Top News

Νέα επιστημονική προσέγγιση στην απονεύρωση

Νέα επιστημονική προσέγγιση στην απονεύρωση
Your browser does not support the video tag. Ενώ η απονεύρωση είναι αποτελεσματική ενδοδοντική θεραπεία για τη διάσωση ενός μολυσμένου δοντιού, αυτή η διαδικασία μπορεί να οδηγήσει σε ευθραστότητα των δοντιών με την πάροδο του χρόνου. Τώρα ερευνητές στο Oregon Health & Science University (OHSU) στο Πόρτλαντ, Όρεγκον, έχουν αναπτύξει μια μέθοδο με την οποία […]

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Ενώ η απονεύρωση είναι αποτελεσματική ενδοδοντική θεραπεία για τη διάσωση ενός μολυσμένου δοντιού, αυτή η διαδικασία μπορεί να οδηγήσει σε ευθραστότητα των δοντιών με την πάροδο του χρόνου. Τώρα ερευνητές στο Oregon Health & Science University (OHSU) στο Πόρτλαντ, Όρεγκον, έχουν αναπτύξει μια μέθοδο με την οποία μπορούν να συντεθούν νέα αιμοφόρα αγγεία στα δόντια, δημιουργώντας καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα για τους ασθενείς και τους κλινικούς ιατρούς. Τα ευρήματά τους δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση Scientific Reports.

Περισσότερες από 15 εκατομμύρια απονευρώσεις διεξάγονται κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η τρέχουσα διαδικασία γίνεται για να σωθεί ένα δόντι με κατεστραμμένο ή νεκρό πολφό, μέσω του καθαρισμού του νοσούντος πολφού και της μορφοποίησης του ριζικού σωλήνα. Ο σωλήνας γεμίζει με ένα ελαστικό υλικό, για να προληφθεί η οδοντική αναμόλυνση. Στη συνέχεια το δόντι σφραγίζεται μόνιμα με προστατευτικό κάλυμμα.


Η προσέγγιση αυτή επιτρέπει στους ασθενείς να διατηρήσουν τα δόντια τους. «Αυτή η διαδικασία όμως εξαλείφει την αιματική παροχή και τη νεύρωσή του, ακυρώνοντας οποιαδήποτε βιολογική αντίδραση ή μηχανισμό άμυνας. Χωρίς αυτή τη λειτουργία, τα δόντια στους ενήλικες μπορεί να χαθούν πολύ νωρίτερα, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε πολύ μεγαλύτερα προβλήματα, όπως στην ανάγκη για οδοντοστοιχίες ή οδοντικά εμφυτεύματα», λέει ο κύριος ερευνητής Luiz Bertassoni, DDS, Ph.D., επίκουρος καθηγητής της επανορθωτικής οδοντιατρικής στην οδοντιατρική Σχολή του OHSU, και βοηθός καθηγητής της βιοϊατρικής μηχανικής στο OHSU.

Για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, ο Bertassoni και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν μία διαδικασία εμπνευσμένη από την τρισδιάστατη εκτύπωση, που βασίζεται σε προηγούμενες εργασίες τους, συνθέτοντας τεχνητά τριχοειδή αγγεία στο εργαστήριο. Τοποθέτησαν ένα ινιδοειδές καλούπι κατασκευασμένο από μόρια σακχάρου σε όλον τον αυλό των δοντιών όπου και έγχυσαν ένα ζελατινοειδές υλικό, παρόμοιο με πρωτεΐνη, γεμάτο με κύτταρα οδοντικού πολφού. Οι ερευνητές αφαίρεσαν το καλούπι δημιουργώντας έναν μακρύ μικροδίαυλο όπου και εισήγαγαν ενδοθηλιακά κύτταρα που είχαν απομονωθεί από την εσωτερική επένδυση αιμοφόρων αγγείων. Μετά από επτά ημέρες, κύτταρα οδοντίνης πολλαπλασιάστηκαν κοντά στα τοιχώματα των δοντιών και τεχνητά αιμοφόρα αγγεία σχηματίσθηκαν στο εσωτερικό του δοντιού. «Αυτό το αποτέλεσμα αποδεικνύει ότι η κατασκευή τεχνητών αιμοφόρων αγγείων μπορεί να είναι μια πολύ αποτελεσματική στρατηγική για την πλήρη αναγέννηση της λειτουργίας των οδόντων», ανέφερε ο Bertassoni. «Πιστεύουμε ότι το εύρημα αυτό μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο γίνονται απονευρώσεις στο μέλλον».