Για δεκαετίες, οι κλινικοί γιατροί ανησυχούν ότι η ενδοφλέβια χορήγηση υπερβολικής ποσότητας υγρών σε παιδιά με διαβητική κετοξέωση (ΔΚΑ) μπορεί να συμβάλλει σε οίδημα του εγκεφάλου, εγκεφαλική βλάβη, ακόμη και θάνατο. Τώρα, μετά από μια μελέτη που εξέτασε περισσότερους από χίλιους ασθενείς με ΔΚΑ, ερευνητές του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια UC Davis και συνάδελφοί τους από όλη τη χώρα έδειξαν ότι η έγχυση υγρών δεν προκαλεί εγκεφαλική βλάβη στα παιδιά με ΔKA.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο έγκριτο ιατρικό περιοδικό New England Journal of Medicine (NEJM ). “Για τρείς δεκαετίες, δίνουμε στα παιδιά πολύ λίγα υγρά επειδή μας έχουν διδάξει ότι τα υγρά προκαλούν εγκεφαλικές βλάβες σε παιδιά με DKA”, δήλωσε ο Nathan Kuppermann, πρώτος συγγραφέας στο σχετικό άρθρο. “Δεν είναι υπαίτια τα υγρά όμως. Ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε να κοιτάμε πέρα από τα υγρά και να αντιμετωπίζουμε τους άλλους παράγοντες που είναι σημαντικοί.”
Ελλείψει ινσουλίνης τα κύτταρα δεν μπορούν να δεχθούν σάκχαρα για ενέργεια. Ως αποτέλεσμα, το σώμα αρχίζει να διασπά το λίπος και τους μυς, απελευθερώνοντας λιπαρά οξέα και δημιουργώντας κετόνες – τη διαδικασία που προκαλεί τη ΔΚΑ. Η κατάσταση είναι μια σοβαρή επιπλοκή του διαβήτη και μπορεί να είναι θανατηφόρα αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα.
“Η σοβαρότητα της αφυδάτωσης στο παιδί συνδέεται στενά με τον κίνδυνο εγκεφαλικής βλάβης”, δήλωσε η Nicole Glaser, καθηγήτρια παιδιατρικής και συγγραφέας στο σχετικό άρθρο. “Φυσικά, τα παιδιά που είναι πιο αφυδατωμένα, λαμβάνουν περισσότερα υγρά.” Στη δεκαετία του 1980, οι κλινικοί ιατροί παρατήρησαν ότι τα παιδιά που είχαν υποστεί εγκεφαλικό οίδημα κατά τη διάρκεια ΔΚΑ έλαβαν πιο πολλά υγρά από τα παιδιά που δεν είχαν αυτήν την απειλητική για τη ζωή επιπλοκή.
Η ερευνητική μελέτη διεξήχθη σε 13 κέντρα για έξι χρόνια στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Παιδιατρικού Ερευνητικού Δικτύου Παιδιατρικής Περίθαλψης (PECARN), αθροίζοντας 1.389 περιπτώσεις ΔKA παιδικής ηλικίας. Η μελέτη χωρίστηκε σε τέσσερα σκέλη, χωρίζοντας τους ασθενείς ανάλογα με την πυκνότητα των χορηγούμενων υγρών και τον ρυθμό χορήγησης των υγρών. Στατιστικά, δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων. Οι Kuppermann και Glaser φρονούν ότι αυτά τα ευρήματα θα επιτρέψουν τώρα στους κλινικούς ιατρούς να χρησιμοποιούν πιο άνετα υγρά σε παιδιατρικούς ασθενείς με ΔKA. Ο Kuppermann δήλωσε “Αν τα παιδιά με ΔΚΑ είναι αφυδατωμένα, δώστε τους υγρά χωρίς φόβο”.