Top News

Ποιος παράγοντας μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου το παχέος εντέρου

Ποιος παράγοντας μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου το παχέος εντέρου
Your browser does not support the video tag. Μια νέα μελέτη που έγινε από επιστήμονες της Αμερικανικής Εταιρείας Καρκίνου, το Harvard T.H. τη Σχολή Δημόσιας Υγείας Chan, το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των Η.Π.Α. και περισσότερα από 20 άλλα ιατρικά κέντρα και οργανώσεις διαπιστώνει ότι υψηλότερες συγκεντρώσεις βιταμίνης D σχετίζονται σημαντικά με το χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης […]

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Μια νέα μελέτη που έγινε από επιστήμονες της Αμερικανικής Εταιρείας Καρκίνου, το Harvard T.H. τη Σχολή Δημόσιας Υγείας Chan, το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των Η.Π.Α. και περισσότερα από 20 άλλα ιατρικά κέντρα και οργανώσεις διαπιστώνει ότι υψηλότερες συγκεντρώσεις βιταμίνης D σχετίζονται σημαντικά με το χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η μελέτη ενισχύει τα αποδεικτικά στοιχεία προηγούμενων μελετών,  που θεωρήθηκαν ασαφή ως προς μια προστατευτική σχέση της βιταμίνης D έναντι του καρκίνου του παχέος εντέρου. Οι βέλτιστες συγκεντρώσεις βιταμίνης D για την πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου  (ορθοκολικού καρκίνου) μπορεί να είναι υψηλότερες από τις τρέχουσες συστάσεις της Εθνικής Ακαδημίας Ιατρικής, οι οποίες βασίζονται μόνο στην υγεία των οστών. Η μελέτη δημοσιεύθηκε  στο ηλεκτρονικό επιστημονικό περιοδικό «Journal of the National Cancer Institute».

Η βιταμίνη D, γνωστή για το ρόλο της στη διατήρηση της υγείας των οστών, υποτίθεται ότι μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου μέσω διαφόρων οδών που σχετίζονται με την κυτταρική ρύθμιση και ανάπτυξη. Προηγούμενες προοπτικές μελέτες ανέφεραν κάποια ασαφή αποτελέσματα για το αν οι υψηλότερες συγκεντρώσεις 25-υδροξυβιταμίνης D, συνδέονται με τον χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου. Η 25-υδροξυβιταμίνη D χρησιμοποιείται για να προσδιοριστεί πιθανή αδυναμία των οστών, οστική δυσμορφία, ή μη φυσιολογικό μεταβολισμό του ασβεστίου ως αποτέλεσμα έλλειψης ή περίσσειας βιταμίνης D.

«Για να αντιμετωπίσουμε ασάφειες προηγούμενων μελετών σχετικά με τη βιταμίνη D και για να διερευνήσουμε ενώσεις σε πληθυσμιακές υποομάδες, αναλύσαμε στοιχεία από 17 προοπτικές ομάδες συμμετεχόντων τα οποία συλλέχθηκαν πριν από τη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου», δήλωσε η επιδημιολόγος της Σχολής Δημόσιας Υγείας Chan στο Harvard και πρώτη συγγραφέας της μελέτης, Stephanie Smith- PhD.

Η ανάλυση περιελάμβανε πάνω από 5.700 περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου και 7.100 ελέγχους από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και την Ασία.  Μια ενιαία, ευρέως αποδεκτή ανάλυση σε εργαστήριο χρησιμοποιήθηκε για τις νέες μετρήσεις βιταμίνης D και βαθμονόμηση των υπαρχουσών μετρήσεων της βιταμίνης D.

«Στο παρελθόν, οι ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των αναλύσεων καθιστούσαν δύσκολη την ενσωμάτωση των δεδομένων της βιταμίνης D από διαφορετικές μελέτες», εξήγησε η Regina G. Ziegler, PhD, επιδημιολόγος του Ινστιτούτου Καρκίνου και μία εκ των συγγραφέων του άρθρου. «Αυτή η προσέγγιση βαθμονόμησης μας επέτρεψε να διερευνήσουμε συστηματικά τον κίνδυνο σε σχέση με το ευρύ φάσμα των επιπέδων βιταμίνης D που εμφανίζονται διεθνώς» συμπλήρωσε.

Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης στη σύγκριση μεταξύ των συμμετεχόντων που είχαν επαρκείς για την υγεία των οστών συγκεντρώσεις της βιταμίνης D, και αυτών που δεν είχαν επαρκείς συγκεντρώσεις βιταμίνης D διαφάνηκε, ότι όσοι δεν είχαν επαρκείς συγκεντρώσεις είχαν κατά 31% υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου, η οποία ήταν κατά μέσο όρο 5,5 έτη. Οι δε συμμετέχοντες με συγκεντρώσεις της βιταμίνης D πάνω από την επάρκεια της οστικής υγείας συνδέονταν με 22% χαμηλότερο κίνδυνο για την εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου. Ωστόσο,  ο κίνδυνος δεν συνέχισε να μειώνεται στις υψηλότερες συγκεντρώσεις.  Οι συσχετίσεις αυτές συνέχισαν ακόμη και μετά την προσαρμογή για γνωστούς παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του παχέος εντέρου.