Η επιληψία και η νοητική υστέρηση , συνήθως εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, και σε ορισμένες περιπτώσεις συνδέονται με μεταλλάξεις στο γονίδιο KIAA1202, το οποίο περιέχει την πληροφορία για την παραγωγή της πρωτεΐνης Shrm4. Μια μελέτη που αποτέλεσε προϊόν διεθνούς συνεργασίας που δημοσιεύεται στο Nature Communications , υπό τον συντονισμό της Maria Passafaro, στο Ινστιτούτο Νευροεπιστημών του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας (IN-CNR) στο Μιλάνο, δείχνει έναν πιθανό μηχανισμό με τον οποίο αυτές οι μεταλλάξεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν αυτές τις παθολογικές καταστάσεις.
Αρκετές νευροαναπτυξιακές διαταραχές, που περιλαμβάνουν τον αυτισμό και το σύνδρομο του εύθραυστου X μαζί με επιληψία χαρακτηρίζονται από μείωση στον εγκέφαλο των επιπέδων έκφρασης του GABA B και η αντιμετώπιση με αγωνιστές GABA B έχει αναφερθεί ότι μειώνει τις επιληπτικές κρίσεις ενώ παράλληλα βελτιώνει την κοινωνική και γνωστική συμπεριφορά των πασχόντων.
«Η ερευνητική κοινότητα ενδιαφέρεται πάντα για την κατανόηση της σχέσης μεταξύ διαφόρων μεταλλάξεων και την εμφάνιση αυτών των παθολογιών, και πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει άμεση σχέση μεταξύ μεταλλάξεων στο γονίδιο KIA1202 και την εμφάνιση αυτών των διαταραχών κατά τρόπο οικογενή» ανέφερε η Passafaro. «Η εργασία μας παρέχει ένα βήμα περαιτέρω για τη γνώση αυτών των διαταραχών, τη διαλεύκανση του ρόλου της πρωτεΐνης Shrm4. Αυτή η πρωτεΐνη έχει μία κρίσιμη θέση, δεδομένου ότι είναι υπεύθυνη για την σωστή τοποθέτηση των υποδοχέων GABA Β. Παρατηρήσαμε ότι αυτή η δραστηριότητα λαμβάνει χώρα μέσω του μοριακού κινητήρα –της δυνεΐνης, και ότι η Shrm4 δρα ως προσαρμογέας μεταξύ του κινητήρα και των υποδοχέων GABA Β, επιτρέποντας έτσι τον σωστό εντοπισμό τους σε συνάψεις. Αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι όταν η Shrm4 είναι απούσα, οι υποδοχείς GABA Β δεν μπορούν να πλησιάσουν στις συνάψεις και έτσι δεν μπορούν να ασκήσουν τη λειτουργία τους.»
Οι ερευνητές καταχώρησαν ηλεκτρικά σήματα στον ιππόκαμπο πειραματόζωων που στερούνται Shrm4, και βρήκαν μείωση της ανασταλτικής συνιστώσας. «Η συνέπεια αυτής της μείωσης είναι η αύξηση των επιληπτικών κρίσεων σε αυτά τα ζώα, μαζί με άλλα προβλήματα, όπως η αύξηση της αγχώδους συμπεριφοράς, οι μαθησιακές διαταραχές και οι διαταραχές της κοινωνικότητας. Από αυτά τα αποτελέσματα, μπορούμε να αρχίσουμε να υποθέσουμε νέες θεραπείες για τους ασθενείς που φέρουν αυτές τις μεταλλάξεις, καταλήγει» η Passafaro.
