Στις ημέρες που ακολουθούν μία χειρουργική επέμβαση στην κοιλιακή χώρα, το εντερικό περιεχόμενο των ασθενών διέρχεται πιο αργά ή και καθόλου. Νέα έρευνα από το καθολικό πανεπιστήμιο της Λουβέν (KUL) στο Βέλγιο, έδειξε ότι αυτό το φαινόμενο, γνωστό ως μετεγχειρητικός ειλεός, δεν προκαλείται από τα κύτταρα που προηγουμένως είχαν αναγνωρισθεί ως οι κύριοι υπαίτιοι. Αντίθετα, τα κύτταρα αυτά μάλιστα βοηθούν στην αποκατάσταση της λειτουργίας του εντέρου. Αυτά τα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά για την περαιτέρω έρευνα επί της μετεγχειρητικής θεραπείας των ασθενών.
Μετά από εγχείρηση στην κοιλιακή χώρα, οι ασθενείς πρέπει να παραμείνουν στο νοσοκομείο για αρκετές ημέρες, διότι η διαδικασία προκαλεί μετεγχειρητικό ειλεό. Ως εκ τούτου, οι ασθενείς δεν μπορούν να ανεχθούν τροφή ή να έχουν κενώσεις. Αυτό οδηγεί σε δυσφορία και παρατείνει την νοσηλεία, που με τη σειρά της αυξάνει το οικονομικό κόστος. Οι επιστήμονες από καιρό αναζητούν τρόπους για να αποφευχθεί ο ειλεός ή να επιταχυνθεί η ανάκαμψη της λειτουργίας του εντέρου. Η υπόθεση ήταν πάντα ότι τα μονοκύτταρα ευθύνονταν περισσότερο για τον ειλεό. Οι καθηγητές Gianluca Matteoli και Guy Boeckxstaens από το KUL έχουν δείξει τώρα ότι ισχύει το αντίθετο.
«Η εγχείρηση στην κοιλιακή χώρα οδηγεί πάντα σε μια ήπια φλεγμονή του εντερικού μυ. Η φλεγμονή ως επί το πλείστον συντηρείται από μονοκύτταρα» λέει ο καθηγητής Matteoli. «Κάναμε έρευνα σε ποντίκια που είχαν τροποποιηθεί γενετικά ώστε να καθίσταται αδύνατο στα μονοκύτταρα να αποχωρήσουν από την κυκλοφορία του αίματος και να εισέλθουν στους εντερικούς μύες. Περιμέναμε ότι αυτό θα μας επέτρεπε να αποφύγουμε την παράλυση του εντέρου. Προς έκπληξή μας, όμως, τα ποντίκια εξακολούθησαν να αναπτύσσουν παράλυση του εντέρου, και η ανάκτηση τους ήταν ακόμη πιο αργή από ό, τι αναμενόταν».
Περαιτέρω έρευνα επιβεβαίωσε ότι τα μονοκύτταρα έχουν θετικό αντίκτυπο στην ανάρρωση της λειτουργίας του εντέρου. «Παρατηρήσαμε ότι τα μονοκύτταρα συμβάλλουν αρχικά στη φλεγμονή. Μετά από λίγο, όμως, αρχίζουν να απομακρύνουν τον κατεστραμμένο ιστό. Μετά από αυτό, η λειτουργία τους δραστικά αλλάζει και ακόμη βοηθούν στην αποκατάσταση της σωστής λειτουργίας του εντέρου» Ο καθηγητής Boeckxstaens συνεχίζει: «Αν μπορούμε να επιταχύνουμε αυτήν τη μετάβαση από τον καθαρισμό μέχρι την αποκατάσταση, μπορεί επίσης να αυξήσουμε το ρυθμό της ανάκαμψης των ασθενών.»