Ενώ το μικροβίωμα έχει κερδίσει σημαντική προσοχή για τις επιπτώσεις του στο γαστρεντερικό τα τελευταία χρόνια, η επίδρασή του στην πνευμονική νόσο έχει παραμείνει σε μεγάλο βαθμό χωρίς μελέτη. Η Dr. Patricia Finn λέει ότι αυτή είναι μια χαμένη ευκαιρία. “Το μικροβίωμα είναι το οικοσύστημα των καλών και κακών βακτηριδίων που ζουν στο σώμα”, δήλωσε η Finn, καθηγήτρια της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Illinois στο Σικάγο.
“Επειδή οι πνεύμονες συνεχώς και αυτόματα αντλούν αέρα και μεγάλο αριθμό περιβαλλοντικών παραγόντων στο σώμα, η σύνθεση και η ισορροπία των μικροβίων στους πνεύμονες μπορεί να έχει βαθιά επίδραση σε πολλές αναπνευστικές νόσους”. Νέα έρευνα από την Finn και τους συναδέλφους της υποδηλώνει ότι το μικροβίωμα του πνεύμονα παίζει σημαντικό ρόλο στη βαρύτητα του άσθματος και στην ανταπόκριση στη θεραπεία. Το άσθμα είναι μια χρόνια νόσος στην οποία οι αεραγωγοί των πνευμόνων γίνονται οιδηματώδεις και στενοί, γεγονός που δυσκολεύει τον αέρα να κινείται μέσα και έξω από τους πνεύμονες. Επειδή τα άτομα με άσθμα έχουν φλεγμονή των αεραγωγών, εμφανίζουν μια σειρά συμπτωμάτων, όπως δύσπνοια, βήχα, συριγμό και σφίξιμο στο στήθος.
Σε μια ομάδα κλινικά παρόμοιων ασθενών με άσθμα, οι ερευνητές εντόπισαν δύο φαινότυπους άσθματος, αξιολογώντας το μικροβίωμα και τη φλεγμονή των αεραγωγών. Οι ασθενείς ήταν ηλικίας 18 έως 30 ετών με ήπιο ή μέτριο ατοπικό άσθμα. “Αυτό μας λέει ότι το μικροβίωμα έχει σχετικότητα πέρα από το έντερο και ότι αποτελεί πιθανό βιοδείκτη για το άσθμα”, δήλωσε ο Δρ. David Perkins, καθηγητής ιατρικής και χειρουργικής, ο οποίος λειτουργεί από κοινού το εργαστήριο με την Finn.
Αυτοί οι δύο φαινότυποι, που ονομάζονται AP1 και AP2, οριοθετούνται από τον επιπολασμό και την κυριαρχία διαφορετικών βακτηριδίων στον πνεύμονα. Οι ασθενείς στις δύο ομάδες είχαν διαφορετικά αποτελέσματα σε δοκιμασίες πνευμονικής λειτουργίας. Ο AP1 συσχετίστηκε με λιγότερο σοβαρό άσθμα, με μειωμένες Τ βοηθητικές κυτοκίνες και αυξημένα βακτήρια εντεροκόκκων, αλλά φυσιολογικές δοκιμασίες πνευμονικής λειτουργίας.
Αντίθετα, η AP2 συσχετίστηκε με αυξημένες προ-φλεγμονώδεις κυτοκίνες, αυξημένα βακτήρια πνευμονίας (στρεπτόκοκκους) και περιορισμό στις δοκιμασίες πνευμονικής λειτουργίας ή πιο σοβαρό άσθμα. Και στις δύο ομάδες AP1 και AP2, οι συσχετίσεις μεταξύ της σύνθεσης του μικροβιώματος και συγκεκριμένων φλεγμονωδών κυτοκινών μειώθηκαν μετά τη θεραπεία με ένα εισπνεόμενο κορτικοστεροειδές. “Τα δεδομένα δείχνουν ότι η περαιτέρω μελέτη του μικροβιώματος μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη πιο εξατομικευμένων συστάσεων θεραπείας για ασθενείς με άσθμα”, δήλωσε η Finn, ανώτερη συγγραφέας του άρθρου το οποίο δημοσιεύεται στο PLOS ONE.
