Ένας δεύτερος (μετάχρονος) καρκίνος σε παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες είναι πολύ πιο θανατηφόρος απ’ ότι σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας και μπορεί εν μέρει να ευθύνεται για τη σχετικά πτωχή έκβαση του καρκίνου σε ασθενείς ηλικίας 15-39 ετών, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, UC Davis.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η επιβίωση μετά από σχεδόν όλους τους τύπους καρκίνου είναι πολύ υψηλότερη, όταν ο καρκίνος εμφανίζεται ως πρωτοπαθής κακοήθεια απ ’ότι αν είναι ένας δεύτερος καρκίνος, και αυτές οι διαφορές επιβίωσης είναι πιο έντονες σε ασθενείς ηλικίας κάτω των 40. Το σχετικό ερευνητικό άρθρο δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Οncology.
Με βάση την ανάλυση των περισσότερο από 1 εκατομμύριο ασθενών με καρκίνο όλων των ηλικιών από όλες τις ΗΠΑ, η μελέτη είναι η πρώτη που συγκρίνει την επιβίωση μετά από μια δεύτερη εμφάνιση καρκίνου. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι οι διαπιστώσεις τους θα βοηθήσουν τους κλινικούς ιατρούς στην παροχή συγκεκριμένων συστάσεων ανάλογα με την ηλικία – για την πρόληψη του καρκίνου, τη διάγνωση, τη διαχείριση και την επιβίωση, ιδιαίτερα μεταξύ του πληθυσμού παιδιών, εφήβων και νεαρών ενηλίκων, για τους οποίους τα ποσοστά επιβίωσης δεν έχουν βελτιωθεί στον ίδιο βαθμό όπως έχουν για τους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.
«Παρά το γεγονός ότι η αυξημένη συχνότητα εμφάνισης ενός δεύτερου καρκίνου είναι γνωστή μεταξύ των επιζώντων από καρκίνο, λιγότερα είναι γνωστά σχετικά με την έκβαση αυτών των καρκίνων ή την επίδραση της ηλικίας,» είπε η Theresa Keegan, επιδημιολόγος του καρκίνου στο UC Davis και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Η Keegan και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας UC Davis, στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον και στο Ινστιτούτο Καρκίνου John Wayne συνέλεξαν δεδομένα από 13 μητρώα καρκίνου από το 1992 έως το 2008 με προσοχή για να μην περιλάβουν υποτροπές του ίδιου καρκίνου κατά τον προσδιορισμό της μετάχρονης κακοήθειες.
Οι συγγραφείς συνέλεξαν δεδομένα σχετικά με τα 14 πιο κοινά είδη καρκίνου που επηρεάζουν νέα άτομα: μαστού, θυρεοειδούς, όρχεων, λεμφώματος Hodgkin, μη-Hodgkin λεμφώματος, οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας, οξείας μυελοειδους λευχαιμίας, σαρκώματος μαλακών ιστών, οστεοσαρκώματος, ορθοκολικού καρκίνου, κεντρικού νευρικού συστήματος, τραχήλου της μήτρας και ωοθηκών. Σε γενικές γραμμές, παιδιά, έφηβοι και νεαροί ενήλικες είχαν 80% πιθανότητες επιβίωσης πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση του πρώτου καρκίνου. Αλλά σε περίπτωση μετάχρονου καρκίνου η πενταετής επιβίωση μειώθηκε σε 47% για τα παιδιά και το 60% του πληθυσμού εφήβων και νεαρών ενηλίκων.