητο από την καταστολή της μελατονίνης. Αυτό δημιουργεί αμφιβολίες σχετικά με τη χρήση της καταστολής της μελατονίνης ως υποκατάστατο για την επανεκκίνηση της κιρκαδικής φάσης. Αυτή η γνώση μπορεί να διαμορφώσει τη μελλοντική έρευνα που έχει σχεδιαστεί για τη βελτίωση των θεραπειών για την κατάθλιψη και τη διαταραχή του ύπνου.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη συσχέτιση μεταξύ της καταστολής της μελατονίνης και της επαναφοράς της κιρκαδικής φάσης σε συμμετέχοντες που έλαβαν είτε συνεχή είτε διακεκομμένη έκθεση φωτεινού φωτός τη νύχτα. Αυτή η ερευνητική διαδικασία περιελάμβανε κάθε συμμετέχοντα να ολοκληρώσει μια μελέτη εσωτερικών ασθενών 9-10 ημερών στο νοσοκομείο Brigham και Women’s Hospital της Βοστώνης υπό εξαιρετικά ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες, με αυστηρό έλεγχο των προγραμμάτων ύπνου / αφύπνισης, δραστηριότητας και φωτός / σκοτάδι. Διακεκριμένα πρότυπα έκθεσης βρέθηκε ότι δείχνουν σημαντικές μετατοπίσεις φάσης με δυσανάλογα μικρότερη καταστολή της μελατονίνης. Επιπλέον, κάθε διακεκομμένος παλμός φωτεινού φωτός προκάλεσε παρόμοιο βαθμό καταστολής της μελατονίνης, αλλά δεν φαίνεται να προκαλεί ίσο μέγεθος μετατόπισης φάσης.
Παρά τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης που υποδηλώνουν λειτουργική ανεξαρτησία στην επαναφορά της κιρκαδιακής φάσης και τις αντιδράσεις καταστολής της μελατονίνης στην έκθεση στο φως τη νύχτα, τα συμπεράσματα της μελέτης ενδέχεται να περιοριστούν από το περιορισμένο μέγεθος δείγματος σε κάθε κατάσταση έκθεσης σε φωτισμό.
Ο επικεφαλής συγγραφέας Dr Shadab Rahman είναι ενθουσιασμένος με τα ευρήματα της ομάδας του και προσβλέπει στη διερεύνηση νέων τρόπων ενδιαφέροντος που έχουν ανοίξει: “Συνολικά, τα δεδομένα μας υποδεικνύουν ότι η καταστολή της μελατονίνης και η επαναφορά των φάσεων μερικές φορές συσχετίζονται, αλλά τελικά ρυθμίζονται από ξεχωριστές νευροφυσιολογικές διεργασίες. που έχουν κακή ποιότητα ύπνου και διακοπή βιολογικού ρολογιού, όπως εργαζόμενοι σε βάρδιες ή διαταραχές όπως η κατάθλιψη.