Μια νέα μελέτη από ερευνητές του Karolinska Institutet στη Σουηδία δείχνει ότι ένα ένζυμο που ονομάζεται FIH καθορίζει πώς οι μύες καταναλώνουν οξυγόνο. Χωρίς το ένζυμο, η ανάγκη για οξυγόνο αυξάνεται κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης. Το εύρημα έχει πιθανή σημασία για ελίτ αθλητές, οι οποίοι έχουν βρεθεί ότι έχουν υψηλότερα επίπεδα FIH στους μυς τους από τους άλλους. Η μελέτη δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Cell Metabolism .
Κατά τη διάρκεια της άσκησης, οι μύες καταναλώνουν οξυγόνο για να παράγουν ενέργεια έως ότου το επίπεδο του οξυγόνου πέσει κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο. Στη συνέχεια, η ενέργεια παράγεται από τη διαδικασία του αναερόβιου μεταβολισμού, η οποία δεν απαιτεί οξυγόνο. Ωστόσο, αυτό οδηγεί στην παραγωγή γαλακτικού οξέος και τελικά εξάντληση και κράμπες. Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές καταδεικνύουν ότι το ένζυμο FIH (παράγοντας αναστολής του HIF) είναι το κλειδί για το πώς συμβαίνει αυτό το φαινόμενο.
«Ανακαλύψαμε ότι οι μύες ρυθμίζουν την κατανάλωση οξυγόνου με πολύ ακριβή τρόπο χρησιμοποιώντας το ευαίσθητο στο οξυγόνο ένζυμο FIH», λέει ο καθηγητής Randall Johnson στο Τμήμα Κυτταρικής και Μοριακής Βιολογίας, Karolinska Institutet. “Το ένζυμο διασφαλίζει ότι οι μύες μπορούν να χρησιμοποιήσουν έναν πιο αποτελεσματικό μεταβολισμό με οξυγόνο για όσο το δυνατόν περισσότερο και στη συνέχεια να προωθήσουν μια πολύ γρήγορη μετάβαση στον αναερόβιο μεταβολισμό”.
Χρησιμοποιώντας ποντίκια στα οποία εμποδίστηκε η παραγωγή του ενζύμου , οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ποντίκια που δεν έχουν FIH στους μύες τους απαιτούν περισσότερο οξυγόνο από το φυσιολογικό κατά την άσκηση. «Ήμασταν σε θέση να δείξουμε ότι χωρίς το FIH, οι μύες χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο οξυγόνο απ ‘ό, τι συμβαίνει αλλιώς» λέει ο καθηγητής Johnson. “Αυτό θα μπορούσε να έχει μεγάλη σημασία για τους ελίτ αθλητές, οι οποίοι, σύμφωνα με μια προηγούμενη μελέτη μας, έχουν ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα μυϊκού FIH”.
Η FIH ανακαλύφθηκε πριν από 10 χρόνια, αλλά μέχρι τώρα κανείς δεν έχει καταλάβει την ακριβή λειτουργία της. Το FIH βρίσκεται σε όλα τα κύτταρα και τους ιστούς του σώματος, αλλά είναι 50 έως 100 φορές πιο άφθονο στους μυς απ ‘ό, τι σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος. Τα ευρήματα μπορούν τώρα να ανοίξουν το δρόμο για νέες μορφές μεταβολισμού που επηρεάζουν τα φάρμακα.
“Κανένας δεν διασκεδάζει την ιδέα της ανάπτυξης ενός φαρμάκου που επηρεάζει το FIH πριν, αλλά πιστεύω ότι η μελέτη μας θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη εξέταση αυτής της πιθανότητας”, λέει ο καθηγητής Johnson. “Εδώ μπορείτε να επηρεάσετε τον ίδιο τον μεταβολισμό , ίσως κυρίως στους μυς, αλλά πιθανώς και σε άλλα μέρη του σώματος. Αυτό μπορεί να είναι σημαντικό σε άλλα πλαίσια, όπως ο διαβήτης και η παχυσαρκία”.