Η γρίπη Α κατακλύζει τις πρωτεΐνες του ξενιστή για τη συρρίκνωση του ιικού RNA και εμποδίζει αυτές τις αλληλεπιδράσεις, προκαλώντας επιβράδυνση της αναπαραγωγής του ιού, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications από τον Kristin W. Lynch, Ph.D., πρόεδρο του τμήματος Βιοχημείας και της Βιοφυσικής στην Ιατρική Σχολή του Perelman στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας και του διδακτορικού μαθητή Matthew Thompson. Τα αποτελέσματά τους δείχνουν επίσης ότι η μόλυνση από τη γρίπη Α μπορεί να μειώσει τη συρραφή ορισμένων γονιδίων ξενιστών, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες στρατηγικές για αντιιικές θεραπείες.
Ο ιός της γρίπης Α είναι ένας κοινός ανθρώπινος παθογόνος παράγοντας που προκαλεί 250.000 έως 500.000 θανάτους ετησίως παγκοσμίως. “Παρά το γεγονός ότι είναι διαθέσιμα εμβόλια και κάποια αντιιικά φάρμακα, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τις αλληλεπιδράσεις του ιού-ξενιστή σε ένα μοριακό επίπεδο προκειμένου να εντοπίσουμε τις ευπάθειες των ξενιστών που έχουν ως στόχο τους ιούς της γρίπης, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπευτικών επιλογών”, δήλωσε ο Lynch επικεντρώνεται στους ειδικούς μηχανισμούς και τα πρότυπα της εναλλαγής του RNA και του τρόπου με τον οποίο σχετίζεται με την ανθρώπινη ασθένεια.
Η μεταγραφή του DNA στο αγγελιαφόρο RNA – η διαδικασία ενός μοναδικού γονιδίου που κωδικοποιεί μια μεμονωμένη πρωτεΐνη – δεν είναι τόσο απλή όσο κάποτε θεωρήθηκε. Το φαινόμενο της αλληλεπίδρασης εναλλακτικού RNA – όπου ένα μόνο γονίδιο μπορεί να κωδικοποιήσει πολλαπλές πρωτεΐνες – ανακαλύφθηκε πριν από 30 χρόνια σε ιούς.
Το γονιδίωμα γρίπης Α αποτελείται από οκτώ μονοκλωνικά τμήματα RNA. Τρία από αυτά τα τμήματα χρησιμοποιούν εναλλακτικά μάτισμα για να παράγουν δύο βασικές ιικές πρωτεΐνες το καθένα, οι οποίες είναι σημαντικές για να βοηθήσουν τον εισερχόμενο ιό να εισέλθει στα κύτταρα του ξενιστή. Εργαζόμενοι με καλλιέργειες ανθρώπινων πνευμονικών κυττάρων, ο προτεινόμενος μηχανισμός της ομάδας για το πώς αλληλεπιδρά με τον ιό της γρίπης Α με τα μηχανήματα ανθρώπινου RNA υποδηλώνει ότι η διατήρηση των ανθρώπινων πρωτεϊνών σύνδεσης από το γονιδίωμα του ιού θα βοηθήσει να σταματήσει η αντιγραφή του.
Ως αποτέλεσμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μεταλλαγμένες αλληλουχίες του γονιδιώματος του ιού για να εμποδίσουν τη σύνδεση των πρωτεϊνών του ξενιστή προκάλεσαν ιογενή RNA να καρφώσουν λανθασμένα και τελικά να σταματήσουν την αντιγραφή – επιβραδύνοντας έτσι την εξάπλωση του ιού στο σώμα.
Πρέπει να διατηρηθεί ισορροπία μεταξύ των δύο RNA αγγελιοφόρου ιού, ώστε ο ιός να μολύνει επιτυχώς κύτταρα ξενιστή και να αναδιπλασιαστεί. “Η ρύθμιση της συγκόλλησης των δύο πρωτεϊνών του ιού είναι ένα θεμελιώδες βήμα στην αλληλεπίδραση του ιού-ξενιστή και έτσι ένα πιθανώς νέο αντιιικό φάρμακο”, δήλωσε ο Lynch.
Προς το παρόν, η ομάδα της διευρύνει την κατανόησή τους για τις περιπλοκές της αναπαραγωγής του ιού στα κύτταρα του ξενιστή. Η ελπίδα τους είναι να προσδιοριστεί μία ημέρα ένας συγκεκριμένος μοριακός στόχος για αντιιικά φάρμακα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην κλινική.